شاید معتقد باشی که خدا همه چیز را آفریده است.‏ جالب است که بسیاری از جوانان،‏ همچنین بزرگسالان بر این عقیده‌اند.‏ اما برخی نیز بر این باورند که زندگی و جهان هستی بدون این که «موجودی والاتر» در آن دخیل بوده باشد،‏ در اثر تکامل به وجود آمده است.‏

 آیا به این موضوع فکر کرده‌ای؟‏ هر دو گروهی که از آنان یاد شد،‏ اغلب صریحاً به اعتقاد خود اشاره می‌کنند،‏ بدون این که واقعاً دلیل آن را بدانند.‏

•   برخی به خلقت معتقدند؛‏ زیرا رهبران مذهبی چنین تعلیم می‌دهند.‏

•   برخی به تکامل معتقدند؛‏ زیرا در مدرسه به آنان چنین آموزش داده می‌شود.‏

 این سری از مقالات به تو کمک می‌کند که تردیدی در خلقت نداشته باشی و بتوانی این باور خود را توضیح دهی.‏ در ابتدا لازم است به این پرسش مهم فکر کنی:‏

 چرا این پرسش،‏ پرسشی مهم است؟‏ زیرا کتاب مقدّس ما را تشویق می‌کند که از قدرت استدلال خود استفاده کنیم.‏ (‏رومیان ۱۲:‏۱‏)‏ این بدین معنی است که اعتقاد به خدا نباید بر پایهٔ موارد زیر باشد:‏

•  احساسات (‏حس می‌کنم که نیروی برتری باید وجود داشته باشد)‏

•  گفته‌های دیگران (‏اطرافیانم افرادی مذهبی هستند)‏

•  زور و اجبار (‏پدر و مادرم مرا مجبور کردند که به وجود خدا معتقد باشم)‏

 اعتقاد تو به خدا باید بر اساس یقین کامل باشد و باید دلایل منطقی برای آن داشته باشی.‏

 پس چه چیز تو را به وجود خدا متقاعد ساخته است؟‏ برگهٔ کمک آموزشی «‏چرا به وجود خدا اعتقاد دارم؟‏‏» به تو در این زمینه کمک خواهد کرد.‏ شاید دانستن نظرات همسن‌وسالانت در این مورد نیز برایت مفید باشد.‏

 ‏«وقتی معلّمم در مورد بدن انسان صحبت می‌کرد،‏ برایم جای هیچ شک و تردیدی باقی نماند که خدایی وجود دارد.‏ هر کدام از اعضای بدن،‏ ساختار و عملکرد به‌خصوصی دارد و برخی بدون آگاهی ما کاری را انجام می‌دهند.‏ بدن انسان ما را متحیّر و شگفت‌زده می‌کند!‏»—‏تِرِزا.‏

 ‏«وقتی آسمان‌خراش،‏ کشتی بزرگ یا اتومبیلی را می‌بینم از خود می‌پرسم:‏ ‹چه کسی آن را ساخته است؟‏› مثلاً برای ساختن یک اتومبیل به افرادی پراستعداد نیاز است؛‏ چون برای راه انداختن اتومبیل،‏ قطعات بسیاری باید در کنار هم قرار گیرند.‏ پس اگر برای ساخت اتومبیل طراحی وجود دارد،‏ انسان هم باید سازنده‌ای داشته باشد.‏»‏‏—‏ریچارد.‏

 ‏«وقتی متوجه شدم که باهوش‌ترین انسان‌ها صدها سال تلاش کرده‌اند تا به گوشه‌ای کوچک از عالم هستی پی ببرند،‏ برایم غیرمنطقی بود که قبول کنم موجود هوشمندی در پس خلقت عالم نبوده است.‏»‏‏—‏کارین.‏

 ‏«هر چه بیشتر در مورد علم تحقیق و بررسی می‌کردم،‏ نظریهٔ تکامل برایم بیشتر غیرمنطقی می‌آمد.‏ مثلاً به قوانین ریاضی در طبیعت و بی‌نظیر بودن انسان فکر کردم و برایم سؤال بود که چرا انسان در مورد هویت،‏ پیدایش و آیندهٔ خود کنجکاو است.‏ نظریهٔ تکامل پیدایش انسان را به جانوران ارتباط می‌دهد،‏ اما هیچ وقت خود قادر نبوده است توضیح دهد که چرا انسان موجودی منحصربه‌فرد است.‏ به نظر من قبول نظریهٔ تکامل به اصطلاح ایمان بیشتری نیاز دارد تا قبول وجود آفریدگار.‏»—‏آنتونی.‏

 حال اگر هم‌کلاسی‌هایت تو را به خاطر اعتقاد به چیزی که نمی‌بینی،‏ تمسخر کنند چطور؟‏ اگر بگویند علم نظریهٔ تکامل را ثابت کرده است،‏ چطور؟‏

 مهم آن است که با اعتمادبه‌نفس در مورد اعتقاداتت صحبت کنی.‏ از داشتن اعتقادات خود شرمسار نباش یا ترسی به دل راه نده.‏ (‏رومیان ۱:‏۱۶‏)‏ در ضمن نکات زیر را به یاد داشته باش:‏

1.  ۱)‏ تو تنها نیستی؛‏ هنوز بسیاری از مردم به وجود خدا اعتقاد دارند.‏ در میان آنان حتی می‌توان افراد نابغه و پرتجربه را نیز دید.‏ برای مثال،‏ هستند دانشمندانی که به وجود خدا معتقدند.‏

2.  ۲)‏ گاه وقتی مردم وجود خدا را کتمان می‌کنند،‏ برای این است که سؤالاتشان در مورد خدا بی‌پاسخ مانده است.‏ آنان بجای این که برای این اعتقادشان شواهدی ارائه دهند،‏ سؤالاتی از این قبیل مطرح می‌کنند:‏ «اگر خدا وجود دارد،‏ چرا جلوی مصیبت‌های بشر را نگرفته است؟‏» در واقع آنان از روی تحقیق و بررسی مسائل علمی به این نتیجه نرسیده‌اند،‏ بلکه از روی احساسات.‏

3.  ۳)‏ انسان‌ها باید نیاز روحانی خود را برطرف کنند.‏ (‏مَتّی ۵:‏۳‏)‏ اعتقاد به وجود خدا نیز جزوی از نیاز روحانی آنان است.‏ از این رو،‏ اگر کسی وجود خود را انکار کند،‏ او خود باید توضیح دهد که چرا به چنین نتیجه‌ای رسیده است.‏—‏رومیان ۱:‏۱۸-‏۲۰‏.‏

4.  ۴)‏ اعتقاد به وجود خدا کاملاً منطقی است.‏ این اعتقاد با این حقیقت هماهنگ است که حیات به خودی خود به وجود نیامده است.‏ هیچ گواهی در دست نیست که ثابت کند حیات،‏ ناگهان از ماده‌ای بی‌جان به وجود آمده است.‏

 اگر کسی اعتقاد تو به وجود خدا را زیر سؤال برد چگونه پاسخ می‌دهی؟‏ به چند پیشنهاد که در ادامه آمده است،‏ توجه کن.‏

 اگر کسی بگوید:‏ «تنها کسانی که تحصیلات چندانی ندارند،‏ به خدا معتقدند.‏»‏

 در این صورت می‌توانی بگویی:‏ «آیا این نظر واقعاً صحیح است؟‏» چون از نظر من چنین نیست.‏ اتفاقاً از ۱۶۰۰ محقق علوم،‏ از دانشگاه‌های معروف دنیا،‏ در این مورد نظرخواهی شد.‏ جالب این که یک سوم آنان وجود خدا را انکار نکردند.‏ a آیا تو این محققان را به خاطر اعتقادشان به خدا،‏ اشخاصی با تحصیلات کم می‌شماری؟‏»‏

 اگر کسی بگوید:‏ «اگر خدا وجود دارد،‏ چرا جلوی مصیبت‌های بشر را نگرفته است؟‏»‏

 در این صورت می‌توانی بگویی:‏ «این گفته شاید درست به نظر رسد.‏ اما اگر خدا دلیلی موجه برای این کار داشته باشد چطور؟‏ [اجازهٔ پاسخ بده.‏] من جوابی قانع‌کننده به این سؤال یافتم.‏ اما برای درک آن باید چند تعلیم کتاب مقدّس را بررسی می‌کردم.‏ آیا تو هم می‌خواهی در این مورد اطلاعات بیشتری داشته باشی؟‏»‏

 در مقالهٔ بعدی خواهیم دید که چرا نظریهٔ تکامل توضیحی قانع‌کننده برای وجود انسان نیست.‏