اِرْمیا ۱۶‏:‏۱‏-‏۲۱

  • اِرْمیا اجازه ندارد که ازدواج،‏ عزاداری یا پایکوبی کند ‏(‏۱-‏۹‏)‏

  • از مجازات تا بازسازی ‏(‏۱۰-‏۲۱‏)‏

۱۶  یَهُوَه باز هم با من صحبت کرد و گفت:‏ ۲  ‏«تو نباید در این سرزمین ازدواج کنی و صاحب پسران و دختران شوی،‏ ۳  چون یَهُوَه دربارهٔ پسران و دخترانی که در این سرزمین به دنیا می‌آیند و دربارهٔ مادران و پدرانشان* چنین می‌گوید:‏ ۴  ‏‹آن‌ها در اثر بیماری‌های کشنده خواهند مرد و کسی برایشان ماتم نخواهد گرفت.‏ جنازه‌هایشان دفن نمی‌شود و مثل کود،‏ روی زمین باقی می‌ماند.‏ آن‌ها جانشان را بر اثر جنگ و قحطی از دست می‌دهند و جسدهایشان خوراک پرندگان و حیوانات وحشی می‌شود.‏›»‏ ۵  یَهُوَه می‌گوید:‏‏«تو نباید وارد خانه‌ای شوی که در آنجا به عزاداران غذا می‌دهند؛‏برای گریه و زاری و تسلیت گفتن به آنجا نرو،‏ چون من که یَهُوَه هستم صلح و آرامش را از این قوم گرفته‌ام،‏و آن‌ها را از محبت پایدار و رحمتم محروم کرده‌ام.‏ ۶  همه در این سرزمین خواهند مرد،‏ چه سرشناس باشند،‏ چه گمنام؛‏* جنازه‌هایشان دفن نمی‌شود،‏کسی برایشان ماتم نمی‌گیرد،‏و کسی به خاطر آن‌ها خودش را مجروح نمی‌کند،‏* یا موهای سرش را نمی‌تراشد.‏* ۷  همین طور کسی برای عزاداران غذا نخواهد بردتا آن‌ها را برای مرگ عزیزانشان تسلّی دهد.‏حتی وقتی پدر یا مادرشان را از دست می‌دهند،‏کسی نخواهد بود که برای تسلّی،‏ پیاله‌ای از شراب به آن‌ها بدهد.‏ ۸  به خانه‌ای که جشن و ضیافت دارند نرو،‏و برای خوردن و نوشیدن،‏ با آن‌ها همسفره نشو.‏»‏ ۹  یَهُوَه که خدای لشکرها و خدای اسرائیل است می‌گوید:‏ «من در این سرزمین،‏ در زمان شما و جلوی چشمانتان،‏ صدای جشن و پایکوبی و آواز شادی عروس و داماد را قطع خواهم کرد.‏ ۱۰  ‏«وقتی تمام این چیزها را به مردم بگویی،‏ آن‌ها از تو می‌پرسند:‏ ‹چرا یَهُوَه می‌خواهد چنین بلای عظیمی به سر ما بیاورد؟‏ تقصیر ما چیست؟‏ ما چه گناهی به یَهُوَه خدایمان کرده‌ایم؟‏› ۱۱  آن وقت به آن‌ها بگو که یَهُوَه می‌گوید:‏ ‹دلیلش این است که اجدادتان مرا ترک کردند و به طرف خدایان بیگانه رفتند؛‏ جلویشان سجده می‌کردند و آن‌ها را می‌پرستیدند.‏ اجدادتان به این شکل،‏ مرا ترک کردند و قوانینم را زیر پا گذاشتند.‏ ۱۲  اما رفتار شما خیلی بدتر از رفتار اجدادتان است.‏ همهٔ شما به جای این که از من اطاعت کنید،‏ با لجبازی دنبال خواسته‌های شریرانه‌تان* می‌روید!‏ ۱۳  پس من هم،‏ شما را از این سرزمین بیرون می‌اندازم تا به سرزمینی بروید که نه شما می‌شناسید و نه اجدادتان.‏ در آنجا مجبور می‌شوید شبانه‌روز خدایان دیگر را بپرستید،‏ چون من هیچ لطفی در حق شما نخواهم کرد.‏›»‏ ۱۴  یَهُوَه می‌گوید:‏ «با این حال،‏ زمانی می‌آید که وقتی مردم به حیات من قسم بخورند نمی‌گویند،‏ ‹یَهُوَه همان خدایی است که قوم اسرائیل را از مصر بیرون آورد!‏› ۱۵  بلکه وقتی به حیات من قسم بخورند می‌گویند،‏ ‹یَهُوَه همان خدایی است که قوم اسرائیل را از سرزمین شمال و از همهٔ سرزمین‌هایی که آن‌ها را در آنجا پراکنده کرده بود،‏ برگردانْد!‏› این را خواهند گفت،‏ چون من آن‌ها را به سرزمینی که به اجدادشان دادم برمی‌گردانم!‏»‏ ۱۶  یَهُوَه می‌گوید:‏ «الآن به دنبال ماهیگیران زیادی می‌فرستمتا قومم را صید کنند!‏ بعد به دنبال شکارچیان زیادی می‌فرستمتا آن‌ها را در هر کوه و تپه‌ای،‏و در میان شکاف صخره‌ها شکار کنند!‏ ۱۷  من هر کاری را که آن‌ها می‌کنند می‌بینم.‏ آن‌ها نمی‌توانند خودشان را جایی پنهان کنند که من آن‌ها را نبینم،‏و نمی‌توانند گناهانشان را از من مخفی کنند.‏ ۱۸  قبل از این که آن‌ها را برگردانم،‏ به خاطر خطاها و گناهانشان سخت مجازاتشان خواهم کرد،‏چون سرزمین مرا با بت‌های بی‌جان،‏ بی‌حرمت کرده‌اند،‏و آنجا را با مجسمه‌های نفرت‌انگیزشان پر کرده‌اند.‏»‏ ۱۹  ای یَهُوَه،‏ ای قوّت و قلعهٔ من،‏تو در سختی‌ها پناهگاه من هستی.‏روزی می‌رسد که ملت‌های سراسر دنیا به حضور تو می‌آیند،‏و می‌گویند:‏ «اجدادمان از پرستش خدایان دروغین دست نکشیدند؛‏کارشان چه بیهوده بود!‏ این بت‌ها کاملاً بی‌فایده هستند!‏»‏ ۲۰  آیا انسان می‌تواند خدایی برای خودش بسازد؟‏بتی که به دست انسان ساخته می‌شود خدا نیست!‏ ۲۱  خدا می‌گوید:‏‏«در آن زمان،‏ قدرت و توانایی‌ام را به آن‌ها نشان خواهم داد،‏و سرانجام متوجه می‌شوند که نام من یَهُوَه است!‏»‏

پاورقی‌ها

یا:‏ «دربارهٔ مادرانی که آن‌ها را می‌زایند و پدرانی که آن‌ها را تولید می‌کنند.‏»‏
یا:‏ «چه بزرگ باشند،‏ چه کوچک.‏»‏
یا:‏ «بدنش را نمی‌بُرَد.‏»‏
این مراسم عزاداری ریشه در بت‌پرستی داشت و از قرار معلوم،‏ اسرائیلیان مرتد آن را انجام می‌دادند.‏
تحت‌اللفظی:‏ «دل شریرتان.‏»‏