مَتّی ۱۵:۱-۳۹
-
رسوا کردن سنّت‌های گذشتگان (۱-۹)
-
نجاست از دل برمی‌خیزد (۱۰-۲۰)
-
ایمان عظیم زنی فینیقی (۲۱-۲۸)
-
عیسی بیماری‌های بسیاری را شفا می‌دهد (۲۹-۳۱)
-
عیسی به ۴۰۰۰ نفر خوراک می‌دهد (۳۲-۳۹)
۱۵ سپس فَریسیان و علمای دین از اورشلیم نزد عیسی آمدند و گفتند:
۲ «چرا شاگردان تو سنّت گذشتگان* را زیر پا می‌گذارند؟ مثلاً، پیش از خوردن غذا دست‌هایشان را آب نمی‌کشند!»*
۳ عیسی در جواب گفت: «چرا خود شما حکم خدا را به خاطر سنّت‌هایتان زیر پا می‌گذارید؟
۴ مثلاً، خدا گفته است: ‹به پدر و مادر خود حرمت گذار› و ‹کسی که در مورد پدر و مادر خود سخنان زشت* بگوید، باید کشته شود.›
۵ اما، شما می‌گویید: ‹اگر کسی به پدر یا مادرش بگوید: «هر آنچه دارم که می‌توانستم با آن به تو کمک کنم، هدیه‌ای است وقف‌شده به خدا،»
۶ دیگر به هیچ وجه موظف نیست به پدرش حرمت گذارد.› با این کار، شما کلام خدا را به خاطر سنّت‌هایتان بی‌اعتبار کرده‌اید.
۷ ای ریاکاران، اِشَعْیا در مورد شما خوب پیشگویی کرد که گفت:
۸ ‹این مردم با لب‌هایشان به من حرمت می‌گذارند، اما دل‌هایشان از من بسیار دور است.
۹ مرا پرستش می‌کنند، اما پرستش آنان بیهوده است؛ زیرا احکام بشری را به عنوان تعالیم الٰهی آموزش می‌دهند.›»
۱۰ سپس از مردم خواست که نزدیک بیایند و به ایشان گفت: «گوش دهید و درک کنید که چه می‌گویم،
۱۱ آنچه به دهان وارد می‌شود انسان را نجس نمی‌کند، بلکه آنچه از دهان خارج می‌شود او را نجس می‌کند.»
۱۲ پس از آن، شاگردان نزد عیسی آمدند و گفتند: «آیا می‌دانی که سخنان تو فَریسیان را آزرد؟»*
۱۳ او در جواب گفت: «هر گیاهی که پدر آسمانی من نکاشته باشد، ریشه‌کن خواهد شد.
۱۴ آنان را به حال خود بگذارید. آنان راهنمایانی کور هستند. اگر کوری راهنمای کوری دیگر شود، هر دو در چاه خواهند افتاد.»
۱۵ پِطرُس به او گفت: «مفهوم مَثَلی را که پیش از این گفتی برای ما روشن کن.»
۱۶ عیسی پاسخ داد: «آیا شما نیز هنوز درک نمی‌کنید؟
۱۷ آیا نمی‌دانید که هر چه وارد دهان شود، به معده می‌رود و پس از آن دفع می‌شود؟*
۱۸ اما، آنچه از دهان خارج می‌شود، از دل برمی‌خیزد و این‌هاست که انسان را نجس می‌کند.
۱۹ برای مثال، از دل، افکار شریرانه، قتل، زنا،* اعمال نامشروع جنسی،* دزدی، شهادت دروغ و کفرگویی برمی‌خیزد.
۲۰ این‌هاست که انسان را نجس می‌کند، نه غذا خوردن با دست‌های آب نکشیده.»*
۲۱ عیسی پس از ترک آنجا به ناحیهٔ صور و صیدون* رفت.
۲۲ زنی اهل فینیقیه* که ساکن آن نواحی بود، آمد و فریادزنان گفت: «سَرورم، پسر داوود، به من رحم کن. دخترم دیوزده شده است و شدیداً رنج می‌کشد.»
۲۳ اما عیسی هیچ جوابی به او نداد. پس شاگردانش نزد او آمدند و درخواست کردند: «به او بگو برود، چون به دنبال ما راه افتاده است و مدام فریاد می‌زند.»
۲۴ عیسی پاسخ داد: «من فقط برای گوسفندان گمشدهٔ قوم اسرائیل فرستاده شده‌ام.»
۲۵ اما آن زن پیش عیسی آمد، در مقابل او به زانو افتاد* و گفت: «سَرورم، به من کمک کن!»
۲۶ عیسی به او گفت: «درست نیست که نان از فرزندان گرفته شود و پیش سگ‌های کوچک انداخته شود.»
۲۷ او گفت: «درست است سَرورم. اما سگ‌های کوچک نیز از خرده‌هایی که از سفرهٔ صاحبشان می‌افتد، می‌خورند.»
۲۸ آنگاه عیسی گفت: «ای زن، ایمان تو عظیم است؛ خواست تو برآورده شود.» همان دم دخترش شفا یافت.
۲۹ عیسی پس از ترک آنجا، به حوالی دریای جلیل آمد و از کوهی بالا رفت و در آنجا نشست.
۳۰ سپس جمعیتی کثیر نزد او آمدند و همراه خود افرادی لَنگ، علیل، نابینا، لال و بسیاری بیماران دیگر را آوردند و پیش پای عیسی نهادند و او آنان را شفا بخشید.
۳۱ مردم وقتی دیدند که افراد لال سخن می‌گویند، معلولان سالم می‌شوند، لنگان راه می‌روند و نابینایان می‌بینند، شگفت‌زده شدند و خدای اسرائیل را تمجید کردند.
۳۲ اما عیسی شاگردانش را نزد خود فراخواند و گفت: «دلم به حال این جمعیت می‌سوزد؛ زیرا اکنون سه روز است که با من هستند و هیچ چیز برای خوردن ندارند. نمی‌خواهم آنان را گرسنه روانه کنم. ممکن است در راه از حال بروند.»
۳۳ اما شاگردان به او گفتند: «در این منطقهٔ دورافتاده از کجا نان کافی برای سیر کردن چنین جمعیتی تهیه کنیم؟»
۳۴ عیسی پرسید: «چند نان دارید؟» جواب دادند: «هفت نان و چند ماهی کوچک.»
۳۵ پس عیسی فرمان داد که جمعیت روی زمین بنشینند.
۳۶ سپس آن هفت نان و چند ماهی را گرفت و پس از شکرگزاری تکه کرد و به شاگردان داد و شاگردان نیز آن‌ها را به جمعیت دادند.
۳۷ پس همه خوردند و سیر شدند و وقتی تکه‌های باقی‌مانده را جمع کردند، هفت سبدِ* بزرگ پر شد.
۳۸ بجز زنان و کودکان، شمار مردانی که غذا خوردند ۴۰۰۰ نفر بود.
۳۹ سرانجام پس از آن که عیسی جمعیت را روانه کرد، سوار بر قایق شد و به ناحیهٔ مَجدَل رفت.
پاورقی‌ها
^ منظور سنّت‌ها و احکام شفاهی خارج از نوشته‌های مقدّس است که از علمای یهودی پیشین به جا مانده بود.
^ در اینجا آب کشیدنِ دست برای پاک شدن از آلودگی نبود، بلکه به آداب و رسومی در شست‌وشو اشاره دارد که جزو سنّت یهودیان بود.
^ یا: «سخنان اهانت‌آمیز».
^ یا: «آیا می‌دانی که فَریسیان از سخنان تو لغزش خوردند».
^ یا: «و در چالهٔ فضولات دفع می‌شود».
^ منظور خیانت به همسر است.
^ حالت جمع واژهٔ یونانی پُرنیا؛ رجوع به واژه‌نامه: «اعمال نامشروع جنسی».
^ در اینجا آب کشیدنِ دست برای پاک شدن از آلودگی نبود، بلکه به آداب و رسومی در شست‌وشو اشاره دارد که جزو سنّت یهودیان بود.
^ یا: «صِیدا».
^ یا: «زنی کنعانی»؛ ساکنان فینیقیه از نسل کنعانیان بودند.
^ به نشانهٔ تکریم و ادای احترام.
^ یا: «زنبیل».
