اِشَعْیا ۵۷‏:‏۱‏-‏۲۱

  • از بین رفتن درستکاران و وفاداران ‏(‏۱،‏ ۲‏)‏

  • فاحشگی روحانی اسرائیلیان برملا می‌شود ‏(‏۳-‏۱۳‏)‏

  • قوّت‌قلب برای دلشکستگان ‏(‏۱۴-‏۲۱‏)‏

    • شریران مثل دریای خروشان ‏(‏۲۰‏)‏

    • شریران صلح و آرامش ندارند ‏(‏۲۱‏)‏

۵۷  شخص درستکار نابود می‌شود،‏اما کسی اعتنایی نمی‌کند.‏ کسانی که به خدا وفادارند از بین می‌روند،‏*+اما کسی تشخیص نمی‌دهد که مرگ شخص درستکار،‏به خاطر مصیبت* بوده است.‏  ۲  آن‌ها آرامش پیدا می‌کنند.‏ همهٔ کسانی که در راه راست قدم برمی‌دارند،‏ در بسترشان* استراحت خواهند کرد.‏  ۳  ‏«اما شما ای فرزندان جادوگران،‏ای فرزندان مردان زناکار و زنان فاحشه،‏بیایید و جلوی من حاضر شوید!‏  ۴  چه کسی را مسخره می‌کنید؟‏ برای توهین به چه کسی دهانتان را باز می‌کنید،‏ و زبانتان را دراز می‌کنید؟‏مگر شما فرزندان گناهکاران و فریبکاران نیستید؟‏+  ۵  آیا شما همان کسانی نیستید که بین درختان بزرگ،‏+و زیر هر درخت پر شاخ و برگ،‏+در آتش شهوت می‌سوزید؟‏آیا شما همان کسانی نیستید که بچه‌ها را در درّه‌ها* و بین صخره‌ها قربانی می‌کنند؟‏+  ۶  تو سنگ‌های صاف درّه* را انتخاب کرده‌ای،‏+ و آن‌ها نصیب* تو هستند!‏ حتی هدایای ریختنی و هدایای دیگرت را هم به آن‌ها تقدیم می‌کنی!‏+ آیا فکر می‌کنی از این چیزها راضی هستم؟‏  ۷  بسترت را روی کوه‌های بلند و مرتفع آماده کردی،‏+و برای تقدیم قربانی به آنجا رفتی.‏+  ۸  پشت در و چهارچوبِ در خانه‌ات به یاد بت‌هایت علامتی گذاشتی.‏ تو مرا ترک کردی و خودت را برهنه کردی.‏به جاهای بلند رفتی و بستر بزرگ‌تری برای خودت پهن کردی.‏ با معشوقه‌هایت عهد بستی،‏ و با اشتیاق به بسترشان رفتی،‏+و به برهنگی* مردان خیره شدی.‏*  ۹  با روغن پیش مِلِک* رفتی،‏و عطر فراوان به او تقدیم کردی.‏ فرستادگانت را تا دوردست‌ها فرستادی،‏و خودت را آنقدر پست و حقیر کردی که انگار به قبر* فرو رفتی.‏ ۱۰  با کارهای زیادت خودت را خسته کردی،‏ولی نگفتی،‏ ‹این کارها فایده‌ای ندارد!‏›‏ بعد دوباره نیرو گرفتی؛‏ به همین دلیل دست از تلاش نکشیدی.‏* ۱۱  چه کسی تو را آنقدر ترساندکه دروغ گفتن را شروع کردی؟‏+ تو مرا فراموش کردی،‏+ و به هیچ چیز توجه نکردی.‏*+ آیا چون ساکت مانده‌ام و چیزی به تو نگفته‌ام،‏+ برای من احترام قائل نیستی؟‏* ۱۲  من کارهای تو را که در نظر خودت درست است برملا خواهم کرد،‏+و آن‌ها هیچ فایده‌ای برای تو نخواهند داشت.‏+ ۱۳  وقتی برای کمک فریاد می‌زنی،‏هیچ کدام از بت‌هایی که جمع کرده‌ای تو را نجات نخواهند داد.‏+ باد،‏ همهٔ آن‌ها را خواهد برد،‏و حتی نسیمی هم می‌تواند آن‌ها را با خودش ببرد.‏اما کسانی که به من پناه می‌آورند،‏وارث آن سرزمین و مالک کوه مقدّس من خواهند شد.‏+ ۱۴  گفته خواهد شد:‏ ‹بسازید،‏ جاده‌ای بسازید!‏ راه را آماده کنید!‏+ هر مانعی را از سر راه قومم بردارید.‏›»‏ ۱۵  خدای بزرگ و متعال،‏خدای جاودان + که اسمش مقدّس است + می‌گوید:‏ ‏«من در مکانی بلند و مقدّس زندگی می‌کنم،‏+اما کنار دلشکستگان و فروتنان هم هستم،‏*تا به فروتنان روحیه بدهم،‏و به دلشکستگان قوّت‌قلب.‏  + ۱۶  من شما را تا ابد محکوم نمی‌کنم،‏و همیشه خشمگین نمی‌مانم،‏+چون اگر خشمم ادامه پیدا کند،‏ انسان‌ها و موجوداتی که آفریده‌ام،‏همگی ضعیف و ناتوان خواهند شد.‏+ ۱۷  من به خاطر گناهان و طمعکاری آن‌ها خشمگین بودم.‏+برای همین آن‌ها را تنبیه کردم و به خاطر خشمم رویم را از آن‌ها برگرداندم.‏ اما آن‌ها باز هم سرکشی کردند + و به کارهایی که دلشان می‌خواست ادامه دادند.‏ ۱۸  من کارهایشان را دیده‌ام،‏ اما آن‌ها را شفا خواهم داد.‏+من آن‌ها را هدایت خواهم کرد،‏+و به خودشان + و داغدیدگانشان،‏ تسلّی خواهم داد.‏»‏+ ۱۹  یَهُوَه می‌گوید:‏ «من کاری می‌کنم که ثمرهٔ لب‌هایشان برای ستایش من باشد.‏* من به همهٔ مردم چه دور باشند،‏ چه نزدیک،‏ صلح و آرامش دائمی می‌دهم،‏+و آن‌ها را شفا خواهم داد.‏ ۲۰  اما شریران مثل دریای خروشانی هستند که آرام نمی‌شود،‏و موج‌هایش گل و لجن بالا می‌آورد.‏»‏ ۲۱  خدای من می‌گوید:‏ «شریران هیچ وقت صلح و آرامش نخواهند داشت.‏»‏+

پاورقی‌ها

یا احتمالاً:‏ «نجات از مصیبت.‏»‏
یا:‏ «می‌میرند.‏»‏
منظور قبر است.‏
یا:‏ «وادی‌ها.‏»‏
یا:‏ «وادی.‏»‏
یا:‏ «همه چیز.‏»‏
یا:‏ «آلت تناسلی.‏»‏
احتمالاً به پرستش بت‌ها اشاره دارد.‏
یا احتمالاً:‏ «پادشاه.‏»‏
یا:‏ «شیول.‏» واژه‌نامه:‏ ‏«شیول.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «خسته نشدی.‏»‏
یا:‏ «از من نمی‌ترسی؟‏»‏
یا:‏ «دلت را متوجه هیچ چیز نکردی.‏»‏
یا:‏ «زندگی می‌کنم.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «من ثمرهٔ لب‌ها را می‌آفرینم.‏»‏