تصوّر مستقل زندگی کردن می‌تواند هم هیجان‌انگیز باشد هم ترسناک.‏ چگونه می‌توانی مطمئن شوی که آمادگی این کار را داری؟‏

•  دلایل خود را بررسی کن

•  پیامدهای آن را در نظر بگیر

•  آنچه همسن‌وسالانت می‌گویند

 دلایل خود را بررسی کن

 شاید به دلایل زیادی تصمیم بگیری که مستقل زندگی کنی،‏ اما باید از خود بپرسی:‏ «آیا دلایلم عاقلانه است؟‏» برای مثال،‏ جوانی به اسم ماریو چنین می‌گوید:‏ «می‌خواستم از خونه برم تا از مسئولیت‌هایی که داشتم فرار کنم.‏»‏

 واقعیت این است که اگر از خانه بروی و مستقل زندگی کنی،‏ آزادی کمتری خواهی داشت.‏ اونیای ۱۸ ساله می‌گوید:‏ «اگه مستقل زندگی کنی،‏ مجبوری خودت از خونه نگه‌داری کنی،‏ خودت غذا بپزی،‏ خودت قبض‌هات رو پرداخت کنی،‏ و پدر و مادرت نیستن که کمکت کنن.‏»‏

 خلاصهٔ مطلب:‏ باید بدانی که چرا می‌خواهی مستقل زندگی کنی تا بدانی آیا برای این کار آمادگی داری یا نه.‏

 پیامدهای آن را در نظر بگیر

 عیسی گفت:‏ «کدام یک از شماست که بخواهد برجی بسازد،‏ اما اول ننشیند تا مخارج آن را برآورد کند و ببیند که آیا توان به پایان رساندن آن را دارد،‏ یا نه؟‏» (‏لوقا ۱۴:‏۲۸‏)‏ چگونه می‌توانی «مخارج» یا پیامدهای مستقل زندگی کردن را در نظر بگیری؟‏ خود را در زمینه‌های زیر بسنج:‏

  آیا می‌توانی مسئولیت پول را بپذیری؟‏

 کتاب مقدّس می‌گوید:‏ ‹پول،‏ سرپناه است.‏›—‏جامعه ۷:‏۱۲‏.‏

•  آیا برای تو پس‌انداز کردن پول سخت است؟‏

•  آیا ولخرجی می‌کنی؟‏

•  آیا معمولاً از دیگران پول قرض می‌گیری؟‏

 اگر جوابت به هر یک از سؤالات بالا مثبت است پس رؤیای مستقل زندگی کردن می‌تواند به کابوس تبدیل شود.‏

 ‏«برادرم ۱۹ سالش بود که خونه رو ترک کرد.‏ در یک سال پس‌اندازش تموم شد،‏ ماشینش به دلیل پرداخت نکردن قسط‌ها پس گرفته شد،‏ سابقش خراب شد و التماس می‌کرد که به خونه برگرده.‏»—‏دانیل

 کاری که ال‌آن می‌توانی انجام دهی:‏ از پدر و مادرت بپرس مخارج یک ماه آنان چقدر است،‏ چه قبض‌هایی دریافت می‌کنند و چگونه پولشان را برای پرداخت آنان بودجه‌بندی می‌کنند و چگونه پولشان را پس‌انداز می‌کنند.‏

 خلاصهٔ مطلب:‏ اگر زمانی که هنوز در خانه هستی یاد بگیری چگونه از پول استفاده کنی،‏ آماده می‌شوی که در آینده بهتر با مشکلات مالی دست و پنجه نرم کنی.‏

  آیا انضباط شخصی داری؟‏

 کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «زیرا هر کس بار خود را حمل خواهد کرد.‏»—‏غَلاطیان ۶:‏۵‏.‏

•  آیا تو همه چیز را پشت گوش می‌اندازی؟‏

•  آیا پدر و مادرت باید کارهایت را به تو یادآوری کنند؟‏

•  آیا معمولاً از ساعتی که پدر و مادرت تعیین کردند،‏ دیرتر به خانه می‌آیی؟‏

 اگر جوابت به هر یک از سؤالات بالا مثبت است،‏ پس احتمالاً هنگامی که تنها زندگی کنی،‏ مسئولیت‌پذیر بودن حتی سخت‌تر خواهد بود.‏

 ‏«وقتی تنها زندگی می‌کنی،‏ چیزهایی هستند که خیلی هم دوست نداری انجام بدی ولی باید برایشان وقت کنار بگذاری.‏ هیچ کس به تو نمی‌گه که این کارها رو انجام بدی پس باید خودت دست به کار بشی و یک برنامهٔ خوب داشته باشی.‏»—‏جِسیکا

 کاری که ال‌آن می‌توانی انجام دهی:‏ برای یک ماه سعی کن که مسئولیت‌های زیادی را در خانه به عهده بگیری.‏ مثلاً خانه را خودت تمیز کن،‏ لباس‌هایت را بشور،‏ خرید خانه را انجام بده،‏ هر شب غذا درست کن،‏ و ظرف‌ها را بشور.‏ این طوری یک تصویر کلّی از تنها زندگی کردن به دست می‌آوری.‏

 خلاصهٔ مطلب:‏ انضباط شخصی برای مستقل زندگی کردن ضروری است.‏

  آیا از لحاظ احساسی ثبات داری؟‏

 کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «همهٔ این‌ها را از خود دور کنید؛‏ یعنی خشم،‏ عصبانیت،‏ بدی و بدزبانی را.‏»—‏کولُسیان ۳:‏۸‏.‏

•  آیا برایت سخت است که با بقیه کنار بیایی؟‏

•  آیا برایت سخت است عصبانیتت را کنترل کنی؟‏

•  آیا همیشه می‌خواهی همه چیز وقف مرادت انجام شود؟‏

 اگر جوابت به هر یک از سؤالات بالا مثبت است،‏ پس احتمالاً زندگی با یک هم‌اتاقی و بعدها با همسر سخت خواهد بود.‏

 ‏«زندگی با هم‌اتاقی ضعف‌هام رو نشون داد.‏ یاد گرفتم که دیگران مجبور نیستن وقتی استرس دارم،‏ دمدمی مزاج بودن من رو تحمّل کنند.‏ پس باید یک راه دیگه برای مقابله با استرسم پیدا کنم.‏»—‏هلنا

 کاری که ال‌آن می‌توانی انجام دهی:‏ یاد بگیر که با پدر و مادر و خواهر و برادرهایت کنار بیایی.‏ در واقع،‏ اگر ال‌آن در مقابل ناکاملی‌های خانواده‌ات رفتار مناسب داشته باشی،‏ در آینده با ناکاملی هر کس که با او زندگی می‌کنی،‏ بهتر کنار می‌آیی.‏

 خلاصهٔ مطلب:‏ مستقل زندگی کردن راهی برای فرار از مسئولیت‌ها نیست،‏ بلکه مهارتی است که باید برایش آماده شوی.‏ می‌توانی با آنانی که در این کار موفق بوده‌اند صحبت کنی.‏ از آنان بپرس که آنان چه چیزی را متفاوت‌تر انجام می‌دادند یا آرزو داشتند چه چیزی را از قبل می‌دانستند.‏ خوب است که قبل از هر تصمیم بزرگ این کار را انجام دهی.‏