2 Κορινθίους 1:1-24
1 Ο Παύλος, απόστολος+ του Χριστού Ιησού μέσω του θελήματος του Θεού, και ο Τιμόθεος+ ο αδελφός μας προς την εκκλησία του Θεού η οποία είναι στην Κόρινθο, μαζί με όλους τους αγίους+ που βρίσκονται σε όλη την Αχαΐα:+
2 Είθε να έχετε παρ’ αξία καλοσύνη και ειρήνη από τον Θεό τον Πατέρα μας και από τον Κύριο Ιησού Χριστό.+
3 Ευλογημένος να είναι ο Θεός και Πατέρας+ του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Πατέρας του τρυφερού ελέους+ και ο Θεός κάθε παρηγοριάς,+
4 ο οποίος μας παρηγορεί σε κάθε μας θλίψη,+ για να μπορούμε να παρηγορούμε+ εκείνους που περνούν οποιοδήποτε είδος θλίψης μέσω της παρηγοριάς με την οποία παρηγορούμαστε και εμείς από τον Θεό.+
5 Διότι όπως αφθονούν σε εμάς τα παθήματα για τον Χριστό,+ έτσι αφθονεί μέσω του Χριστού και η παρηγοριά που παίρνουμε.+
6 Και είτε βρισκόμαστε σε θλίψη, είναι για τη δική σας παρηγοριά και σωτηρία·+ είτε παρηγορούμαστε, είναι για τη δική σας παρηγοριά που ενεργεί για να σας κάνει να υπομένετε τα ίδια παθήματα τα οποία υποφέρουμε και εμείς.+
7 Γι’ αυτό και η ελπίδα μας για εσάς είναι ασάλευτη, καθόσον γνωρίζουμε ότι, όπως είστε συμμέτοχοι στα παθήματα, έτσι θα συμμετάσχετε και στην παρηγοριά.+
8 Διότι δεν θέλουμε να έχετε άγνοια, αδελφοί, για τη θλίψη που μας βρήκε στην περιφέρεια της Ασίας,+ ότι δεχτήκαμε υπερβολική πίεση πέρα από τη δύναμή μας, ώστε ήμασταν πολύ αβέβαιοι ακόμη και για τη ζωή μας.+
9 Μάλιστα, νιώσαμε μέσα μας ότι είχαμε λάβει την ποινή του θανάτου. Και αυτό, για να εμπιστευόμαστε,+ όχι στον εαυτό μας, αλλά στον Θεό που εγείρει τους νεκρούς.+
10 Από κάτι τόσο μεγάλο όσο ο θάνατος μας έσωσε και θα μας σώσει·+ και η ελπίδα μας είναι σε αυτόν ότι και περαιτέρω θα μας σώσει.+
11 Μπορείτε και εσείς να βοηθάτε με τη δέησή σας για εμάς,+ ώστε να γίνουν για χάρη μας ευχαριστήριες προσευχές+ από πολλούς για αυτό που μας έχει δοθεί με καλοσύνη λόγω πολλών προσώπων που κάνουν προσευχές.+
12 Διότι το καύχημά μας είναι αυτό, σχετικά με το οποίο μαρτυρεί η συνείδησή μας,+ ότι με αγιότητα και ειλικρίνεια Θεού, όχι με σαρκική σοφία+ αλλά με την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού, έχουμε συμπεριφερθεί στον κόσμο, ειδικότερα όμως προς εσάς.
13 Διότι δεν σας γράφουμε άλλα πράγματα εκτός από αυτά που ξέρετε καλά ή και αναγνωρίζετε, και τα οποία ελπίζω ότι θα συνεχίσετε να αναγνωρίζετε ως το τέλος,+
14 όπως και έχετε αναγνωρίσει, μέχρις ενός βαθμού, ότι εμείς είμαστε για εσάς ένας λόγος για να καυχιέστε,+ όπως θα είστε και εσείς για εμάς την ημέρα του Κυρίου μας Ιησού.+
15 Με αυτή την πεποίθηση, λοιπόν, σκόπευα πρωτύτερα να έρθω σε εσάς,+ για να έχετε μια δεύτερη+ ευκαιρία για χαρά,
16 και, έπειτα από μια στάση σε εσάς, να πάω στη Μακεδονία+ και να επιστρέψω από τη Μακεδονία σε εσάς+ και να με ξεπροβοδίσετε+ για την Ιουδαία.
17 Όταν, λοιπόν, είχα τέτοια πρόθεση, μήπως ενέδωσα σε κάποια ελαφρότητα;+ Ή, αυτά που σχεδιάζω, τα σχεδιάζω σύμφωνα με τη σάρκα,+ για να είναι σε εμένα το «Ναι, Ναι» και το «Όχι, Όχι»;+
18 Αλλά μπορεί κανείς να βασιστεί στον Θεό ότι τα λόγια που απευθύναμε προς εσάς δεν είναι Ναι και εντούτοις Όχι.
19 Διότι ο Γιος του Θεού,+ ο Χριστός Ιησούς, που κηρύχτηκε ανάμεσά σας από εμάς, δηλαδή από εμένα και τον Σιλουανό και τον Τιμόθεο,+ δεν έγινε Ναι και εντούτοις Όχι, αλλά το Ναι έχει γίνει Ναι στην περίπτωσή του.+
20 Διότι όσες και αν είναι οι υποσχέσεις+ του Θεού, έχουν γίνει Ναι μέσω αυτού.+ Συνεπώς, μέσω αυτού επίσης είναι το «Αμήν»+ που λέγεται για δόξα στον Θεό από εμάς.
21 Αλλά εκείνος που εγγυάται ότι εσείς και εμείς ανήκουμε στον Χριστό και εκείνος που μας έχει χρίσει+ είναι ο Θεός.
22 Και εκείνος έχει βάλει τη σφραγίδα+ του πάνω μας και μας έχει δώσει την εγγύηση+ εκείνου που θα έρθει, δηλαδή το πνεύμα,+ στις καρδιές μας.
23 Εγώ μάλιστα επικαλούμαι τον Θεό ως μάρτυρα+ κατά της ψυχής μου, ότι δεν έχω έρθει ακόμη στην Κόρινθο, επειδή θέλω να σας γλιτώσω από θλίψη.+
24 Όχι ότι εξουσιάζουμε+ την πίστη σας, αλλά είμαστε συνεργάτες+ για τη χαρά σας, γιατί με την πίστη+ σας στέκεστε.+
