Ψαλμός 104:1-35
104 Ας ευλογείς τον Ιεχωβά, ψυχή μου.+Ιεχωβά Θεέ μου, αποδείχτηκες πολύ μεγάλος.+Με αξιοπρέπεια και λαμπρότητα είσαι ντυμένος,+
2 Περιτυλίγοντας τον εαυτό σου με φως σαν ένδυμα,+Εκτείνοντας τους ουρανούς σαν ύφασμα σκηνής·+
3 Εσύ που φτιάχνεις με δοκάρια τα ανώγειά σου μέσα στα νερά,+Που κάνεις τα σύννεφα άρμα σου,+Που περπατάς πάνω στα φτερά του ανέμου,+
4 Που κάνεις τους αγγέλους σου πνεύματα,+Τους διακόνους σου φωτιά που κατατρώει.+
5 Αυτός θεμελίωσε τη γη πάνω στους σταθερούς της τόπους·+Δεν θα κλονιστεί στον αιώνα, και μάλιστα για πάντα.+
6 Με υδάτινα βάθη σαν ένδυμα την κάλυψες.+Τα νερά στέκονταν πάνω από τα βουνά.+
7 Με την επίπληξή σου άρχισαν να φεύγουν·+Με τον ήχο της βροντής σου τράπηκαν σε φυγή πανικόβλητα—
8 Βουνά ανέβηκαν,+Λεκανοπέδια κατέβηκαν—Προς τον τόπο που θεμελίωσες για αυτά.
9 Έθεσες όριο το οποίο δεν έπρεπε να υπερβούν,+Ώστε να μην καλύψουν ξανά τη γη.+
10 Αυτός στέλνει πηγές μέσα στις κοιλάδες των χειμάρρων·+Ανάμεσα στα βουνά κυλούν.
11 Ποτίζουν όλα τα θηρία της υπαίθρου·+Οι ζέβρες+ σβήνουν τη δίψα τους.
12 Πάνω από αυτές κουρνιάζουν τα πετούμενα πλάσματα των ουρανών·+Μέσα από το πυκνό φύλλωμα ακούγεται η φωνή τους.+
13 Αυτός ποτίζει τα βουνά από τα ανώγειά του.+Από τους καρπούς των έργων σου χορταίνει η γη.+
14 Αυτός κάνει να βλαστάνει χλωρό χορτάρι για τα ζώα+Και βλάστηση προς χρήση των ανθρώπων,+Για να βγαίνει τροφή από τη γη,+
15 Και κρασί που ευφραίνει την καρδιά του θνητού ανθρώπου,+Για να κάνει το πρόσωπο να λάμπει με λάδι,+Και ψωμί που στηρίζει την καρδιά του θνητού ανθρώπου.+
16 Τα δέντρα του Ιεχωβά χορταίνουν,Οι κέδροι του Λιβάνου τους οποίους φύτεψε,+
17 Όπου φτιάχνουν φωλιές τα πουλιά.+Ο πελαργός έχει για σπίτι του τις αρκεύθους.+
18 Τα ψηλά βουνά+ είναι για τις αίγες των βουνών·+Οι απόκρημνοι βράχοι είναι καταφύγιο για τους ύρακες των βράχων.+
19 Αυτός έφτιαξε τη σελήνη για προσδιορισμένους καιρούς·+Ο ήλιος ξέρει καλά πού δύει.+
20 Φέρνεις σκοτάδι για να γίνει νύχτα·+Τότε περιφέρονται όλα τα θηρία του δάσους.
21 Τα χαιτοφόρα νεαρά λιοντάρια βρυχιούνται για τη λεία+Και για να ζητήσουν από τον Θεό την τροφή τους.+
22 Ο ήλιος αρχίζει να λάμπει+—αποσύρονταιΚαι ξαπλώνουν στις κρυψώνες τους.
23 Βγαίνει ο άνθρωπος για τις δραστηριότητές του+Και για την υπηρεσία του ως το βράδυ.+
24 Πόσο πολλά είναι τα έργα σου, Ιεχωβά!+Τα πάντα με σοφία τα έφτιαξες.+Η γη είναι γεμάτη από τα δημιουργήματά σου.+
25 Όσο για αυτή τη θάλασσα την τόσο μεγάλη και πλατιά,+Εκεί υπάρχουν αναρίθμητα κινούμενα πλάσματα,+Ζωντανά πλάσματα, μικρά και μεγάλα.+
26 Εκεί πλέουν τα πλοία·+Τον Λευιάθαν+ μάλιστα τον έπλασες για να παίζει σε αυτήν.+
27 Όλα αυτά εσένα περιμένουν+Να τους δώσεις την τροφή τους στον κατάλληλο καιρό.+
28 Ό,τι τους δίνεις το μαζεύουν.+Ανοίγεις το χέρι σου—χορταίνουν αγαθά.+
29 Αν κρύψεις το πρόσωπό σου, αναστατώνονται.+Αν αφαιρέσεις το πνεύμα τους, εκπνέουν,+Και στο χώμα τους επιστρέφουν.+
30 Αν στείλεις το πνεύμα σου, δημιουργούνται·+Και ανανεώνεις το πρόσωπο της γης.
31 Η δόξα του Ιεχωβά θα μένει στον αιώνα.+Ο Ιεχωβά θα χαίρεται με τα έργα του.+
32 Κοιτάζει τη γη και αυτή τρέμει·+Αγγίζει τα βουνά και αυτά βγάζουν καπνούς.+
33 Θα ψάλλω στον Ιεχωβά σε όλη μου τη ζωή·+Θα αναπέμπω μελωδία στον Θεό μου όσο υπάρχω.+
34 Οι στοχασμοί που κάνω για αυτόν ας είναι απολαυστικοί.+Εγώ θα χαίρομαι σε σχέση με τον Ιεχωβά.+
35 Θα εξαλειφθούν οι αμαρτωλοί από τη γη·+Και οι πονηροί δεν θα υπάρχουν πια.+Ας ευλογείς τον Ιεχωβά, ψυχή μου. Αινείτε τον Γιαχ!+
