خدا با عزّت و احترام به زنان می‌نگرد

زمانی که عیسی بر روی زمین بود به نحوی بارز خصوصیات و اعمال پدر آسمانی‌اش را منعکس کرد.‏ او گفت:‏ «من از خود کاری نمی‌کنم،‏ بلکه فقط آن را می‌گویم که پدر به من آموخته است.‏ .‏ .‏ .‏ زیرا من همواره آنچه را که مایهٔ خشنودی اوست،‏ انجام می‌دهم.‏» (‏یوحنا ۸:‏۲۸،‏ ۲۹؛‏ کولُسیان ۱:‏۱۵‏)‏ از این رو،‏ با بررسی رفتار عیسی با زنان و طرز فکر او در مورد آنان،‏ می‌توان به دیدگاه خدا در خصوص زنان و انتظارات او از آنان پی برد.‏

محققان بی‌شماری بر اساس گزارش‌هایی که در انجیل‌ها نگاشته شده است،‏ اذعان کرده‌اند که دیدگاه عیسی در مورد زنان با دیدگاه مردم زمانش بسیار متفاوت بود.‏ تفاوت در چه بود؟‏ آیا تعالیم او امروزه نیز به زنان آزادی بیشتری می‌دهد؟‏

عیسی چگونه با زنان رفتار کرد؟‏

▪ عیسی به دیدهٔ غیراخلاقی به زنان نمی‌نگریست.‏ از نظر برخی از رهبران مذهبی یهودی،‏ تماس و ارتباط با زنان سبب تمایلات شهوانی در مردان می‌شد.‏ از آنجا که جامعهٔ آن زمان،‏ زنان را عاملی برای وسوسه شدن می‌پنداشت،‏ آنان اجازه نداشتند که در میان عموم با مردان گفتگو کنند یا بدون پوشش سر،‏ از خانه خارج شوند.‏ برخلاف آن،‏ عیسی به مردان توصیه کرد که خواسته‌ها و تمایلاتشان را کنترل کنند و بجای کنار گذاشتن زنان از فعالیت‌های اجتماعی،‏ با عزّت و احترام با آنان رفتار کنند.‏—‏مَتّی ۵:‏۲۸‏.‏

عیسی همچنین گفت:‏ «هرکه زن خود را طلاق دهد و زنی دیگر اختیار کند،‏ نسبت به زن خود مرتکب زنا شده است.‏» (‏مَرقُس ۱۰:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ بدین شکل عیسی تعلیمات متداول خاخام‌ها را مبنی بر این که مردان می‌توانند همسرشان را «به هر علتی» طلاق دهند،‏ رد کرد.‏ (‏مَتّی ۱۹:‏۳،‏ ۹‏)‏ بیشتر مردان یهودی،‏ با این طرز فکر آشنایی نداشتند که مردان با داشتن رابطه با زنی دیگر،‏ به زن خود خیانت می‌کنند.‏ خاخام‌ها به آنان یاد داده بودند که مرد هیچ گاه نمی‌تواند به همسرش خیانت کند،‏  بلکه تنها زن است که می‌تواند به شوهرش خیانت کند.‏ یک محقق کتاب مقدّس در این مورد چنین اظهار نظر کرده است:‏ «عیسی با قرار دادن مردان زیر همان مسئولیت اخلاقی‌ای که زنان باید به آن پای‌بند می‌ماندند،‏ مقام و منزلت زنان را بالا برد.‏»‏

تأثیر تعالیم عیسی در زندگی ما:‏ در جماعت مسیحیِ شاهدان یَهُوَه،‏ زنان با مردان می‌توانند به راحتی گفتگو کنند.‏ مردان هیچ گاه به خود اجازه نمی‌دهند که به زنان بیش از حد نزدیک شوند و زنان نگران نگاه‌های زشت و ناپاک نیستند،‏ زیرا مردان مسیحی توجه دارند که با ‹زنان سالخورده همچون مادران،‏ و زنان جوانتر همانند خواهران خویش،‏ در کمال پاکی‏› رفتار کنند.‏—‏۱تیموتائوس ۵:‏۲‏.‏

▪ عیسی برای آموزش به زنان وقت صرف کرد.‏ برخلاف دیدگاه رایج خاخام‌ها که زنان را نادیده می‌گرفتند،‏ عیسی به آنان آموزش می‌داد و آنان را تشویق می‌کرد که نظرات خود را ابراز دارند.‏ برای نمونه،‏ عیسی به زنی به نام مریم تعلیم داد و او را از لذّت آموزش گرفتن محروم نساخت.‏ عیسی بدین شکل نشان داد که زنان نباید تنها وقت خود را به امور خانه بگذرانند.‏ (‏لوقا ۱۰:‏۳۸-‏۴۲‏)‏ مارتا،‏ خواهر مریم نیز از تعلیمات عیسی بهره برد.‏ او پس از مرگ برادرش ایلعازَر در گفتگویش با عیسی این امر را نشان داد.‏—‏یوحنا ۱۱:‏۲۱-‏۲۷‏.‏

عیسی مایل به شنیدن افکار و نظرات زنان بود.‏ در آن زمان بسیاری از زنان یهودی فکر می‌کردند که راز موفقیت در زندگی،‏ داشتن پسری لایق و شایسته است و در صورت امکان پسری که نبی باشد.‏ یک بار زنی فریادزنان رو به عیسی گفت:‏ «خوشا به حال زنی که تو را زایید.‏» عیسی از این موقعیت استفاده کرد تا مطلبی مفیدتر را به او بگوید.‏ (‏لوقا ۱۱:‏۲۷،‏ ۲۸‏)‏ عیسی با گفتهٔ خود نشان داد که اطاعت از خدا بس مهم‌تر از رسم و رسومی بود که به زنان تحمیل شده بود.‏—‏یوحنا ۸:‏۳۲‏.‏

تأثیر تعالیم عیسی در زندگی ما:‏ در جماعت مسیحی،‏ معلّمان با روی خوش به نظرات زنانی که در جلسات حضور دارند،‏ توجه می‌کنند.‏ آنان به زنان باتجربه احترام می‌گذارند؛‏ زنانی که در زندگی خصوصی و در رفتارشان ‹آنچه را که نیکوست تعلیم می‌دهند.‏› (‏تیتوس ۲:‏۳‏)‏ این معلّمان به کمک زنان نیز نیازمندند تا خبر خوش پادشاهی خدا را به دیگران اعلام کنند.‏—‏مزمور ۶۸:‏۱۱‏؛‏ به کادر صفحهٔ ۱۳.‏ تحت عنوان «آیا پولُسِ رسول زنان را از اظهار نظر منع کرد؟‏» مراجعه فرمایید.‏

▪ عیسی برای زنان ارزش قائل بود.‏ در زمان باستان،‏ ارزش دختران همانند ارزش پسران نبود.‏ در تلمود در این زمینه نوشته شده است:‏ «خوشا به حال مردی که فرزندانش پسرند و وای به حال مردی که فرزندانش دخترند.‏» برخی از والدین،‏ داشتن  دختر را بار و فشاری بس بزرگ می‌دیدند،‏ زیرا باید برای او همسری می‌یافتند و به او جهیزیه می‌دادند.‏ همچنین زمانی که سالخورده و ناتوان می‌شدند،‏ دیگر نمی‌توانستند به کمک‌ها و حمایت‌های مالی او تکیه کنند.‏

عیسی نشان داد که زندگی یک دختر کوچک به اندازهٔ زندگی یک پسر اهمیت دارد.‏ او دختر یایروس را به زندگی بازگرداند همان طور که پسر بیوه‌زنی اهل نائین را زنده کرد.‏ (‏مَرقُس ۵:‏۳۵،‏ ۴۱،‏ ۴۲؛‏ لوقا ۷:‏۱۱-‏۱۵‏)‏ او پس از شفای زنی که «روحی او را هجده سال علیل کرده بود»،‏ او را «دختر ابراهیم» خواند؛‏ عبارتی که در نوشته‌های یهودیان به ندرت دیده می‌شد و تقریباً از یاد رفته بود.‏ (‏لوقا ۱۳:‏۱۰-‏۱۶‏)‏ عیسی با استفاده از این عبارت نه تنها احترام و محبتش را به این زن نشان داد،‏ بلکه خاطر نشان کرد که این زن عضوی باصلاحیت از جامعه است و ایمانی بی‌نظیر دارد.‏—‏لوقا ۱۹:‏۹؛‏ غَلاطیان ۳:‏۷‏.‏

تأثیر تعالیم عیسی در زندگی ما:‏ در یک ضرب المثل آسیایی آمده است:‏ «بزرگ کردن یک دختر همانند آن است که شخص،‏ باغچهٔ همسایهٔ خود را آب دهد.‏» یک پدر مسیحی مهربان نباید تحت تأثیر چنین نظراتی قرار گیرد.‏ او باید به نیازهای فرزندانش،‏ چه پسر چه دختر،‏ به خوبی رسیدگی کند.‏ والدین مسیحی می‌کوشند که فرزندانشان از تحصیلات خوبی برخوردار شوند و به سلامت آنان توجه می‌کنند.‏

▪ عیسی به زنان اعتماد داشت.‏ در دادگاه‌های یهودی،‏ شهادت یک زن برابر با شهادت یک برده بود.‏ یوسفوس،‏ تاریخ‌نگار قرن اول میلادی چنین گفت:‏ «از یک زن هیچ شهادتی را نباید پذیرفت،‏ زیرا زنان بی‌ثبات و ضیعف‌اند.‏»‏

عیسی فرق فاحشی با یهودیان زمان خود داشت.‏ او اجازه داد که زنان در مورد رستاخیزش شهادت دهند.‏ (‏مَتّی ۲۸:‏۱،‏ ۸-‏۱۰‏)‏ با این که این زنانِ باایمان شاهد مرگ و دفن سَرور خود بودند،‏ رسولان عیسی گفته‌های آنان را باور نکردند.‏ (‏مَتّی ۲۷:‏۵۵،‏ ۵۶،‏ ۶۱؛‏ لوقا ۲۴:‏۱۰،‏ ۱۱‏)‏ اما عیسی مسیح،‏ پس از رستاخیزش اوّل به زنان ظاهر شد.‏ به این ترتیب نشان داد که همانند سایر شاگردانش،‏ زنان نیز لایق آنند که در این مورد شهادت دهند.‏—‏اعمال ۱:‏۸،‏ ۱۴‏.‏

تأثیر تعالیم عیسی در زندگی ما:‏ در جماعت شاهدان یَهُوَه،‏ مردانی که مسئولیت‌هایی را بر عهده دارند،‏ نظرات و پیشنهادات زنان را در نظر می‌گیرند.‏ مردان مسیحی نیز به گفته‌های همسرشان به دقت توجه می‌کنند و بدین شکل با آنان ‹با احترام رفتار می‌کنند.‏›—‏۱پِطرُس ۳:‏۷؛‏ پیدایش ۲۱:‏۱۲‏.‏

 معیارهای کتاب مقدّس موجب خوشبختی زنان می‌شود

مردان با الگو قرار دادن مسیح،‏ برای زنان آزادی و احترام قائل می‌شوند؛‏ آزادی و احترامی که در اصل خدا برای آنان در نظر داشت.‏ (‏پیدایش ۱:‏۲۷،‏ ۲۸‏)‏ مردان مسیحی بجای مرد سالاری،‏ معیارهای کتاب مقدّس را راهنمای خود قرار می‌دهند که سعادت و خوشبختی همسرانشان را در پی دارد.‏—‏اِفِسُسیان ۵:‏۲۸،‏ ۲۹‏.‏

خانمی به نام یلِنا فراگیری تعالیم کتاب مقدّس را شروع کرد.‏ در آن زمان همسرش در خفا او را به شدّت مورد ضرب و شتم قرار می‌داد.‏ شوهر این خانم در محیطی بزرگ شده بود که عروس دزدی و ضرب و شتم زنان،‏ اموری معمول بود.‏ یلِنا می‌گوید:‏ «آموخته‌هایم از کتاب مقدّس به من نیرو داد.‏ پی بردم یک نفر هست که خیلی دوستم دارد و برایم ارزش قائل است و به نیازهایم رسیدگی می‌کند.‏ همچنین می‌دانستم که اگر شوهرم تعالیم کتاب مقدّس را بیاموزد،‏ رفتارش با من تغییر می‌کند.‏» آرزوی این خانم به حقیقت پیوست.‏ همسر او عاقبت تصمیم گرفت که تعالیم کتاب مقدّس را فرا گیرد و پس از مدتی به عنوان یک شاهد یَهُوَه تعمید گرفت.‏ یلِنا در ادامه می‌گوید:‏ «شوهرم در خویشتنداری،‏ مردی نمونه شد.‏ ما یاد گرفتیم که یکدیگر را ببخشیم.‏» این خانم نتیجه‌گیری می‌کند:‏ «معیارهای کتاب مقدّس به راستی به من کمک کرد تا در زندگی مشترک،‏ خود را با ارزش حس کنم و پیوند زناشویی را محافظی برای زندگی‌مان ببینم.‏»—‏کولُسیان ۳:‏۱۳،‏ ۱۸،‏ ۱۹‏.‏

شرح‌حال یلِنا موردی استثنایی نیست.‏ میلیون‌ها زن مسیحی خوشبختند،‏ زیرا آنان و همسرانشان می‌کوشند تا معیارهای کتاب مقدّس را در زندگی مشترکشان به کار بندند.‏ آنان در معاشرت با دیگر مسیحیان،‏ احساس راحتی می‌کنند و از احترام متقابل و از آزادی عمل برخوردارند.‏—‏یوحنا ۱۳:‏۳۴،‏ ۳۵‏.‏

هم مردان و هم زنان مسیحی می‌دانند که ناکامل و خطاکارند.‏ آنان بخشی از خلقت خدا هستند که «محکوم به فنا» شده است.‏ اما با داشتن رابطهٔ نزدیک با خدای مهربان و پدر عزیزشان یَهُوَه،‏ امیدوارند که ‹از قید فنا رها شوند› و از «آزادی پرشکوهی که متعلق به فرزندان خداست» لذّت و فایده برند.‏ به راستی که چه امید باشکوهی برای مردان و زنانی که زیر سایهٔ پرمهر خدا پناه گزیده‌اند!‏—‏رومیان ۸:‏۲۰،‏ ۲۱‏،‏ ترجمهٔ تفسیری.‏

‏[کادر در صفحهٔ ۱۳]‏

آیا پولُسِ رسول زنان را از اظهار نظر منع کرد؟‏

پولُس رسول نوشت:‏ «زنان باید در کلیسا خاموش بمانند.‏» (‏۱قُرِنتیان ۱۴:‏۳۴‏)‏ منظور او از بیان این گفته چه بود؟‏ آیا او هوش و استعدادهای زنان را کم شمرد؟‏ خیر،‏ در حقیقت او بارها به آموزش‌های سازندهٔ زنان اشاره کرد.‏ (‏۲تیموتائوس ۱:‏۵؛‏ تیتوس ۲:‏۳-‏۵‏)‏ پولُس در نامهٔ خود،‏ به مسیحیان شهر قُرِنتُس توصیه کرد که هنگام سخنرانی یکی از هم‌ایمانان،‏ نه تنها زنان بلکه کسانی که به زبان‌ها سخن می‌گویند و توانایی پیشگویی دارند،‏ باید ‹خاموش بمانند.‏› (‏۱قُرِنتیان ۱۴:‏۲۶-‏۳۰،‏ ۳۳‏)‏ احتمالاً برخی از زنان مسیحی از یافتن اعتقاد جدیدشان چنان هیجان‌زده شده بودند که در حین سخنرانی،‏ از سخنران سؤالاتی می‌پرسیدند.‏ این عمل در آن منطقه معمول بود.‏ از این رو،‏ پولُس برای ایجاد نظم و ترتیب،‏ آنان را به این امر تشویق کرد که ‹در خانه از شوهر خود بپرسند.‏›—‏۱قُرِنتیان ۱۴:‏۳۵‏.‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۴]‏

عیسی به مریم مَجْدَلیّه این افتخار را داد که خبر رستاخیز او را به دیگران بگوید

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۵]‏

آنانی که از معیارهای کتاب مقدّس پیروی می‌کنند،‏ به زنان عزّت و احترام می‌گذارند