Προσηλώνεστε στην Ανταμοιβή;

Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ προχωράει σιγά σιγά. Αρχικά, περιορίζει την περιφερική όραση του ατόμου. Αν δεν γίνει θεραπεία, μπορεί να εξαπλωθεί μέχρι το κέντρο της όρασης. Τελικά, είναι δυνατόν να προκαλέσει ολοκληρωτική απώλεια της όρασης. Τι είναι; Πρόκειται για το γλαύκωμα—μία από τις κύριες αιτίες τύφλωσης.

Όπως μπορούμε να χάσουμε την κατά γράμμα όραση σιγά σιγά και ύπουλα, έτσι είναι δυνατόν να χάσουμε μια ακόμη πιο πολύτιμη μορφή όρασης—την πνευματική μας όραση. Επομένως, είναι απαραίτητο να παραμένουμε έντονα προσηλωμένοι στα πνευματικά ζητήματα, κρατώντας τα στο κέντρο του οπτικού μας πεδίου.

Πώς να Παραμένουμε Προσηλωμένοι στην Ανταμοιβή

Ανάμεσα «σε αυτά που δεν βλέπονται» με τα φυσικά μας μάτια είναι και η ένδοξη ανταμοιβή της αιώνιας ζωής, την οποία προσφέρει ο Ιεχωβά στους οσίους του. (2 Κορινθίους 4:18) Βέβαια, ο κύριος λόγος για τον οποίο οι Χριστιανοί υπηρετούν τον Θεό είναι επειδή τον αγαπούν. (Ματθαίος 22:37) Παρ’ όλα αυτά, ο Ιεχωβά θέλει να προσμένουμε την ανταμοιβή μας. Θέλει να τον βλέπουμε ως γενναιόδωρο Πατέρα ο οποίος είναι «μισθαποδότης σε εκείνους που τον εκζητούν ένθερμα». (Εβραίους 11:6) Συνεπώς, όσοι γνωρίζουν πραγματικά τον Θεό και τον αγαπούν θεωρούν πολύτιμες τις υποσχεμένες ευλογίες του και λαχταρούν να λάβει χώρα η εκπλήρωσή τους.—Ρωμαίους 8:19, 24, 25.

Πολλοί αναγνώστες αυτού του περιοδικού και του συνοδευτικού του, του Ξύπνα!, απολαμβάνουν τις καλλιτεχνικές παραστάσεις που απεικονίζουν την ερχόμενη παραδεισιακή γη. Φυσικά, δεν γνωρίζουμε ακριβώς πώς θα μοιάζει η παραδεισιακή γη, και οι εικόνες που δημοσιεύονται είναι απλώς καλλιτεχνικές απεικονίσεις βασισμένες σε Βιβλικές περικοπές όπως τα εδάφια Ησαΐας 11:6-9. Ωστόσο, κάποια Χριστιανή είπε: «Όταν βλέπω εικόνες του ερχόμενου Παραδείσου στη Σκοπιά και στο Ξύπνα!, τις εξετάζω λεπτομερώς, όπως θα εξέταζε κάποιος ένα ταξιδιωτικό φυλλάδιο. Προσπαθώ να βλέπω τον εαυτό μου εκεί, επειδή αυτός είναι ο τόπος όπου ελπίζω αληθινά να ζήσω στον ορισμένο καιρό του Θεού».

Ο απόστολος Παύλος αισθανόταν παρόμοια σχετικά με την “άνω κλήση” του. Δεν θεωρούσε ότι την είχε ήδη αποκτήσει, επειδή έπρεπε να αποδειχτεί πιστός μέχρι τέλους. Αλλά συνέχιζε να “επεκτείνεται σε αυτά που βρίσκονταν μπροστά”. (Φιλιππησίους 3:13, 14) Παρόμοια, ο Ιησούς υπέμεινε θάνατο σε ξύλο βασανισμού «για τη χαρά που είχε τεθεί μπροστά του».—Εβραίους 12:2.

Μήπως αμφιβάλλετε ποτέ για το αν θα μπείτε στο νέο κόσμο; Ασφαλώς είναι καλό να μην έχουμε υπερβολική αυτοπεποίθηση, επειδή το αν θα λάβουμε το βραβείο της ζωής εξαρτάται από το αν θα μείνουμε πιστοί ως το τέλος. (Ματθαίος 24:13) Εντούτοις, εφόσον κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να ανταποκρινόμαστε στις απαιτήσεις του Θεού, έχουμε κάθε λόγο να είμαστε πεπεισμένοι ότι θα αποκτήσουμε την ανταμοιβή. Να θυμάστε ότι ο Ιεχωβά «δεν θέλει να καταστραφεί κανείς αλλά όλοι να φτάσουν σε μετάνοια». (2 Πέτρου 3:9) Αν εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά, εκείνος θα μας βοηθήσει να πετύχουμε  το στόχο μας. Πράγματι, είναι σε αντίθεση με τη φύση του το να αναζητάει λόγους για να κρίνει ακατάλληλους όσους προσπαθούν ειλικρινά να τον ευαρεστήσουν.—Ψαλμός 103:8-11· 130:3, 4· Ιεζεκιήλ 18:32.

Η γνώση τού πώς αισθάνεται ο Ιεχωβά για το λαό του μας δίνει ελπίδα—μια ιδιότητα εξίσου σημαντική με την πίστη. (1 Κορινθίους 13:13) Η λέξη ἐλπίς του πρωτότυπου κειμένου μεταφέρει την ιδέα της ένθερμης «προσδοκίας του καλού». Έχοντας στο νου αυτή την ελπίδα, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Θέλουμε . . . ο καθένας σας να δείχνει την ίδια φιλοπονία, ώστε να έχει την πλήρη βεβαιότητα της ελπίδας μέχρι το τέλος, για να μη γίνετε οκνηροί, αλλά να είστε μιμητές εκείνων οι οποίοι μέσω πίστης και υπομονής κληρονομούν τις υποσχέσεις». (Εβραίους 6:11, 12) Παρατηρήστε ότι, αν συνεχίσουμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά πιστά, θα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για την πραγματοποίηση της ελπίδας μας. Ανόμοια με πολλές κοσμικές φιλοδοξίες, αυτή η ελπίδα «δεν οδηγεί σε απογοήτευση». (Ρωμαίους 5:5) Άρα λοιπόν, πώς μπορούμε να διατηρήσουμε την ελπίδα μας λαμπρή και να παραμένουμε έντονα προσηλωμένοι σε αυτήν;

Πώς να Εντείνουμε την Πνευματική μας Προσήλωση

Τα φυσικά μας μάτια δεν μπορούν να προσηλώνονται σε δύο διαφορετικά πράγματα ταυτόχρονα. Το ίδιο αληθεύει και για την πνευματική μας όραση. Η προσήλωση σε πράγματα του παρόντος συστήματος σίγουρα θα θολώσει σε κάποιον βαθμό στη διάνοιά μας την εικόνα του υποσχεμένου νέου κόσμου του Θεού. Με τον καιρό, αυτή η θολή, περιφερική εικόνα ίσως πάψει να είναι ελκυστική και μπορεί απλώς να χαθεί από το οπτικό μας πεδίο. Τι τραγωδία θα ήταν αυτό! (Λουκάς 21:34) Πόσο σημαντικό είναι, λοιπόν, το να κρατάμε “το μάτι μας απλό”—δηλαδή προσηλωμένο στη Βασιλεία του Θεού και στην ανταμοιβή της αιώνιας ζωής!—Ματθαίος 6:22.

Δεν είναι πάντοτε εύκολο να κρατάμε το μάτι μας απλό. Καθημερινά προβλήματα απαιτούν την προσοχή μας και περισπασμοί—ακόμη και πειρασμοί—ίσως εμφανίζονται στο δρόμο μας. Κάτω από αυτές τις περιστάσεις, πώς μπορούμε να παραμένουμε προσηλωμένοι στη Βασιλεία και στον υποσχεμένο νέο κόσμο του Θεού χωρίς να παραμελούμε άλλες απαραίτητες δραστηριότητες; Ας εξετάσουμε τρεις τρόπους.

Να μελετάτε το Λόγο του Θεού καθημερινά. Η τακτική ανάγνωση της Γραφής και η μελέτη των Βιβλικών εντύπων μάς βοηθούν να κρατάμε τη διάνοιά μας επικεντρωμένη σε πνευματικά ζητήματα. Είναι αλήθεια ότι μπορεί να μελετάμε χρόνια το Λόγο του Θεού, αλλά πρέπει να εξακολουθήσουμε να το κάνουμε αυτό, ακριβώς όπως χρειάζεται να συνεχίσουμε να τρώμε υλική τροφή ώστε να συντηρούμαστε στη ζωή. Δεν σταματάμε να τρώμε απλώς και μόνο επειδή έχουμε φάει χιλιάδες γεύματα στο παρελθόν. Άρα λοιπόν, άσχετα με το πόσο εξοικειωμένοι είμαστε με την Αγία Γραφή, είναι ανάγκη να λαβαίνουμε συνεχώς και τακτικά πνευματική τροφή από αυτήν για να διατηρήσουμε την ελπίδα μας λαμπρή και την πίστη και την αγάπη μας ισχυρές.—Ψαλμός 1:1-3.

Να κάνετε στοχασμούς με εκτίμηση γύρω από το Λόγο του Θεού. Γιατί είναι απαραίτητος ο στοχασμός; Για δύο λόγους. Πρώτον, ο στοχασμός μάς καθιστά ικανούς να αφομοιώνουμε ό,τι  διαβάζουμε και να αναπτύσσουμε εγκάρδια εκτίμηση για αυτό. Δεύτερον, ο στοχασμός δεν μας αφήνει να ξεχάσουμε τον Ιεχωβά, τα υπέροχα έργα του και την ελπίδα την οποία έχει θέσει ενώπιόν μας. Παραδείγματος χάρη: Οι Ισραηλίτες που έφυγαν από την Αίγυπτο με τον Μωυσή είδαν με τα ίδια τους τα μάτια εκδηλώσεις της φοβερής δύναμης του Ιεχωβά. Ένιωσαν επίσης τη στοργική του προστασία καθώς εκείνος τους οδηγούσε προς την κληρονομιά τους. Ωστόσο, όταν έφτασαν οι Ισραηλίτες στην έρημο καθ’ οδόν προς την Υποσχεμένη Γη δεν άργησαν να αρχίσουν να παραπονιούνται, δείχνοντας σοβαρή έλλειψη πίστης. (Ψαλμός 78:11-17) Ποιο ήταν το πρόβλημά τους;

Έστρεψαν την προσήλωσή τους από τον Ιεχωβά και την υπέροχη ελπίδα που έθεσε ενώπιόν τους στις άμεσες ανέσεις και στις σαρκικές ανησυχίες τους. Παρά τα θαυματουργικά σημεία που είχαν δει με τα μάτια τους, πολλοί Ισραηλίτες έγιναν άπιστοι γογγυστές. «Γρήγορα ξέχασαν τα έργα [του Ιεχωβά]», λέει το εδάφιο Ψαλμός 106:13. Τέτοια αδικαιολόγητη αμέλεια στοίχισε σε εκείνη τη γενιά την είσοδο στην Υποσχεμένη Γη.

Επομένως, όταν διαβάζετε τις Γραφές ή τα βοηθήματα μελέτης της Γραφής, να αφιερώνετε χρόνο για να κάνετε στοχασμούς γύρω από τα όσα διαβάζετε. Τέτοιοι συλλογισμοί είναι απαραίτητοι για την πνευματική σας υγεία και ανάπτυξη. Παραδείγματος χάρη, όταν διαβάζετε τον 106ο Ψαλμό, μέρος του οποίου παρατίθεται παραπάνω, να στοχάζεστε τις ιδιότητες του Ιεχωβά. Παρατηρήστε πόσο υπομονετικός και ελεήμων ήταν με τους Ισραηλίτες. Δείτε πώς έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να τους βοηθήσει να φτάσουν στην Υποσχεμένη Γη. Εξετάστε πώς εκείνοι στασίαζαν συνεχώς εναντίον του. Νιώστε την οδύνη και τον πόνο του Ιεχωβά καθώς το έλεος και η υπομονή του έφταναν στα όριά τους εξαιτίας ενός πωρωμένου και αγνώμονα λαού. Επιπλέον, κάνοντας στοχασμούς γύρω από τα εδάφια 30 και 31, τα οποία περιγράφουν τη σταθερή και θαρραλέα στάση του Φινεές υπέρ της δικαιοσύνης, λαβαίνουμε τη διαβεβαίωση ότι ο Ιεχωβά δεν ξεχνάει τους οσίους του και ότι τους ανταμείβει άφθονα.

Να εφαρμόζετε τις Γραφικές αρχές στη ζωή σας. Καθώς ακολουθούμε τις Γραφικές αρχές, διαπιστώνουμε οι ίδιοι ότι οι συμβουλές του Ιεχωβά είναι αποτελεσματικές. Τα εδάφια Παροιμίες 3:5, 6 αναφέρουν: «Να εμπιστεύεσαι στον Ιεχωβά με όλη σου την καρδιά και να μη στηρίζεσαι στη δική σου κατανόηση. Σε όλες σου τις οδούς αυτόν να λαβαίνεις υπόψη, και αυτός θα κάνει ευθείς τους δρόμους σου». Σκεφτείτε πώς ο ανήθικος τρόπος ζωής πολλών ανθρώπων έχει ως επιπτώσεις διανοητικά, συναισθηματικά και σωματικά προβλήματα. Εντρυφώντας σε στιγμιαίες απολαύσεις, αυτοί οι άνθρωποι θερίζουν επί χρόνια—ακόμη και μια ολόκληρη ζωή—δυστυχία. Σε οξεία αντίθεση, όσοι βαδίζουν στο “στενόχωρο δρόμο” παίρνουν μια πρόγευση της ζωής στο νέο σύστημα, και αυτό τους παρακινεί να παραμένουν στο δρόμο προς τη ζωή.—Ματθαίος 7:13, 14· Ψαλμός 34:8.

Η εφαρμογή των Γραφικών αρχών μπορεί να αποτελεί πρόκληση. Μερικές φορές, μια αντιγραφική λύση ίσως φαίνεται να υπόσχεται άμεση ανακούφιση από κάποια οδυνηρή κατάσταση. Όταν αντιμετωπίζουμε οικονομικές δυσκολίες, παραδείγματος χάρη, μπορεί να μπούμε στον πειρασμό να υποβιβάσουμε τα συμφέροντα της  Βασιλείας σε δεύτερη θέση. Εντούτοις, όσοι ενεργούν με πίστη και διατηρούν την πνευματική τους προσήλωση μπορούν να είναι βέβαιοι ότι στο τέλος «για εκείνους που φοβούνται τον αληθινό Θεό τα πράγματα θα εξελιχθούν καλά». (Εκκλησιαστής 8:12) Ένας Χριστιανός ίσως αναγκάζεται να εργάζεται υπερωρίες σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά δεν θα γίνει ποτέ σαν τον Ησαύ, ο οποίος καταφρόνησε τα πνευματικά πράγματα, απορρίπτοντάς τα ως ασήμαντα.—Γένεση 25:34· Εβραίους 12:16.

Ο Ιησούς εξήγησε ξεκάθαρα τις ευθύνες μας ως Χριστιανών. Πρέπει να “εξακολουθήσουμε να επιζητούμε πρώτα τη βασιλεία και τη δικαιοσύνη του Θεού”. (Ματθαίος 6:33) Αν το κάνουμε αυτό, ο Ιεχωβά θα εκδηλώνει την πατρική του αγάπη για εμάς φροντίζοντας να έχουμε όσα χρειαζόμαστε από υλική άποψη. Ασφαλώς, εκείνος δεν θέλει να επιβαρύνουμε τον εαυτό μας με ανησυχία σχετικά με πράγματα για τα οποία λέει ότι βρίσκονται υπό τη δική του φροντίδα. Τέτοια αδικαιολόγητη ανησυχία μπορεί να μοιάζει με πνευματικό γλαύκωμα—αν δεν την προσέξουμε, θα περιορίσει σιγά σιγά την όρασή μας μόνο στις υλικές ανησυχίες και τελικά θα μας κάνει πνευματικά τυφλούς. Αν παραμείνουμε σε αυτή την κατάσταση, η ημέρα του Ιεχωβά θα έρθει πάνω μας «σαν παγίδα». Τι τραγωδία θα ήταν αυτό!—Λουκάς 21:34-36.

Παραμείνετε Προσηλωμένοι Όπως ο Ιησούς του Ναυή

Ας παραμένουμε έντονα προσηλωμένοι στην ένδοξη ελπίδα μας της Βασιλείας, θέτοντας τις άλλες ευθύνες στην κατάλληλη θέση τους. Εμμένοντας σε μια σταθερή πορεία που εμπεριέχει μελέτη, στοχασμό και εφαρμογή των Γραφικών αρχών, μπορούμε να παραμείνουμε πεπεισμένοι για την ελπίδα μας όπως ο Ιησούς του Ναυή. Αφού οδήγησε τον Ισραήλ στην Υποσχεμένη Γη, εκείνος είπε: «Εσείς ξέρετε καλά με όλη σας την καρδιά και με όλη σας την ψυχή πως ούτε ένας λόγος δεν απέτυχε από όλους τους καλούς λόγους που σας είπε ο Ιεχωβά ο Θεός σας. Όλοι βγήκαν αληθινοί για εσάς. Ούτε ένας λόγος από αυτούς δεν απέτυχε».—Ιησούς του Ναυή 23:14.

Είθε η ελπίδα της Βασιλείας να σας δίνει δύναμη και να ομορφαίνει τις ημέρες σας καθώς θα αντανακλάται στις σκέψεις σας, στα αισθήματά σας, στις αποφάσεις σας και στις δραστηριότητές σας.—Παροιμίες 15:15· Ρωμαίους 12:12.

[Εικόνα στη σελίδα 21]

Μήπως αμφιβάλλετε ποτέ για το αν θα μπείτε στο νέο κόσμο;

[Εικόνα στη σελίδα 22]

Ο στοχασμός είναι απαραίτητο μέρος της μελέτης της Γραφής

[Εικόνες στη σελίδα 23]

Να παραμένετε προσηλωμένοι στα συμφέροντα της Βασιλείας