Μάρκος 8:1-38

8  Εκείνες τις ημέρες, όταν υπήρχε πάλι ένα μεγάλο πλήθος και δεν είχαν τίποτα να φάνε, κάλεσε τους μαθητές και τους είπε:+  «Σπλαχνίζομαι+ το πλήθος, επειδή είναι ήδη τρεις ημέρες που παραμένουν κοντά μου και δεν έχουν τίποτα να φάνε·  και αν τους στείλω στα σπίτια τους νηστικούς, θα εξαντληθούν στο δρόμο. Μερικοί μάλιστα από αυτούς είναι από μακριά».  Αλλά οι μαθητές του τού απάντησαν: «Από πού θα μπορέσει κανείς να χορτάσει αυτούς τους ανθρώπους με ψωμιά εδώ, σε έναν απομονωμένο τόπο;»+  Εντούτοις, εκείνος τους ρώτησε: «Πόσα ψωμιά έχετε;» Αυτοί είπαν: «Εφτά».+  Και έδωσε οδηγίες στο πλήθος να πλαγιάσουν στο έδαφος, πήρε τα εφτά ψωμιά, είπε μια ευχαριστήρια προσευχή,+ τα έσπασε και άρχισε να τα δίνει στους μαθητές του για να τα προσφέρουν, και αυτοί τα πρόσφεραν στο πλήθος.+  Είχαν και λίγα μικρά ψάρια· και, αφού τα ευλόγησε, τους είπε να τα προσφέρουν και αυτά.+  Έφαγαν, λοιπόν, και χόρτασαν, και σήκωσαν περισσεύματα από τα κομμάτια, εφτά γεμάτα καλάθια τροφίμων.+  Ήταν δε περίπου τέσσερις χιλιάδες άντρες. Τελικά, τους είπε να φύγουν.+ 10  Και αμέσως επιβιβάστηκε στο πλοιάριο με τους μαθητές του και ήρθε στα μέρη της Δαλμανουθά.+ 11  Και οι Φαρισαίοι βγήκαν και άρχισαν να λογομαχούν μαζί του, ζητώντας από αυτόν σημείο από τον ουρανό, για να τον βάλουν σε πειρασμό.+ 12  Αυτός, λοιπόν, στέναξε βαθιά+ με το πνεύμα του και είπε: «Γιατί ζητάει σημείο αυτή η γενιά; Αληθινά λέω: Σημείο δεν θα δοθεί σε αυτή τη γενιά».+ 13  Τότε τους άφησε, επιβιβάστηκε πάλι, και έφυγε για την απέναντι παραλία. 14  Ξέχασαν, όμως, να πάρουν ψωμιά και, εκτός από ένα ψωμί, δεν είχαν τίποτα μαζί τους στο πλοιάριο.+ 15  Και άρχισε να τους προστάζει ρητά και να λέει: «Να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά, να προσέχετε από το προζύμι των Φαρισαίων και το προζύμι του Ηρώδη».+ 16  Αυτοί, λοιπόν, άρχισαν να συζητούν μεταξύ τους για το ότι δεν είχαν ψωμιά.+ 17  Παρατηρώντας το, τους είπε: «Γιατί συζητάτε για το ότι δεν έχετε ψωμιά;+ Δεν αντιλαμβάνεστε ακόμη και δεν καταλαβαίνετε το νόημα; Έχετε την καρδιά σας νωθρή σε ό,τι αφορά την κατανόηση;+ 18  “Μολονότι έχετε μάτια, δεν βλέπετε· και μολονότι έχετε αφτιά, δεν ακούτε;”+ Και δεν θυμάστε, 19  όταν έσπασα τα πέντε ψωμιά+ για τους πέντε χιλιάδες άντρες, πόσα καλάθια γεμάτα με κομμάτια σηκώσατε;» Αυτοί του είπαν: «Δώδεκα».+ 20  «Όταν έσπασα τα εφτά για τους τέσσερις χιλιάδες άντρες, πόσα καλάθια τροφίμων γεμάτα με κομμάτια σηκώσατε;» Και αυτοί του είπαν: «Εφτά».+ 21  Τότε τους είπε: «Δεν καταλαβαίνετε ακόμη το νόημα;»+ 22  Και έφτασαν στη Βηθσαϊδά. Και του έφεραν έναν τυφλό και τον ικέτευσαν να τον αγγίξει.+ 23  Εκείνος πήρε τον τυφλό από το χέρι, τον έβγαλε έξω από το χωριό και, αφού έφτυσε+ πάνω στα μάτια του, έθεσε τα χέρια του πάνω σε αυτόν και άρχισε να τον ρωτάει: «Βλέπεις τίποτα;» 24  Και αυτός σήκωσε τα μάτια του και άρχισε να λέει: «Βλέπω ανθρώπους, επειδή διακρίνω κάποια πράγματα που φαίνονται να είναι δέντρα, αλλά περπατούν». 25  Κατόπιν έβαλε τα χέρια του πάλι πάνω στα μάτια του ανθρώπου, και ο άνθρωπος είδε καθαρά και αποκαταστάθηκε και έβλεπε τα πάντα ευδιάκριτα. 26  Τον έστειλε, λοιπόν, στο σπίτι του, λέγοντας: «Αλλά μην μπεις στο χωριό».+ 27  Κατόπιν ο Ιησούς και οι μαθητές του έφυγαν για τα χωριά της Καισάρειας του Φιλίππου, και στο δρόμο άρχισε να ρωτάει τους μαθητές του, λέγοντάς τους: «Ποιος λένε οι άνθρωποι ότι είμαι;»+ 28  Αυτοί του είπαν: «Ο Ιωάννης ο Βαφτιστής,+ και άλλοι, Ο Ηλίας·+ ενώ κάποιοι άλλοι, Ένας από τους προφήτες».+ 29  Και τους υπέβαλε την ερώτηση: «Εσείς, όμως, ποιος λέτε ότι είμαι;» Απαντώντας ο Πέτρος τού είπε: «Εσύ είσαι ο Χριστός».+ 30  Τότε τους παρήγγειλε αυστηρά να μη λένε σε κανέναν για αυτόν.+ 31  Επίσης, άρχισε να τους διδάσκει ότι ο Γιος του ανθρώπου πρέπει να υποστεί πολλά παθήματα και να απορριφθεί από τους πρεσβυτέρους και τους πρωθιερείς και τους γραμματείς και να θανατωθεί+ και να αναστηθεί τρεις ημέρες αργότερα.+ 32  Με παρρησία έκανε αυτή τη δήλωση. Αλλά ο Πέτρος τον πήρε παράμερα και άρχισε να τον επιπλήττει.+ 33  Εκείνος γύρισε, κοίταξε τους μαθητές του και επέπληξε τον Πέτρο, και είπε: «Πήγαινε πίσω μου, Σατανά, επειδή σκέφτεσαι, όχι τις σκέψεις του Θεού, αλλά των ανθρώπων».+ 34  Φώναξε, λοιπόν, το πλήθος μαζί με τους μαθητές του και τους είπε: «Αν κάποιος θέλει να έρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει το ξύλο του βασανισμού του και ας με ακολουθεί συνεχώς.+ 35  Διότι όποιος θέλει να σώσει την ψυχή του θα τη χάσει· αλλά όποιος χάσει την ψυχή του για χάρη δική μου και των καλών νέων θα τη σώσει.+ 36  Πραγματικά, τι ωφελεί τον άνθρωπο το να κερδίσει όλο τον κόσμο και να ζημιωθεί την ψυχή του;+ 37  Τι θα έδινε, πράγματι, ο άνθρωπος σε αντάλλαγμα για την ψυχή του;+ 38  Διότι όποιος ντραπεί για εμένα και τα λόγια μου σε αυτή τη μοιχαλίδα και αμαρτωλή γενιά, και ο Γιος του ανθρώπου θα ντραπεί+ για αυτόν όταν φτάσει με τη δόξα του Πατέρα του μαζί με τους αγίους αγγέλους».+

Υποσημειώσεις