Ψαλμός 62:1-12
Προς τον διευθύνοντα του Ιεδουθούν. Μελωδία του Δαβίδ.
62 Τον Θεό βεβαίως προσμένει σιωπηλά η ψυχή μου.+Από αυτόν προέρχεται η σωτηρία μου.+
2 Αυτός είναι βεβαίως ο βράχος μου και η σωτηρία μου, το ασφαλές ύψωμά μου·+Δεν θα κλονιστώ πολύ.+
3 Ως πότε θα μαίνεστε εναντίον του ανθρώπου τον οποίο θέλετε να δολοφονήσετε;+Όλοι σας είστε σαν τοίχος που γέρνει, σαν ετοιμόρροπος πέτρινος τοίχος.+
4 Δίνουν βεβαίως συμβουλή για να παρασύρουν κάποιον μακριά από την αξιοπρέπειά του·+Ευαρεστούνται στο ψέμα.+Με το στόμα τους ευλογούν, αλλά από μέσα τους καταριούνται.+ Σέλαχ.
5 Τον Θεό βεβαίως πρόσμενε σιωπηλά, ψυχή μου,+Επειδή από αυτόν προέρχεται η ελπίδα μου.+
6 Αυτός είναι βεβαίως ο βράχος μου και η σωτηρία μου, το ασφαλές ύψωμά μου·+Δεν θα κλονιστώ.+
7 Στον Θεό είναι η σωτηρία μου και η δόξα μου.+Ο ισχυρός βράχος μου, το καταφύγιό μου βρίσκεται στον Θεό.+
8 Να εμπιστεύεσαι σε αυτόν σε κάθε καιρό, λαέ.+Ενώπιόν του χύστε την καρδιά σας.+Ο Θεός είναι καταφύγιο για εμάς.+ Σέλαχ.
9 Οι γιοι του χωματένιου ανθρώπου είναι βεβαίως μια εκπνοή,+Οι γιοι της ανθρωπότητας είναι ένα ψέμα.+Όταν τοποθετούνται στη ζυγαριά είναι όλοι μαζί ελαφρύτεροι από μια εκπνοή.+
10 Μη θέτετε την εμπιστοσύνη σας στη διάπραξη απάτης+Και μη γίνεστε μάταιοι για χάρη της κλοπής.+Αν αυξηθεί το βιος, μην προσηλώσετε την καρδιά σας σε αυτό.+
11 Μία φορά μίλησε ο Θεός, δύο φορές το άκουσα αυτό,+Ότι η ισχύς ανήκει στον Θεό.+
12 Και η στοργική καλοσύνη ανήκει σε εσένα, Ιεχωβά,+Γιατί εσύ ανταποδίδεις στον καθένα κατά το έργο του.+