تسلّی و یاری برای بیماران
افرادی که بیماری مزمن دارند، اغلب با استرس شدید نیز روبرو هستند و اگر در بیمارستان بستری شوند، اغلب استرس عاطفی آنان نیز شدّت مییابد. این واقعیت بهخوبی در مجلّهای مختص پزشکان بیان شده است که میگوید: «تحقیقات نشان میدهد که برآورد نیاز عاطفی و معنوی شخص، تأثیر بسزایی در سلامت و تندرستی او دارد.»
به همین دلیل، شاهدان یَهُوَه به همایمانانشان که در بیمارستان بستری شدهاند، تسلّی میدهند و یاری میرسانند. پیران جماعت پیشقدم میشوند که به دیدن مبشران بیمار جماعت خود بروند. اما گاهی بیماری به بیمارستانی برده میشود که از محل زندگی او دور است. در این صورت، شاهدان یَهُوَه چه کار میکنند؟ آنان در شهرهای برزگ دنیا، «گروههای عیادت از بیماران» را تشکیل دادهاند. پیران جماعت که عضو چنین گروههایی هستند، مرتباً از بیماران همایمان خود عیادت میکنند و میکوشند به ایشان و خانوادهشان که برای معالجه از نقاط دیگر کشور یا حتی از کشورهای دیگر آمدهاند، یاری رسانند. تقریباً ۱۹۰۰ گروه متشکل از بیش از ۲۸٬۰۰۰ داوطلب در شش قارهٔ دنیا ساماندهی شده است. a
این گروهها چگونه به بیماران تسلّی میدهند؟
یکی از داوطلبان به نام ویلیام میگوید: «من با همایمانانم و خانوداهشان درددل میکنم و به حرفهای آنان گوش میدهم، این کار باعث تسلّیشان میشود. به آنان اطمینان میدهم که یَهُوَه خدا موقعیتشان را درک میکند و به فکرشان است. وقتی برای آنان دعا میکنم، خیلی قدردانی میکنند.»
عدهٔ زیادی گفتهاند که از زحمات و تشویق اعضای گروهها بسیار سپاسگزارند. در آمریکا تقریباً ۷۰۰۰ داوطلب از بیماران عیادت میکنند. به قدردانی چند نفر از آنان توجه کنید:
پِریسیلا میگوید: «خیلی ممنون که بعد از سکتهٔ مغزی پدرم، به دیدنش رفتید. از ملاقاتتان بسیار تشویق شد! خیلی قدردان بود که چنین ترتیبی برای مراقبت از بیماران وجود دارد. به نظر من، دیدارهای شما به او کمک کرد که سریعتر بهبود پیدا کند.»
اُفیلیا که مادرش در اثر بیماری درگذشت، به نمایندهٔ یکی از گروهها گفت: «مادرم چقدر از دیدارهای شما دلگرم میشد. او میدانست که یَهُوَه شما را فرستاده است. از محبتهای شما ممنونم.»
به یک بیمار گفته شد که مرگ او ظرف چند روز آتی حتمی است. او غرق استرس و نگرانی شد و جِیمز، عضو یکی از گروههای عیادت، او را با استفاده از فیلیپیان ۴:۶، ۷ تسلّی داد. جِیمز چنین تعریف میکند: «روز بعد از عیادتم، رنگ و روی او بهتر شده بود. با وجود آنچه پزشکان به او گفته بودند، در مورد کمک و محبت یَهُوَه دیدگاه مثبتی داشت و اتفاقاً او باعث تشویق و دلگرمی من شد!»
این گروهها چگونه به بیماران یاری میرسانند؟
پُلین که شوهرش در بیمارستانی دور از محل زندگیاش فوت شد، در نامهای نوشت: «از محبتهای شما در سختترین دوران زندگی خانوادهٔ ما بسیار متشکرم. ما را واقعاً دلگرمی و تسلّی دادید، بهخصوص زمانی که در نیمهشب هرچند فردای آن باید سر کار میرفتید، به دیدنمان آمدید. متشکریم که برای ما ۱۱ نفر خوابگاه ترتیب دادید و دائماً با ما در تماس بودید. از یَهُوَه و سازمانش قدردانم که چنین تسلّی و کمکی برای ما فراهم کردید.»
نیکی، گایل و رُبین در اثر تصادف خودرو در ۳۰۰ کیلومتری خانهٔ خود مجروح شده، به بیمارستان برده شدند. کارلوس، عضو گروه عیادت از این موضوع باخبر شد و به محض این که آنان به بیمارستان رسیدند، به دیدارشان رفت. کارلوس میگوید: «به آنان گفتم که هر کاری از دستم برمیآید برایشان انجام میدهم. در نهایت، باید از سگ خواهر نیکی طی معالجهٔ او نگهداری میکردم.» سپس کُرتیس، عضوی دیگر از گروه عیادت، با همسرش به آن بیمارستان رفتند. آنان کنار حادثهدیدگان به مدت چندین ساعت ماندند تا بستگانشان به بیمارستان بیایند. یک نفر که نظارهگر این اتفاقات بود، گفت: «نیکی، گایل و رُبین از مراقبت و محبت این شاهدان یَهُوَه خیلی دلگرم شدند، اما خواهر نیکی، رُبین که شاهد یَهُوَه نیست، بهویژه از کمک و محبت گروه عیادت شگفتزده شد.»
a پیران مسیحی این گروهها نه تنها از بیماران عیادت میکنند، بلکه مانند سایر پیران در میان شاهدان یَهُوَه، در جماعت محلّی خود به عنوان شبان، معلّم و بشارتدهنده نیز خدمت میکنند. آنان دستمزدی برای هیچ جنبه از خدمتشان دریافت نمیکنند، بلکه «با میل و رغبت» به دیگران خدمت میکنند.—۱پِطرُس ۵:۲.