اعمال ۴:۱-۳۷
-
از پِطرُس و یوحنا بازخواست می‌شود (۱-۴)
-
شمار مردانی که ایمان می‌آورند، حدود ۵۰۰۰ نفر می‌شود (۴)
-
-
محاکمه در مقابل سَنهِدرین (۵-۲۲)
-
‹نمی‌توانیم از سخن گفتن دست بکشیم› (۲۰)
-
-
دعا برای شهامت (۲۳-۳۱)
-
شاگردان دارایی‌هایشان را با هم سهیم می‌شوند (۳۲-۳۷)
۴ در حالی که پِطرُس و یوحنا با مردم صحبت می‌کردند، کاهنان، ناظر معبد و صَدّوقیان* سر رسیدند.
۲ آنان از این که رسولان به مردم تعلیم می‌دادند و آشکارا اعلام می‌کردند که عیسی رستاخیز یافته است،* خشمگین بودند.
۳ از این رو، آن دو را دستگیر و چون نزدیک غروب بود تا روز بعد حبس کردند.
۴ اما بسیاری از کسانی که آن سخنرانی را شنیده بودند، ایمان آوردند و شمار مردان به حدود ۵۰۰۰ نفر رسید.
۵ روز بعد، بزرگان قوم، ریش‌سفیدان و علمای دین* در اورشلیم گرد هم آمدند.
۶ حَنّاس یکی از سران کاهنان، قیافا، یوحنا، اسکندر و همهٔ بستگان حَنّاس نیز در میانشان بودند.
۷ آنان پِطرُس و یوحنا را مجبور کردند که در میانشان بایستند. آنگاه از ایشان پرسیدند: «به چه قدرتی یا به نام چه کسی این عمل را انجام دادید؟»
۸ سپس پِطرُس که از روح‌القدس پر شده بود، گفت:
«ای بزرگان قوم و ای ریش‌سفیدان،
۹ اگر ما امروز به خاطر عملی خیر برای مردی معلول، بازخواست می‌شویم و شما می‌خواهید بدانید چه کسی او را شفا بخشیده است،
۱۰ پس باشد که همهٔ شما و همهٔ قوم اسرائیل بدانید که به نام عیسی مسیح ناصری، این مرد اینجا سالم در مقابل شما ایستاده است؛ آری، به نام وی که شما او را بر تیر اعدام کردید و خدا او را از مردگان برخیزانید.
۱۱ اوست ‹آن سنگی که شما بنّایان به حساب نیاوردید و سنگِ سرِ زاویه* شده است.›
۱۲ به علاوه، نجات از طریق هیچ کس دیگری میسر نیست؛ زیرا هیچ نام دیگری زیر آسمان به انسان‌ها داده نشده است که از طریق آن نجات یابیم.»
۱۳ وقتی آنان دیدند که پِطرُس و یوحنا با چه صراحتی* سخن می‌گویند و دریافتند که مردانی درس‌نخوانده* و عامی هستند، تعجب کردند و پی بردند که از همراهان عیسی بوده‌اند
۱۴ و چون می‌دیدند که آن مردِ شفایافته در کنار آن دو ایستاده است، هیچ جوابی نتوانستند بدهند.
۱۵ پس به آنان امر کردند که از سَنهِدرین* بیرون بروند و خود با یکدیگر به مشورت پرداختند
۱۶ و گفتند: «با این مردان چه کنیم؟ زیرا حقیقتاً معجزه‌ای* چشمگیر از ایشان سر زده است که همهٔ ساکنان اورشلیم از آن آگاهند و ما نمی‌توانیم آن را انکار کنیم.
۱۷ با این حال، برای این که این خبر بیشتر در بین مردم پخش نشود، بیایید آنان را تهدید کنیم که دیگر به این نام با کسی صحبت نکنند.»
۱۸ آنگاه آن دو را فراخواندند و به آنان حکم کردند که هرگز به نام عیسی سخنی نگویند یا تعلیمی ندهند.
۱۹ اما پِطرُس و یوحنا پاسخ دادند: «خود قضاوت کنید؛ در چشم خدا کدام درست است، اطاعت از شما یا اطاعت از خدا؟
۲۰ چون ما نمی‌توانیم از سخن گفتن در مورد آنچه دیده و شنیده‌ایم، دست بکشیم.»
۲۱ پس آن دو را بیشتر تهدید کردند و سپس آزاد ساختند، چون هیچ دلیلی برای مجازاتشان نیافتند. همچنین از مردم می‌ترسیدند؛ زیرا همهٔ مردم خدا را به سبب آنچه رخ داده بود، تمجید می‌کردند.
۲۲ آن مرد که با معجزه شفا یافته بود، بیش از ۴۰ سال داشت.
۲۳ پِطرُس و یوحنا پس از این که آزاد شدند، نزد شاگردان دیگر رفتند و آنچه سران کاهنان و ریش‌سفیدان به ایشان گفته بودند، نقل کردند.
۲۴ آنان با شنیدن این سخنان، یکصدا لب به دعا گشودند و گفتند:
«ای خداوند متعال،* تو آفریدگاری، آفریدگار آسمان، زمین، دریا و هر چه در آن‌هاست
۲۵ و تو از طریق روح‌القدس، از زبان جد ما، خادمت داوود گفتی: ‹چرا قوم‌ها آشفته شده‌اند و ملت‌ها بر چیزهای باطل می‌اندیشند؟
۲۶ پادشاهان زمین بر ضدّ یَهُوَه* و بر ضدّ مسح‌شدهٔ او* قد علم کردند و فرمانروایان بر ضدّ آنان گرد هم آمدند.›
۲۷ به‌راستی که در این شهر، هیرودیس و پُنتیوس پیلاتُس با غیریهودیان و قوم اسرائیل بر ضدّ خادم مقدّس تو عیسی که او را مسح کردی، همدست شدند
۲۸ تا آنچه را که به دست خویش و خواست خود از پیش مقرّر کرده بودی، به تحقق رسانند.
۲۹ حال ای یَهُوَه،* تهدیدهای آنان را بشنو و غلامان خود را یاری فرما تا با شهامتِ تمام پیوسته کلام تو را بیان کنند
۳۰ و دست شفابخش خود را دراز کن و از طریق نام خادم مقدّست عیسی، نشانه‌ها و معجزات* به ظهور رسان.»
۳۱ پس از دعای التماس‌آمیزِ* آنان، مکانی که در آن گرد هم آمده بودند، به لرزه در آمد و همگی از روح‌القدس پر شده، کلام خدا را با شهامت بیان می‌کردند.
۳۲ به علاوه، همهٔ کسانی که ایمان آوردند با هم یک دل و یک جان بودند و هیچ یک از آنان دارایی خود را از آنِ خود نمی‌دانست، بلکه در همه چیز با هم شریک بودند.
۳۳ رسولان با قدرت بسیار در مورد رستاخیز عیسای سَرور شهادت می‌دادند. همه به فراوانی از لطف خدا برخوردار بودند.
۳۴ در واقع، هیچ یک از ایشان محتاج نبود؛ زیرا همهٔ کسانی که مزرعه یا خانه داشتند، آن را می‌فروختند و بهایش را می‌آوردند
۳۵ و در اختیار رسولان می‌گذاشتند تا مطابق با نیاز هر کس، بین همه تقسیم شود.
۳۶ یوسف نیز که از طایفهٔ لاوی و اهل قبرس بود و رسولان او را بَرنابا یعنی «تشویق‌کننده»* لقب داده بودند،
۳۷ قطعه زمینی را که داشت فروخت و بهای آن را آورد و در اختیار رسولان گذاشت.
پاورقی‌ها
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ یا: «آشکارا بر مبنای رستاخیز عیسی، رستاخیز مردگان را اعلام می‌کردند».
^ یا: «کاتبان»؛ مفسران و معلمان شریعت در روزگار عیسی؛ رجوع به واژه‌نامه.
^ این سنگ برای استحکام بنا، در بالای محل اتصال دو دیوار قرار داده می‌شد.
^ یا: «شهامتی».
^ یا: «آموزش‌ندیده»؛ منظور این است که در مدارس خاخامی آموزش ندیده‌اند، نه این که بی‌سواد بودند.
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ تحت‌اللفظی: «نشانه‌ای».
^ یا: «خداوند، حاکم متعال».
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ یا: «مسیح او».
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ یا: «عجایب».
^ یا: «صادقانه».
^ تحت‌اللفظی: «پسر تسلّی».
