اِرْمیا ۲۱:۱-۱۴
۲۱ وقتی که صِدِقیای پادشاه، فَشحور (پسر مَلکیا) و صَفَنیای کاهن (پسر مَعَسیا) را پیش اِرْمیا فرستاد، پیامی از طرف یَهُوَه به اِرْمیا رسید. آنها از اِرْمیا چنین درخواست کردند:
۲ «لطفاً از یَهُوَه بپرس که چه بر سرمان میآید، چون نِبوکَدنَصَّر،* پادشاه بابِل به ما اعلام جنگ کرده است! شاید یَهُوَه یکی از معجزههایش را برایمان انجام دهد و باعث شود که او عقبنشینی کند.»
۳ اِرْمیا به آنها گفت که به صِدِقیا بگویند:
۴ «یَهُوَه خدای اسرائیل میگوید: ‹من کاری میکنم که سلاحهای جنگیای را که در دست دارید به ضدّ خودتان استفاده کنید؛ سلاحهایی که با آنها با پادشاه بابِل و کَلدانیانی میجنگید که بیرون دیوارهای شهر، شما را محاصره کردهاند. بعد آنها را به مرکز شهر میآورم.
۵ من خودم با دست نیرومند و پرقدرتم و با خشم و غضب زیاد به ضدّ شما میجنگم.
۶ تمام ساکنان این شهر را چه انسان و چه حیوان از بین میبرم! آنها از یک بیماری وحشتناک میمیرند!›»
۷ یَهُوَه میگوید: «بعد از آن، صِدِقیا پادشاه یهودا و خدمتگزارانش و مردم شهر را که از آن بیماری وحشتناک و از شمشیر و قحطی جان سالم به در میبرند، تسلیم پادشاه بابِل نِبوکَدنَصَّر* و دشمنانی که قصد جانشان را دارند، میکنم. او به آنها رحم نمیکند و بدون هیچ دلسوزی و گذشتی، آنها را با شمشیر خواهد کشت.
۸ «ای اِرْمیا، به مردم بگو که یَهُوَه چنین میگوید: ‹دو راه پیش روی شما میگذارم، راه زنده ماندن و راه مرگ!
۹ هر کسی که در این شهر بماند، با شمشیر، قحطی و بیماری از بین میرود. اما هر کسی که از این شهر بیرون برود و تسلیم کَلدانیانی که شما را محاصره کردهاند بشود، زنده میماند و جان خودش را نجات میدهد.›»
۱۰ یَهُوَه میگوید: «من تصمیم گرفتهام* که به مردم این شهر خوبی نکنم بلکه بلا بر سرشان بیاورم. پادشاه بابِل این شهر را تسخیر خواهد کرد و آن را به آتش خواهد کشید.»
۱۱ ای خاندان پادشاه یهودا، به پیام یَهُوَه گوش دهید!
۱۲ ای خاندان داوود، یَهُوَه میگوید:
«هر روز صبح، عادلانه داوری کنید،و کسی را که از او دزدی شده، از دست کلاهبرداران نجات بدهید،وگرنه به خاطر کارهای شریرانهتان،خشم من مثل آتش، شعلهور خواهد شد؛آتشی که هیچ کس نمیتواند آن را خاموش کند.»
۱۳ یَهُوَه میگوید: «ای مردم شهری که در دشت و بر روی صخره قرار دارد،من به ضدّ شما هستم!
شما میگویید: ‹کیست که بتواند به ما حمله کند؟
کیست که بتواند به خانههای ما هجوم بیاورد؟›»
۱۴ یَهُوَه میگوید: «من شما را به خاطر کارهایتان مجازات میکنم،چون سزاوارش هستید،
و جنگلهایتان را به آتش میکشمتا هر چه در اطرافتان است بسوزد.»
پاورقیها
^ تحتاللفظی: «نِبوکَدرَصَّر.» املای دیگر اسم نِبوکَدنَصَّر.
^ تحتاللفظی: «نِبوکَدرَصَّر.» املای دیگر اسم نِبوکَدنَصَّر.
^ یا: «من رویم را از این شهر برگرداندهام.»
