Ψαλμός 22:1-31
Προς τον διευθύνοντα, κατά την Ελαφίνα της Αυγής. Μελωδία του Δαβίδ.
22 Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;+Γιατί στέκεσαι μακριά από τη σωτηρία μου,+Από τα λόγια που λέω βογκώντας δυνατά;+
2 Θεέ μου, φωνάζω την ημέρα, και δεν απαντάς·+Και τη νύχτα, και δεν σωπαίνω.+
3 Εσύ όμως είσαι άγιος,+Κατοικείς στους αίνους του Ισραήλ.+
4 Σε εσένα εμπιστεύτηκαν οι πατέρες μας·+Έδειχναν εμπιστοσύνη, και εσύ τους προμήθευες διαφυγή.+
5 Προς εσένα κραύγασαν,+ και διασώθηκαν·+Σε εσένα εμπιστεύτηκαν, και δεν ντροπιάστηκαν.+
6 Αλλά εγώ είμαι σκουλήκι+ και όχι άνθρωπος,Όνειδος στους ανθρώπους και καταφρονημένος από το λαό.+
7 Όλοι όσοι με βλέπουν με χλευάζουν·+Ανοίγουν διάπλατα το στόμα τους, κουνούν το κεφάλι τους:+
8 «Άφησε τον εαυτό του στον Ιεχωβά.+ Ας του προμηθεύσει Εκείνος διαφυγή!+Ας τον διασώσει, εφόσον έχει βρει ευχαρίστηση σε αυτόν!»+
9 Διότι εσύ με έβγαλες από την κοιλιά,+Εσύ με έκανες να νιώθω εμπιστοσύνη ενόσω ήμουν στα στήθη της μητέρας μου.+
10 Πάνω σε εσένα με έχουν ρίξει από τη μήτρα·+Από την κοιλιά της μητέρας μου, εσύ είσαι ο Θεός μου.+
11 Μην κρατιέσαι μακριά μου, επειδή η στενοχώρια είναι κοντά,+Επειδή δεν υπάρχει άλλος βοηθός.+
12 Με έχουν περικυκλώσει πολλοί νεαροί ταύροι·+Οι δυνατοί της Βασάν με έχουν περιστοιχίσει.+
13 Άνοιξαν εναντίον μου το στόμα τους+Σαν λιοντάρι που κατασπαράζει και βρυχιέται.+
14 Χύθηκα σαν νερό+Και όλα μου τα κόκαλα χωρίστηκαν το ένα από το άλλο.+Η καρδιά μου έγινε σαν κερί·+Έλιωσε βαθιά μέσα στα σπλάχνα μου.+
15 Η δύναμή μου ξεράθηκε σαν κομμάτι από πήλινο αγγείο+Και η γλώσσα μου κόλλησε στα ούλα μου·+Και στο χώμα του θανάτου με βάζεις.+
16 Διότι σκύλοι με έχουν περικυκλώσει·+Η σύναξη αυτών που πράττουν το κακό με έχει περικλείσει.+Σαν λιοντάρι βρίσκονται στα χέρια μου και στα πόδια μου.+
17 Μπορώ να μετρήσω όλα μου τα κόκαλα.+Αυτοί κοιτάζουν, με παρατηρούν.+
18 Διαμοιράζουν τα ενδύματά μου μεταξύ τους,+Και για τα ρούχα μου ρίχνουν κλήρο.+
19 Αλλά εσύ, Ιεχωβά, μην κρατιέσαι μακριά.+Εσύ, η ισχύς μου,+ σπεύσε προς βοήθειά μου.+
20 Ελευθέρωσε την ψυχή μου από το σπαθί,+Τη μονάκριβή μου από το πέλμα του σκύλου·+
21 Σώσε με από το στόμα του λιονταριού,+Και από τα κέρατα των άγριων ταύρων ας αποκριθείς και ας με σώσεις.+
22 Θα διακηρύττω το όνομά+ σου στους αδελφούς μου·+Στο μέσο της εκκλησίας θα σε αινώ.+
23 Εσείς που φοβάστε τον Ιεχωβά, να τον αινείτε!+Όλοι εσείς το σπέρμα του Ιακώβ, να τον δοξάζετε!+Και να νιώθετε τρόμο για αυτόν, όλοι εσείς το σπέρμα του Ισραήλ.+
24 Διότι ούτε καταφρόνησε+Ούτε σιχάθηκε την ταλαιπωρία του ταλαιπωρημένου·+Και δεν έκρυψε το πρόσωπό του από εκείνον+Και άκουσε όταν εκείνος κραύγασε προς αυτόν για βοήθεια.+
25 Από εσένα θα αντλώ τον αίνο μου στη μεγάλη εκκλησία·+Θα εκπληρώσω τις ευχές μου μπροστά σε εκείνους που τον φοβούνται.+
26 Οι πράοι θα φάνε και θα χορτάσουν·+Όσοι τον εκζητούν θα αινέσουν τον Ιεχωβά.+Είθε να ζήσει η καρδιά σας για πάντα.+
27 Όλα τα πέρατα της γης θα θυμηθούν και θα επιστρέψουν στον Ιεχωβά.+Και όλες οι οικογένειες των εθνών θα προσκυνήσουν ενώπιόν σου.+
28 Διότι η βασιλεία ανήκει στον Ιεχωβά,+Και αυτός εξουσιάζει τα έθνη.+
29 Όλοι οι παχείς της γης θα φάνε και θα προσκυνήσουν·+Ενώπιόν του θα σκύψουν όλοι όσοι κατεβαίνουν στο χώμα,+Και κανείς δεν πρόκειται να διατηρήσει την ψυχή του ζωντανή.+
30 Ένα σπέρμα θα τον υπηρετήσει·+Θα γίνει διακήρυξη για τον Ιεχωβά στη γενιά.+
31 Θα έρθουν και θα πουν για τη δικαιοσύνη+ τουΣτο λαό που μέλλει να γεννηθεί, ότι Εκείνος το έκανε αυτό.+
