اوّلین جماعت مسیحی‌ای که تشکیل شد نقش مهمی در تحقق مقصود خدا داشت.‏ از آنجایی که مسیحیان قرن اوّل به سرعت مورد تهاجم دشمنان قرار گرفتند خطر نابودی،‏ آن جماعت را تهدید می‌کرد.‏ مسیحیان چگونه می‌توانستند با وجود اذیت و آزارهای بیرون جماعت و خطرات نامحسوس درون جماعت به خدا پای‌بند بمانند؟‏ برای نصیحت و تشویق آن‌ها،‏ ۲۱ نامه نگاشته شد که در نوشته‌های مقدّس یونانی یافت می‌شوند.‏

چهارده تا از این نامه‌ها یعنی از رومیان تا عبرانیان نامه‌هایی است که پولُس نگاشته است.‏ این نامه‌ها به نام گیرنده‌های خود نامیده شدند.‏ حال،‏ چه گیرندهٔ آن جماعت خاصّی بود چه شخص خاصّی در جماعت.‏ بیایید برخی از موضوعاتی را بررسی کنیم که در نامه‌های پولُس ذکرشده است.‏

توصیه‌هایی در رابطه با امور اخلاقی و رفتار.‏ کسانی که دست به زنا و دیگر گناهان بزرگ می‌زنند «وارث ملکوت خدا نمی‌شوند.‏» (‏غَلاطیان ۵:‏۱۹-‏۲۱؛‏ ۱قُرِنتیان ۶:‏۹-‏۱۱‏)‏ پرستندگان خدا باید اتحاد را حفظ کنند،‏ حتی اگر از نژادهای مختلف باشند.‏ (‏رومیان ۲:‏۱۱؛‏ اَفَسُسیان ۴:‏۱-‏۶‏)‏ آن‌ها باید با شادی خود را وقف هم ایمانان خود کنند.‏ (‏۲قُرِنتیان ۹:‏۷‏)‏ پولُس همچنین گفت:‏ «همیشه دعا کنید.‏» بلی،‏ پرستندگان ترغیب می‌شوند که سفرهٔ دل خود را در دعا پیش یَهُوَه باز کنند.‏ (‏۱تَسّالونیکیان ۵:‏۱۷؛‏ ۲تَسّالونیکیان ۳:‏۱؛‏ فیلیپیان ۴:‏۶،‏ ۷‏)‏ برای آن که دعایشان به گوش خدا برسد می‌باید به ایمان دعا کنند.‏ —‏ عبرانیان ۱۱:‏۶‏.‏

چه چیزی به موفقیت خانواده کمک می‌کند؟‏ در نامه‌های پولُس آمده است که شوهر باید زن خود را مثل بدن خود محبت کند،‏ زن باید احترامی عمیق به شوهرش بگذارد،‏ فرزندان باید مطیع والدینشان باشند چرا که خدا را خوشنود می‌سازند و والدین موظفند که فرزندانشان را با مهربانی و اصول خدایی راهنمایی و تأدیب کنند.‏ —‏ اَفَسُسیان ۵:‏۲۲–‏۶:‏۴؛‏ کُولُسیان ۳:‏۱۸-‏۲۱‏.‏

روشن شدن مقصود خدا.‏ بسیاری از جنبه‌های شریعت موسی برای این بود که اسرائیلیان تا زمان آمدن مسیح محفوظ بمانند و هدایت شوند.‏ (‏غَلاطیان ۳:‏۲۴‏)‏ ولی مسیحیان در پرستش خدا موظف به انجام شریعت موسی نیستند.‏ پولُس نامه‌ای به عبرانیان یعنی مسیحیان یهودی‌نژاد فرستاد.‏ او در این نامه مفهوم شریعت موسی را باز کرد و روشن ساخت که مقصود خدا چگونه در مسیح تحقق می‌یابد.‏ پولُس توضیح داد که ترتیبات گوناگونی که تحت شریعت موسی در پرستش انجام می‌شد ارزش نبوی داشت.‏  برای مثال،‏ قربانی کردن حیوانات نشانی بود از مرگ قربان‌گونهٔ عیسی که موجب بخشش حقیقی گناهان می‌شود.‏ (‏عبرانیان ۱۰:‏۱-‏۴‏)‏ با مرگ عیسی،‏ خدا عهد شریعت را باطل ساخت چرا که دیگر نیازی به آن نبود.‏ —‏ کُولُسیان ۲:‏۱۳-‏۱۷؛‏ عبرانیان ۸:‏۱۳‏.‏

راهنمایی‌هایی در رابطه با سازماندهی جماعت.‏ مردانی که خواهان انجام مسئولیت‌های جماعت هستند می‌باید از معیار اخلاقی والایی برخوردار بوده،‏ بر طبق کتاب مقدّس واجد شرایط باشند.‏ (‏۱تیموتاؤس ۳:‏۱-‏۱۰،‏ ۱۲،‏ ۱۳؛‏ تیطُس ۱:‏۵-‏۹‏)‏ پرستندگان یَهُوَه باید مرتباً برای تشویق یکدیگر به دور هم جمع شوند.‏ (‏عبرانیان ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ این جلسات باید آموزنده و بناکننده باشند.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۱۴:‏۲۶،‏ ۳۱‏.‏

وقتی که پولُس دوّمین نامهٔ خود را به تیموتاؤس نوشت دوباره در روم زندانی بود و در انتظار حکم دادگاه بود.‏ فقط چند نفر با به خطر انداختن جانشان به دیدنش رفتند.‏ پولُس می‌دانست که به زودی کشته می‌شود.‏ برای همین گفت:‏ «به جنگِ نیکو جنگ کرده‌ام و دورهٔ خود را به کمال رسانیده،‏ ایمان را محفوظ داشته‌ام.‏» (‏۲تیموتاؤس ۴:‏۷‏)‏ به احتمال زیاد،‏ پولُس بعد از مدتی کوتاه برای ایمانش کشته شد.‏ اما نامه‌های پولُس هنوز هم موجب هدایت پرستندگان حقیقی خدا است.‏

‏—‏بر اساس رومیان‏؛‏ ۱ و ۲قُرِنتیان‏؛‏ غَلاطیان‏؛‏ اَفَسُسیان‏؛‏ فیلیپیان‏؛‏ کُولُسیان‏؛‏ ۱ و ۲تَسّالونیکیان‏؛‏ ۱و ۲تیموتاؤس‏؛‏ تیطُس‏؛‏ فیلمون‏؛‏ عبرانیان‏.‏