اِشَعْیا ۳۵‏:‏۱‏-‏۱۰

  • توصیفی از بهشت ‏(‏۱-‏۷‏)‏

    • نابینایان می‌بینند؛‏ ناشنوایان می‌شوند ‏(‏۵‏)‏

  • ‏«جادهٔ مقدّس» برای نجات‌یافتگان ‏(‏۸-‏۱۰‏)‏

۳۵  روزی می‌رسد که بیابان و سرزمینِ خشک پر از گُل می‌شود و مردم شادی می‌کنند؛‏روزی می‌رسد که صحرا مثل گل‌های زعفران شکوفا می‌شود و مردم از شادی فریاد می‌زنند؛‏  ۲  بله،‏ صحرا بدون شک آباد می‌شود؛‏*مردم شادی می‌کنند و از خوشحالی فریاد می‌زنند.‏ صحرا مثل لبنان،‏ باشکوه،‏و مثل کَرمِل و شارون،‏ زیبا می‌شود.‏ آن وقت مردم شکوه و جلال یَهُوَه خدایمان را می‌بینند.‏  ۳  دست‌های ضعیف را قوی کنید،‏و زانوهای لرزان را محکم کنید.‏  ۴  به کسانی که نگران و مضطربند بگویید:‏ ‏«قوی باشید!‏ نترسید!‏ خدای شما می‌آید و از دشمنانتان انتقام می‌گیرد،‏می‌آید و دشمنانتان را به سزای اعمالشان می‌رساند،‏ می‌آید و شما را نجات می‌دهد.‏»‏  ۵  آن وقت نابینایان می‌بینند،‏و ناشنوایان می‌شنوند.‏  ۶  آن وقت لنگان مثل آهو جست‌وخیز می‌کنند،‏و کسانی که لال هستند،‏ از شادی فریاد می‌زنند.‏ چشمه‌ها در بیابان می‌جوشند،‏و نهرها در صحرا جاری می‌شوند.‏  ۷  زمین خشک،‏ دریاچه‌ای پر از نی می‌شود،‏و در زمین تشنه و بی‌آب،‏ چشمه‌های آب سرازیر می‌شود.‏ در جایی که شغال‌ها لانه داشتند،‏ سبزه و چمن و نی رشد می‌کند.‏  ۸  در آنجا شاهراهی خواهد بود،‏شاهراهی به اسم «جادهٔ مقدّس.‏»‏ افراد ناپاک* نمی‌توانند از آن جاده عبور کنند،‏ چون آن راه فقط برای درستکاران است،‏و هیچ شخص نادان و بدکاری اجازه ندارد وارد آن شود.‏  ۹  هیچ شیری در آن راه نیست،‏و هیچ حیوان وحشی و درنده‌ای وارد آن نمی‌شود.‏ در آنجا هیچ اثری از آن‌ها نیست،‏و فقط کسانی از آن جاده عبور می‌کنند که از اسارت رها شده‌اند.‏* ۱۰  کسانی که یَهُوَه آن‌ها را نجات می‌دهد با فریاد شادی به صَهیون برمی‌گردند.‏ شادی بی‌پایان مثل تاجی بر سر آن‌هاست؛‏ غم و ناراحتی برای همیشه ترکشان می‌کند،‏و شادی و خوشحالی فراوان نصیبشان می‌شود.‏

پاورقی‌ها

یا:‏ «شکوفه می‌دهد.‏»‏
یا:‏ «بدکاران.‏»‏
یا:‏ «بازخرید شده‌اند.‏»‏