Ρωμαίους 14:1-23
14 Να καλοδέχεστε αυτόν που έχει αδυναμίες+ στην πίστη του, όχι όμως για να παίρνετε αποφάσεις σχετικά με ενδόμυχα+ ερωτήματα.
2 Κάποιος έχει πίστη για να τρώει τα πάντα,+ αλλά αυτός που είναι αδύναμος τρώει λαχανικά.
3 Αυτός που τρώει ας μην περιφρονεί εκείνον που δεν τρώει,+ και εκείνος που δεν τρώει ας μην κρίνει αυτόν που τρώει, γιατί ο Θεός τον έχει καλοδεχτεί αυτόν.
4 Ποιος είσαι εσύ που κρίνεις τον οικιακό υπηρέτη κάποιου άλλου;+ Για το δικό του κύριο αυτός στέκεται ή πέφτει.+ Και ασφαλώς θα σταθεί, γιατί ο Ιεχωβά μπορεί να τον κάνει να σταθεί.+
5 Ένας κρίνει ότι μια ημέρα είναι ανώτερη από μια άλλη·+ άλλος κρίνει ότι μια ημέρα είναι όπως όλες οι άλλες·+ ο καθένας ας είναι πλήρως πεπεισμένος στο δικό του νου.
6 Αυτός που τηρεί την ημέρα την τηρεί για τον Ιεχωβά. Επίσης, αυτός που τρώει τρώει για τον Ιεχωβά,+ γιατί λέει ευχαριστήρια προσευχή στον Θεό·+ και αυτός που δεν τρώει δεν τρώει για τον Ιεχωβά+ και εντούτοις λέει ευχαριστήρια προσευχή στον Θεό.+
7 Στην πραγματικότητα, κανείς από εμάς δεν ζει μόνο για τον εαυτό του+ και κανείς δεν πεθαίνει μόνο για τον εαυτό του·
8 διότι και αν ζούμε, ζούμε για τον Ιεχωβά,+ και αν πεθαίνουμε, πεθαίνουμε για τον Ιεχωβά.+ Συνεπώς, και αν ζούμε και αν πεθαίνουμε, ανήκουμε στον Ιεχωβά.+
9 Διότι γι’ αυτόν το σκοπό ο Χριστός πέθανε και επανήλθε στη ζωή,+ για να είναι Κύριος και των νεκρών+ και των ζωντανών.+
10 Αλλά εσύ γιατί κρίνεις τον αδελφό σου;+ Ή και εσύ γιατί περιφρονείς τον αδελφό σου; Διότι όλοι θα σταθούμε μπροστά στη δικαστική+ έδρα του Θεού·
11 διότι είναι γραμμένο: «“Όσο βέβαιο είναι ότι εγώ ζω”, λέει ο Ιεχωβά,+ “σε εμένα θα λυγίσει κάθε γόνατο, και κάθε γλώσσα θα κάνει φανερή ομολογία προς τον Θεό”».+
12 Άρα λοιπόν, ο καθένας μας θα δώσει λογαριασμό για τον εαυτό του στον Θεό.+
13 Συνεπώς, ας μην κρίνουμε+ πια ο ένας τον άλλον, αλλά απεναντίας να είστε αποφασισμένοι+ να μη βάζετε μπροστά σε αδελφό+ πρόσκομμα+ ή αιτία για να σκοντάψει.
14 Γνωρίζω και είμαι πεπεισμένος σύμφωνα με τον Κύριο Ιησού ότι τίποτα δεν είναι μολυσμένο αυτό καθαυτό·+ μόνο όταν ένας θεωρεί ότι κάτι είναι μολυσμένο, τότε για αυτόν είναι μολυσμένο.+
15 Διότι αν, εξαιτίας της τροφής, λυπάται ο αδελφός σου, δεν περπατάς πια σύμφωνα με την αγάπη.+ Μην καταστρέφεις με την τροφή σου αυτόν για τον οποίο πέθανε ο Χριστός.+
16 Μην αφήνετε, λοιπόν, να συζητιέται προς βλάβη σας το καλό που κάνετε.
17 Διότι η βασιλεία του Θεού+ δεν σημαίνει φαγητό και ποτό,+ αλλά δικαιοσύνη+ και ειρήνη+ και χαρά+ με άγιο πνεύμα.
18 Διότι εκείνος που, από αυτή την άποψη, υπηρετεί ως δούλος του Χριστού είναι ευπρόσδεκτος στον Θεό και επιδοκιμάζεται από τους ανθρώπους.+
19 Άρα λοιπόν, ας επιδιώκουμε τα πράγματα που συμβάλλουν στην ειρήνη+ και τα πράγματα που είναι για την εποικοδόμηση του ενός από τον άλλον.+
20 Μην γκρεμίζεις το έργο του Θεού για χάρη της τροφής και μόνο.+ Βέβαια, τα πάντα είναι καθαρά, αλλά είναι βλαβερό για τον άνθρωπο που τρώει όταν υπάρχει αιτία για πρόσκομμα.+
21 Είναι καλό να μη φας κρέας ούτε να πιεις κρασί ούτε να κάνεις οτιδήποτε εξαιτίας του οποίου προσκόπτει ο αδελφός σου.+
22 Την πίστη που έχεις εσύ, έχε την για τον εαυτό σου ενώπιον του Θεού.+ Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που δεν θέτει τον εαυτό του σε κρίση με αυτό που επιδοκιμάζει.
23 Αλλά αν έχει αμφιβολίες, είναι ήδη καταδικασμένος αν φάει,+ επειδή δεν τρώει από πίστη. Πράγματι, ό,τι δεν είναι από πίστη είναι αμαρτία.+
