کتاب مقدّس در این خصوص به دو دلیل اصلی اشاره می‌کند.‏ اول،‏ با این که انسان‌ها به دست‌آوردهای فوق‌العاده‌ای دست یافته‌اند،‏ اما به گونه‌ای آفریده نشده‌اند که بتوانند بدون هدایت خدا،‏ راه سعادت را بیابند.‏ دوم،‏ تدبیرهای بشری به موفقیت نینجامیده است،‏ زیرا «تمامی دنیا در آن شَرور لمیده است» یعنی تمام دنیا در دست شیطان است.‏ از این رو،‏ تلاش‌های انسان‌ها برای رسیدن به صلح جهانی با شکست روبرو شده است.‏‏—‏اِرْمیا ۱۰:‏۲۳؛‏ ۱یوحنا ۵:‏۱۹ خوانده شود.‏

خودخواهی و بلندپروازی بشر نیز سبب شده است که انسان‌ها نتوانند به صلح جهانی دست یابند.‏ تنها یک حکومت جهانی می‌تواند صلح را در تمام دنیا برقرار کند؛‏ حکومتی که به مردم بیاموزد که صداقت و درستکاری را دوست داشته و به فکر رفاه و آسایش یکدیگر باشند.‏‏—‏اِشَعْیا ۳۲:‏۱۷؛‏ ۴۸:‏۱۸،‏ ۲۲ خوانده شود.‏

خدای قادر مطلق وعده داده است که حکومتی را برقرار می‌کند که بر انسان‌ها حکمرانی خواهد کرد.‏ این حکومت جایگزین تمام حکومت‌های بشری می‌شود.‏ (‏دانیال ۲:‏۴۴‏)‏ پادشاه این حکومت،‏ عیسی مسیح است و در کتاب مقدّس سَرور صلح خوانده می‌شود.‏ او شرارت را از پهنهٔ زمین ریشه‌کن می‌کند و صلح و صفا را به مردم می‌آموزد.‏‏—‏اِشَعْیا ۹:‏۶،‏ ۷؛‏ ۱۱:‏۴،‏ ۹ خوانده شود.‏

هم‌اکنون میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا تحت نظارت و راهنمایی عیسی و با کمک کتاب مقدّس به مردم می‌آموزند تا با دیگران روابطی مسالمت‌آمیز داشته باشند.‏ در آینده‌ای نزدیک،‏ صلح جهانی به واقعیت می‌پیوندد.‏‏—‏اِشَعْیا ۲:‏۳،‏ ۴؛‏ ۵۴:‏۱۳ خوانده شود.‏