ایّوب ۱۲‏:‏۱‏-‏۲۵

  • جواب ایّوب ‏(‏۱-‏۲۵‏)‏

    • ‏‹من از شما کمتر نیستم› ‏(‏۳‏)‏

    • ‏‹دشمنانم مرا مسخره می‌کنند› ‏(‏۴‏)‏

    • ‏‹خدا صاحب حکمت است› ‏(‏۱۳‏)‏

    • خدا از قاضی‌ها و پادشاهان برتر است ‏(‏۱۷،‏ ۱۸‏)‏

۱۲  ایّوب در جواب گفت:‏  ۲  ‏«مگر شما عقل کل هستید؟‏حتماً اگر بمیرید،‏ حکمت هم با شما می‌میرد!‏  ۳  من هم عقل* دارم،‏ و از شما کمتر نیستم.‏ کیست که این چیزها را نداند؟‏  ۴  دوستانم به من می‌خندند و مسخره‌ام می‌کنند،‏+چون از خدا جواب می‌خواهم.‏+ مردم به کسی که بی‌عیب و درستکار است می‌خندند و مسخره‌اش می‌کنند.‏  ۵  انسان‌های بی‌خیال مصیبت را ناچیز می‌دانند،‏چون فکر می‌کنند فقط کسانی که می‌لغزند به آن دچار می‌شوند.‏  ۶  خیمه‌های راهزنان امن و امان است.‏+کسانی که خدا را خشمگین می‌کنند در امانند،‏+درست مثل کسانی که بت‌هایشان* را در دست دارند.‏  ۷  اما لطفاً از حیوانات بپرس تا به تو تعلیم دهند،‏و از پرندگان آسمان سؤال کن تا به تو بگویند.‏  ۸  به زمین توجه کن تا به تو تعلیم دهد،‏و بگذار ماهیان دریا حقیقت را به تو اعلام کنند.‏  ۹  کدام یک از این‌ها نمی‌داندکه به دست یَهُوَه آفریده شده است؟‏ ۱۰  زندگی هر موجود زنده،‏و روح* هر انسان در دست اوست.‏+ ۱۱  آیا همان طور که زبان مزهٔ غذا را می‌چشد،‏گوش نمی‌تواند کلماتی را که می‌شنود بسنجد؟‏+ ۱۲  آیا حکمت با سالمندان نیست،‏+و فهم با کسانی که عمر طولانی دارند؟‏ ۱۳  خدا صاحب قدرت و حکمت است؛‏+او مقصودی دارد و صاحب فهم است.‏+ ۱۴  چیزی را که خراب کند،‏ کسی نمی‌تواند دوباره بسازد،‏+و چیزی را که ببندد،‏ کسی نمی‌تواند باز کند.‏ ۱۵  اگر جلوی آب‌ها را بگیرد،‏ همه چیز خشک می‌شود؛‏+اگر آن‌ها را رها کند،‏ زمین غرق در آب می‌شود.‏+ ۱۶  خدا دانا و تواناست؛‏+فریب‌دهندگان و فریب‌خوردگان هر دو در دست او هستند.‏ ۱۷  او کاری می‌کند که مشاوران پابرهنه راه بروند،‏*و قاضی‌ها را مسخرهٔ مردم می‌کند.‏+ ۱۸  او بندهایی را که پادشاهان می‌بندند باز می‌کند،‏+و به کمر آن‌ها کمربند می‌بندد.‏ ۱۹  او کاری می‌کند که کاهنان پابرهنه راه بروند،‏+و قدرتمندان را سرنگون می‌کند.‏+ ۲۰  او قدرت بیان مشاوران امین را از آن‌ها می‌گیرد،‏و فهم و شعور مردان پیر* را از بین می‌برد.‏ ۲۱  اشراف‌زادگان را خوار و ذلیل می‌کند،‏+و قدرتمندان را ضعیف می‌کند.‏* ۲۲  چیزهای عمیقی را که در تاریکی هستند آشکار می‌کند،‏+و تاریکی غلیظ را به روشنایی تبدیل می‌کند.‏ ۲۳  ملت‌ها را قدرتمند می‌کند و بعد آن‌ها را از بین می‌برد؛‏ملت‌ها را زیاد می‌کند و بعد آن‌ها را به تبعید می‌فرستد.‏ ۲۴  او عقل* را از رهبران قوم می‌گیرد،‏و آن‌ها را در بیابان‌های بی‌راه آواره می‌کند.‏+ ۲۵  آن‌ها بدون نور،‏ در تاریکی کورمال کورمال راه می‌روند؛‏+او کاری می‌کند که مثل مستان تلوتلو بخورند.‏+

پاورقی‌ها

تحت‌اللفظی:‏ «دل.‏»‏
یا:‏ «خدایانشان.‏»‏
یا:‏ «نیروی زندگی؛‏ نَفَس.‏» واژه‌نامه:‏ ‏«روح.‏»‏
یا:‏ «او مشاوران را پست و تحقیر می‌کند.‏»‏
یا:‏ «ریش‌سفیدان.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «کمربند قدرتمندان را شل می‌کند.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «دل.‏»‏