اِشَعْیا ۲۴‏:‏۱‏-‏۲۳

  • یَهُوَه سرزمین را متروک می‌کند ‏(‏۱-‏۲۳‏)‏

    • یَهُوَه در صَهیون پادشاه می‌شود ‏(‏۲۳‏)‏

۲۴  یَهُوَه این سرزمین* را خالی از سکنه و ویران می‌کند؛‏+ این سرزمین را زیر و رو + و ساکنانش را پراکنده می‌کند.‏+  ۲  عاقبت همه یکی خواهد بود:‏ چه شخص عادی و چه کاهن،‏چه غلام و چه ارباب،‏چه کنیز و چه بانو،‏چه خریدار و چه فروشنده،‏چه قرض‌دهنده و چه قرض‌گیرنده،‏چه طلبکار و چه بدهکار.‏+  ۳  تمام سرزمین کاملاً خالی می‌شود،‏و همه چیز غارت خواهد شد،‏+چون یَهُوَه این را گفته است.‏  ۴  سرزمین ماتم می‌گیرد + و کم‌کم از بین می‌رود.‏ زمینی که حاصلخیز بود،‏ دیگر محصول نمی‌دهد و مثل گیاه،‏ پژمرده می‌شود.‏ افراد سرشناس هم کمتر و کمتر می‌شوند.‏  ۵  آن سرزمین به دست ساکنانش آلوده شده است،‏+چون به قوانین خدا توجهی نکرده‌اند.‏+آن‌ها مقرّرات را تغییر داده‌اند،‏+و عهدی را که قرار بود همیشگی باشد* شکسته‌اند.‏+  ۶  برای همین،‏ آن سرزمین لعنت شده و رو به نابودی است،‏+و ساکنانش مقصر آن هستند.‏ ساکنان آن سرزمین به‌تدریج کم شده‌اند،‏و فقط تعداد خیلی کمی از آن‌ها باقی مانده‌اند.‏+  ۷  شراب تازه خشک می‌شود* و درختان انگور پژمرده می‌شوند.‏+همهٔ کسانی که از ته دل شاد بودند،‏ آه می‌کشند.‏+  ۸  دیگر نه صدای شادی‌آور دف‌ها به گوش می‌رسد،‏نه سر و صدای مردم خوشگذران،‏و نه صدای خوش چنگ‌ها.‏+  ۹  آن‌ها دیگر موقع شراب خوردن آواز نمی‌خوانند،‏و مزهٔ مشروبات الکلی برایشان تلخ می‌شود.‏ ۱۰  شهر،‏ متروک و خراب شده است؛‏+مردم درِ خانه‌هایشان را قفل کرده‌اند تا کسی نتواند داخل شود.‏ ۱۱  آن‌ها فریادزنان در کوچه‌ها دنبال شراب می‌گردند.‏ دیگر کسی دلش خوش نیست،‏و شادی از سرزمین رفته است.‏+ ۱۲  از شهر فقط خرابه‌هایی باقی مانده،‏و دروازه‌اش خرد و نابود شده است.‏+ ۱۳  عاقبت قوم من در این سرزمین و در میان قوم‌های دیگر این طور خواهد بود:‏ مثل زیتون‌های کمی خواهند بود که بعد از تکان دادن درخت روی آن باقی می‌مانند؛‏+مثل انگورهای کمی خواهند بود که در پایان برداشت،‏ روی درخت باقی می‌مانند.‏+ ۱۴  آن‌ها صدایشان را بلند می‌کنند،‏و با شادی فریاد خواهند زد،‏ و از سمت غرب* شکوه و عظمت یَهُوَه را اعلام خواهند کرد.‏+ ۱۵  به همین دلیل،‏ در شرق* یَهُوَه را جلال خواهند داد؛‏+ساکنان جزیره‌ها هم اسم یَهُوَه خدای اسرائیل را تمجید خواهند کرد.‏+ ۱۶  از دورترین نقاط جهان این سرود به گوش می‌رسد:‏ ‏«جلال بر خدای عادل!‏»‏+ اما من می‌گویم:‏ «از شدّت غم و غصه چیزی نمانده که تلف شوم!‏ چقدر ناراحت می‌شوم که می‌بینم مردم به همدیگر خیانت می‌کنند،‏و روزبه‌روز خیانت‌ها بیشتر می‌شود!‏»‏+ ۱۷  ای ساکنان سرزمین،‏ ترس و وحشت و گودال و دام در انتظار شماست.‏+ ۱۸  هر کسی که از صداهای وحشت‌آور فرار کند در گودال خواهد افتاد،‏و هر کسی که از گودال بیرون بیاید،‏ در دام گرفتار خواهد شد.‏+ چون دروازه‌های آسمان باز خواهد شد،‏و پایه‌های این سرزمین خواهد لرزید.‏ ۱۹  زمین* شکافته شده،‏و تکان خورده است.‏زمین به‌شدّت تکان می‌خورد.‏+ ۲۰  این سرزمین مثل مرد مستی است که تلوتلو می‌خورد،‏و مثل آلونکی است که در باد به این طرف و آن طرف می‌رود.‏ این سرزمین به خاطر بار سنگین گناهش می‌افتد،‏+طوری که دیگر نمی‌تواند بلند شود.‏ ۲۱  در آن روز،‏ یَهُوَه لشکر آسمان،‏و پادشاهان زمین را داوری خواهد کرد.‏ ۲۲  او آن‌ها را جمع خواهد کرد؛‏آن‌ها مثل زندانی‌هایی خواهند بود که در گودالی زندانی شده‌اند.‏او آن‌ها را در سیاه‌چال حبس خواهد کرد،‏و بعد از مدت زیادی مجازاتشان خواهد کرد.‏* ۲۳  ماه* خجالت‌زده خواهد شد،‏و خورشید درخشان شرمنده،‏+چون یَهُوَه خدای لشکرها در کوه صَهیون + و در اورشلیم پادشاه شده،‏+و در حضور ریش‌سفیدان قومش با شکوه و جلال حکمرانی می‌کند!‏+

پاورقی‌ها

ظاهراً به یهودا و اورشلیم اشاره می‌کند.‏
یا:‏ «عهد قدیمی.‏»‏
یا:‏ «ماتم می‌گیرد.‏»‏
یا:‏ «در سمت دریا.‏»‏
یا:‏ «در سمت طلوع آفتاب.‏»‏
ظاهراً منظور یهودا و اورشلیم است.‏
یا:‏ «به وضعیتشان رسیدگی می‌کند.‏»‏
یا:‏ «قرص کامل ماه.‏»‏