اِشَعْیا ۶۶‏:‏۱‏-‏۲۴

  • پرستش واقعی و دروغین ‏(‏۱-‏۶‏)‏

  • صَهیونِ مادر و فرزندانش ‏(‏۷-‏۱۷‏)‏

  • مردم برای پرستش در اورشلیم جمع می‌شوند ‏(‏۱۸-‏۲۴‏)‏

۶۶  یَهُوَه می‌گوید:‏ ‏«آسمان‌ها تخت پادشاهی من،‏ و زمین زیرپایی من است.‏+ پس کجا می‌توانید برای من خانه‌ای بسازید؟‏+آیا جایی وجود دارد که بتوانم در آن ساکن شوم؟‏»‏*+  ۲  یَهُوَه می‌گوید:‏ «خودم همهٔ این چیزها را به وجود آوردم،‏بله،‏ همهٔ این‌ها به دست خودم ساخته شده‌اند.‏+ اما چیزی که در چشم من ارزش دارد،‏دیدن افراد فروتن و توبه‌کاری است که برای کلام من احترامی عمیق قائلند.‏*+  ۳  وقتی کسی گاوی را قربانی می‌کند،‏ مثل این است که انسانی را کشته است.‏+ وقتی کسی گوسفندی را قربانی می‌کند مثل این است که گردن سگی را می‌شکند.‏+ وقتی کسی هدیه‌ای تقدیم می‌کند،‏ انگار خون خوک تقدیم کرده است.‏+ وقتی کسی کُندُر را به عنوان یادگاری می‌سوزاند،‏+ انگار با وِردهای جادوگری برکت می‌خواهد.‏*+ چنین افرادی خودشان راه‌های بد را انتخاب کرده‌اند،‏و از چیزهای نفرت‌انگیز لذّت می‌برند.‏  ۴  برای همین من هم آن‌ها را به شیوه‌های مختلف تنبیه خواهم کرد،‏+و گرفتار همان بلاهایی خواهم کرد که از آن می‌ترسند.‏ چون وقتی صدایشان کردم،‏ هیچ کدامشان جواب ندادند.‏وقتی با آن‌ها صحبت کردم،‏ هیچ کدامشان گوش نکردند.‏+ آن‌ها به کارهایی که در نظر من بد است ادامه دادند،‏و عمداً دست به کارهایی زدند که مرا ناراحت می‌کند.‏»‏+  ۵  ای کسانی که برای کلام یَهُوَه احترام عمیق قائلید،‏* به پیام او گوش کنید:‏ ‏«برادرانتان که به خاطر نام من از شما متنفرند و شما را رد می‌کنند،‏ گفتند:‏ ‹جلال بر یَهُوَه!‏›‏+ اما من به شما ظاهر خواهم شد و دلتان را شاد خواهم کرد.‏آن‌ها هستند که شرمسار و سرافکنده خواهند شد.‏»‏+  ۶  گوش کنید!‏ از شهر و از معبد صدای بلندی می‌آید!‏ این صدای یَهُوَه است که دشمنانش را به سزای کارهایشان می‌رساند.‏  ۷  آن زن قبل از شروع درد زایمان،‏ فرزندی به دنیا آورد؛‏+ قبل از شروع درد زایمان پسری زایید.‏  ۸  آیا تا حالا کسی چنین چیزی را شنیده،‏ یا چنین اتفاق عجیبی را دیده است؟‏ مگر ممکن است که سرزمینی در یک روز به وجود بیاید؟‏ مگر ممکن است قومی در یک لحظه به دنیا بیاید؟‏ اما صَهیون به محض این که درد زایمانش شروع شد،‏ پسرانش را به دنیا آورد.‏  ۹  یَهُوَه می‌گوید:‏ «مگر می‌شود که من بچه را تا مرحلهٔ تولّد برسانم،‏ ولی بعد نگذارم به دنیا بیاید!‏»‏ خدای تو می‌گوید:‏ «مگر می‌شود که بگذارم زایمانت شروع شود و بعد مانع آن شوم!‏»‏ ۱۰  ای همهٔ کسانی که اورشلیم را دوست دارید،‏+ با اورشلیم شادی کنید و برایش خوشحال باشید.‏+ ای کسانی که برای اورشلیم ماتم گرفته‌اید،‏ با تمام وجود با او شادی کنید؛‏ ۱۱  چون روزی می‌رسد که شما مثل نوزادی از سینهٔ او شیر خواهید خورد و تسلّی پیدا خواهید کرد.‏شما به فراوانی از شیر او خواهید خورد و سیر خواهید شد و از شکوه و جلال فراوانش لذّت خواهید برد.‏ ۱۲  یَهُوَه می‌گوید:‏ ‏«من به او صلح و آرامشی خواهم داد که مثل نهر جاری باشد،‏+و چیزهای باارزش قوم‌ها را برایش مثل سیلابی سرازیر خواهم کرد.‏+ در آن زمان او به شما شیر خواهد داد و شما را در آغوشش حمل خواهد کرد،‏و روی زانوهایش تکان خواهد داد.‏ ۱۳  همان طور که مادری فرزندش را دلداری می‌دهد،‏من هم مرتباً به شما دلداری و تسلّی خواهم داد،‏+و شما به خاطر اورشلیم تسلّی پیدا خواهید کرد.‏+ ۱۴  با چشمان خودتان این را خواهید دید و از ته دل شاد خواهید شد.‏مثل سبزهٔ تازه وجودتان از نشاط و شادی پر خواهد شد.‏ در آن زمان،‏ یَهُوَه دست پرقدرتش را به خادمانش نشان خواهد داد،‏اما به دشمنانش محکومیتشان را اعلام خواهد کرد.‏»‏+ ۱۵  ‏«یَهُوَه مثل آتش خواهد آمد،‏+و ارابه‌هایش مثل تندباد.‏+او برای مجازات با خشم زیاد خواهد آمد،‏و با شعله‌های آتش تنبیه خواهد کرد.‏+ ۱۶  یَهُوَه برای اجرای حکمش از آتش استفاده خواهد کرد،‏بله،‏ یَهُوَه با شمشیرش انسان‌ها را مجازات خواهد کرد،‏و تعداد زیادی کشته خواهند شد.‏»‏ ۱۷  یَهُوَه می‌گوید:‏ «کسانی که خودشان را برای وارد شدن به باغ‌ها*+ پاک و مقدّس می‌کنند و دنبال یک نفر که در وسط است به آنجا می‌روند و کسانی که گوشت خوک + و موش + و چیزهای نفرت‌انگیز دیگر می‌خورند،‏ همه با هم نابود خواهند شد.‏ ۱۸  من از کارها و افکارشان آگاهم.‏ برای همین خواهم آمد تا مردمی را از بین همهٔ ملت‌ها و زبان‌ها جمع کنم؛‏ آن‌ها می‌آیند و شکوه و جلال مرا خواهند دید.‏»‏ ۱۹  ‏«من نشانه‌ای در میان آن‌ها خواهم گذاشت و بعضی از بازماندگان را به سرزمین‌های ملت‌های دیگر که چیزی در مورد من نشنیده‌اند و شکوه مرا ندیده‌اند خواهم فرستاد،‏ یعنی به تَرشیش،‏+ فول و لود + که ساکنانشان تیراندازانی ماهرند و بعضی از آن‌ها را به توبال،‏ یاوان + و جزیره‌های دوردست.‏ آن بازماندگان،‏ شکوه و جلال مرا در میان ملت‌ها اعلام خواهند کرد.‏»‏+ ۲۰  یَهُوَه می‌گوید:‏ «آن‌ها برادرانتان را از همهٔ ملت‌ها + سوار بر اسب‌ها،‏ ارابه‌ها،‏ درشکه‌ها،‏ قاطرها و شترهای تیزرو به عنوان هدیه‌ای برای من،‏ به کوه مقدّس من یعنی اورشلیم خواهند آورد،‏ درست همان طور که اسرائیلیان هدیه‌های خودشان را در ظرفی پاک به معبد من که یَهُوَه هستم می‌آورند.‏» این گفتهٔ یَهُوَه است.‏ ۲۱  یَهُوَه می‌گوید:‏ «همچنین بعضی از آن‌ها را به عنوان کاهن و لاوی تعیین خواهم کرد.‏»‏ ۲۲  یَهُوَه می‌گوید:‏ «همان طور که آسمان‌ها و زمین جدیدی + که من می‌سازم،‏ همیشه در حضور من پابرجا خواهد ماند،‏ نسل شما و اسمتان هم باقی خواهد ماند.‏»‏+ ۲۳  یَهُوَه می‌گوید:‏ «همهٔ مردم ماه به ماه و هفته به هفته* خواهند آمدتا در مقابل من سجده کنند.‏+ ۲۴  آن‌ها بیرون خواهند رفت و جسدهای کسانی را که علیه من سرکشی کردند خواهند دید،‏چون کرم‌های روی جسدها نخواهند مرد،‏و آتشی که آن‌ها را می‌سوزانَد،‏ خاموش نخواهد شد.‏+همهٔ مردم با نفرت و انزجار به آن جسدها نگاه خواهند کرد.‏»‏

پاورقی‌ها

یا:‏ «استراحت کنم.‏»‏
یا:‏ «از کلام من می‌ترسند.‏»‏
یا احتمالاً:‏ «انگار بتی را می‌ستاید.‏»‏
یا:‏ «از کلام یَهُوَه می‌ترسید.‏»‏
منظور باغ‌های خاصّی است که در آن‌ها بت‌پرستی می‌کردند.‏
تحت‌اللفظی:‏ «از ماه نو تا ماه نو و از شَبّات تا شَبّات.‏»‏