Η Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (Encyclopædia Britannica) περιγράφει το Πάσχα ως την «κύρια γιορτή της Χριστιανικής εκκλησίας, κατά την οποία εορτάζεται η Ανάσταση του Ιησού Χριστού». Είναι, όμως, Χριστιανική γιορτή;

Για να πιστοποιηθεί η αυθεντικότητα κάποιου έργου τέχνης είναι καθοριστικής σημασίας η προσοχή στις λεπτομέρειες. Παρόμοια, για να διαπιστώσουμε αν το Πάσχα είναι Χριστιανική γιορτή, είναι σημαντικό να εξετάσουμε τις λεπτομέρειες.

Κατ’ αρχάς, ο Ιησούς ζήτησε από τους ακολούθους του να τηρούν την ανάμνηση του θανάτου του, και όχι της ανάστασής του. Ο απόστολος Παύλος αποκάλεσε αυτή την περίσταση «το δείπνο του Κυρίου».—1 Κορινθίους 11:20· Λουκάς 22:19, 20.

Επιπρόσθετα, πολλά από τα έθιμα του Πάσχα «σχετίζονται ελάχιστα» με την ανάσταση του Ιησού, δηλώνει η Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα, «αλλά προέρχονται από λαϊκά έθιμα». Για παράδειγμα, όσον αφορά τα δημοφιλή πασχαλινά σύμβολα όπως το αβγό και το κουνέλι, Η Εγκυκλοπαίδεια της Θρησκείας (The Encyclopedia of Religion) δηλώνει: «Το αβγό συμβολίζει τη νέα ζωή που ξεπροβάλλει μέσα από τον προφανή θάνατο (τη σκληρότητα) του κελύφους». Και προσθέτει: «Το κουνέλι ήταν γνωστό ως ένα εξαιρετικά γόνιμο πλάσμα, και ως εκ τούτου συμβόλιζε τον ερχομό της Άνοιξης».

Ο Φιλίπ Γουόλτερ, καθηγητής μεσαιωνικής λογοτεχνίας, εξηγεί πώς ενσωματώθηκαν αυτά τα έθιμα στον εορτασμό του Πάσχα. Γράφει ότι, «κατά τη διαδικασία του εκχριστιανισμού των ειδωλολατρικών θρησκειών», ήταν εύκολο να συνδεθεί η ειδωλολατρική γιορτή «της μετάβασης από το θάνατο του χειμώνα στη ζωή της άνοιξης» με την ανάσταση του Ιησού. Ο Γουόλτερ προσθέτει ότι αυτό ήταν το καθοριστικό βήμα για να εισαχθούν «Χριστιανικοί εορτασμοί» στο ειδωλολατρικό ημερολόγιο, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για μαζική μεταστροφή.

Αυτή η διαδικασία «εκχριστιανισμού» δεν έλαβε χώρα ενόσω ζούσαν οι απόστολοι, επειδή εκείνοι ενεργούσαν ως «ανασταλτικός παράγοντας» κατά της ειδωλολατρίας. (2 Θεσσαλονικείς 2:7) Ο απόστολος Παύλος προειδοποίησε ότι “μετά την αναχώρησή του θα σηκώνονταν άντρες και θα έλεγαν διεστραμμένα πράγματα για να παρασύρουν τους μαθητές πίσω τους”. (Πράξεις 20:29, 30) Επίσης, στα τέλη του πρώτου αιώνα, ο απόστολος Ιωάννης έγραψε ότι κάποιοι ήδη παροδηγούσαν τους Χριστιανούς. (1 Ιωάννη 2:18, 26) Ο δρόμος για την επακόλουθη υιοθέτηση ειδωλολατρικών εθίμων ήταν πλέον ανοιχτός.

Ωστόσο, ορισμένοι ίσως πιστεύουν ότι η διατήρηση κάποιων ειδωλολατρικών εθίμων του Πάσχα δεν ήταν εσφαλμένη—ότι αυτό βοήθησε τους «ειδωλολάτρες» να κατανοήσουν καλύτερα τη σημασία της ανάστασης του Ιησού. Ο Παύλος, όμως, είχε εντελώς αντίθετη γνώμη. Παρ’ όλο που είχε δει πολλά ειδωλολατρικά έθιμα στα ταξίδια του ανά την επικράτεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ποτέ δεν υιοθέτησε κάποιο από αυτά για να βοηθήσει τους ανθρώπους να καταλάβουν καλύτερα τον Ιησού. Αντίθετα, προειδοποίησε τους Χριστιανούς: «Μην μπαίνετε άνισα κάτω από τον ίδιο ζυγό με απίστους. Διότι τι σχέση έχουν η δικαιοσύνη και η ανομία; Ή τι συμμετοχή έχει το φως με το σκοτάδι; “Γι’ αυτό, βγείτε από ανάμεσά τους και αποχωριστείτε”, λέει ο Ιεχωβά, “και πάψτε να αγγίζετε αυτό που είναι ακάθαρτο”».—2 Κορινθίους 6:14, 17.

Πού οδηγεί αυτή η σύντομη εξέταση των λεπτομερειών; Αποκαλύπτει ξεκάθαρα ότι το Πάσχα δεν είναι Χριστιανική γιορτή.