Δανιήλ 4:1-37
4 «Ναβουχοδονόσορ ο βασιλιάς, προς όλους τους λαούς, τις εθνότητες και τις γλώσσες που κατοικούν σε όλη τη γη:+ Είθε η ειρήνη σας να αυξηθεί πολύ.+
2 Τα σημεία και τα θαυμαστά πράγματα που έχει επιτελέσει ο Ύψιστος Θεός στην περίπτωσή μου μού φάνηκε καλό να τα διακηρύξω.+
3 Πόσο μεγάλα είναι τα σημεία του και πόσο κραταιά τα θαυμαστά του πράγματα!+ Η βασιλεία του είναι βασιλεία που διαρκεί στον αιώνα+ και η εξουσία του για διακυβέρνηση είναι επί γενεές γενεών.+
4 »Εγώ ο Ναβουχοδονόσορ ήμουν αμέριμνος+ στην κατοικία μου και ευημερούσα στο ανάκτορό μου.+
5 Ένα όνειρο είδα και αυτό με φόβισε.+ Και νοητικές εικόνες στο κρεβάτι μου και οράματα του κεφαλιού μου με τρόμαξαν.+
6 Και από εμένα δόθηκε διαταγή να φέρουν ενώπιόν μου όλους τους σοφούς της Βαβυλώνας, για να κάνουν γνωστή την ερμηνεία του ονείρου σε εμένα.+
7 »Κατόπιν έμπαιναν οι μάγοι ιερείς, οι επικαλούμενοι πνεύματα, οι Χαλδαίοι+ και οι αστρολόγοι·+ και εγώ έλεγα μπροστά τους το όνειρο, αλλά την ερμηνεία του δεν την έκαναν γνωστή σε εμένα.+
8 Και τελικά ήρθε ενώπιόν μου ο Δανιήλ, του οποίου το όνομα είναι Βαλτασάσαρ+ σύμφωνα με το όνομα του θεού+ μου, και στον οποίο είναι το πνεύμα των αγίων θεών·+ και μπροστά του είπα το όνειρο:
9 »“Βαλτασάσαρ, αρχηγέ των μάγων ιερέων,+ επειδή εγώ γνωρίζω καλά ότι το πνεύμα των αγίων θεών είναι σε εσένα+ και ότι δεν υπάρχει κανένα μυστικό που να σε προβληματίζει,+ πες μου τα οράματα του ονείρου μου, το οποίο είδα, και την ερμηνεία του.+
10 »”Έβλεπα, λοιπόν, τα οράματα του κεφαλιού μου στο κρεβάτι μου,+ και ορίστε! ένα δέντρο+ στο μέσο της γης, το ύψος του οποίου ήταν τεράστιο.+
11 Το δέντρο μεγάλωσε και έγινε ισχυρό, και το ύψος του έφτασε τελικά ως τους ουρανούς, και ήταν ορατό ως την άκρη ολόκληρης της γης.+
12 Το φύλλωμά του ήταν ωραίο και ο καρπός του άφθονος, και υπήρχε τροφή για όλους σε αυτό. Κάτω από αυτό ζητούσαν ίσκιο+ τα ζώα+ του αγρού, και στα κλαριά του κατοικούσαν τα πουλιά των ουρανών,+ και από αυτό τρεφόταν κάθε σάρκα.
13 »”Συνέχιζα να βλέπω, στα οράματα του κεφαλιού μου στο κρεβάτι μου, και ορίστε! ένας επιτηρητής,+ ένας άγιος,+ που κατέβαινε από τους ουρανούς.
14 Φώναζε δυνατά και έλεγε τα εξής: «Κόψτε το δέντρο+ και αποκόψτε τα κλαριά του. Τινάξτε το φύλλωμά του και σκορπίστε τους καρπούς του. Ας φύγουν τα ζώα από κάτω του και τα πουλιά από τα κλαριά του.+
15 Το στέλεχος των ριζών του, όμως, αφήστε το στη γη, και μάλιστα με δεσμά σιδερένια και χάλκινα, μέσα στο χορτάρι του αγρού· και με τη δροσιά των ουρανών ας βρέχεται και με τα ζώα ας είναι η μερίδα του μέσα στο χόρτο της γης.+
16 Η καρδιά του ας αλλάξει από ανθρώπινη και ας του δοθεί καρδιά ζώου,+ και εφτά καιροί+ ας περάσουν από πάνω του.
17 Με διάταγμα επιτηρητών+ είναι το πράγμα και με λόγο αγίων είναι αυτό που ζητείται, προκειμένου να γνωρίσουν αυτοί που ζουν ότι ο Ύψιστος είναι Άρχοντας στη βασιλεία των ανθρώπων+ και ότι σε όποιον θέλει τη δίνει+ και εγκαθιστά σε αυτήν ακόμη και τον πιο ασήμαντο των ανθρώπων».+
18 »”Αυτό ήταν το όνειρο που είδα εγώ, ο Βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ· και εσύ, Βαλτασάσαρ, πες ποια είναι η ερμηνεία, εφόσον όλοι οι άλλοι σοφοί του βασιλείου μου δεν μπορούν να κάνουν γνωστή την ερμηνεία σε εμένα.+ Αλλά εσύ είσαι ικανός, γιατί το πνεύμα των αγίων θεών είναι σε εσένα”.+
19 »Τότε ο Δανιήλ, του οποίου το όνομα είναι Βαλτασάσαρ,+ έμεινε κατάπληκτος για μια στιγμή και οι σκέψεις του τον τρόμαξαν.+
»Ο βασιλιάς αποκρίθηκε και είπε: “Βαλτασάσαρ, ας μη σε τρομάζει το όνειρο και η ερμηνεία”.+
»Ο Βαλτασάσαρ αποκρίθηκε και είπε: “Κύριέ μου, είθε το όνειρο να εφαρμοστεί σε εκείνους που σε μισούν και η ερμηνεία του στους αντιδίκους σου.+
20 »”Το δέντρο το οποίο είδες, που έγινε μεγάλο και ισχυρό και το ύψος του έφτασε τελικά ως τους ουρανούς και ήταν ορατό σε όλη τη γη+
21 και το φύλλωμά του ήταν ωραίο και ο καρπός του άφθονος και υπήρχε σε αυτό τροφή για όλους, κάτω από το οποίο κατοικούσαν τα ζώα του αγρού και στα κλαριά του φώλιαζαν τα πουλιά των ουρανών,+
22 είσαι εσύ, βασιλιά,+ επειδή εσύ έχεις γίνει μεγάλος και ισχυρός, και το μεγαλείο σου αυξήθηκε και έφτασε ως τους ουρανούς,+ και η εξουσία σου για διακυβέρνηση ως την άκρη της γης.+
23 »”Και επειδή ο βασιλιάς είδε έναν επιτηρητή, έναν άγιο,+ που κατέβαινε από τους ουρανούς, ο οποίος και έλεγε: «Κόψτε το δέντρο και καταστρέψτε το. Το στέλεχος των ριζών του, όμως, αφήστε το στη γη, αλλά με δεσμά σιδερένια και χάλκινα, μέσα στο χορτάρι του αγρού, και με τη δροσιά των ουρανών ας βρέχεται και με τα ζώα του αγρού ας είναι η μερίδα του, ώσπου να περάσουν εφτά καιροί από πάνω του»,+
24 αυτή είναι η ερμηνεία, βασιλιά, και το διάταγμα+ του Υψίστου+ είναι εκείνο που θα έρθει πάνω στον κύριό μου το βασιλιά.+
25 Και εσένα θα σε διώξουν από τους ανθρώπους, και με τα ζώα του αγρού θα είναι η κατοικία σου,+ και χόρτο θα σου δίνουν να τρως όπως οι ταύροι·+ και με τη δροσιά των ουρανών θα βρέχεσαι, και εφτά καιροί+ θα περάσουν από πάνω σου, ώσπου να γνωρίσεις ότι ο Ύψιστος είναι Άρχοντας στη βασιλεία των ανθρώπων+ και ότι σε όποιον θέλει τη δίνει.+
26 »”Και επειδή ειπώθηκε να αφήσουν το στέλεχος των ριζών του δέντρου,+ η βασιλεία σου θα είναι βέβαιη για εσένα αφού γνωρίσεις ότι οι ουρανοί κυβερνούν.+
27 Γι’ αυτό, βασιλιά, ας σου φανεί καλή η συμβουλή μου,+ και αφαίρεσε τις αμαρτίες σου μέσω δικαιοσύνης+ και την αδικία σου δείχνοντας έλεος στους φτωχούς.+ Ίσως να υπάρξει παράταση στην ευημερία σου”».+
28 Όλα αυτά ήρθαν πάνω στον Ναβουχοδονόσορα το βασιλιά.+
29 Αφού πέρασαν δώδεκα σεληνιακοί μήνες, περπατούσε πάνω στο βασιλικό ανάκτορο της Βαβυλώνας.
30 Και αποκρίθηκε ο βασιλιάς και είπε:+ «Δεν είναι αυτή η Βαβυλώνα η Μεγάλη, την οποία εγώ έχτισα για το βασιλικό οίκο με την ισχύ της κραταιότητάς+ μου και για την αξιοπρέπεια της μεγαλειότητάς μου;»+
31 Ενόσω ο λόγος ήταν ακόμη στο στόμα του βασιλιά, μια φωνή ήρθε από τους ουρανούς: «Σε εσένα αναγγέλλεται, Ναβουχοδονόσορ βασιλιά: “Η βασιλεία έφυγε από εσένα,+
32 και σε διώχνουν από τους ανθρώπους, και με τα ζώα του αγρού θα είναι η κατοικία σου.+ Χόρτο θα σου δίνουν να τρως όπως οι ταύροι, και εφτά καιροί θα περάσουν από πάνω σου, ώσπου να γνωρίσεις ότι ο Ύψιστος είναι Άρχοντας στη βασιλεία των ανθρώπων και ότι σε όποιον θέλει τη δίνει”».+
33 Εκείνη τη στιγμή+ εκπληρώθηκε αυτός ο λόγος στον Ναβουχοδονόσορα, και τον έδιωξαν από τους ανθρώπους, και χόρτο άρχισε να τρώει όπως οι ταύροι, και με τη δροσιά των ουρανών βρεχόταν το σώμα του, ώσπου οι τρίχες του μεγάλωσαν σαν τα φτερά των αετών και τα νύχια του σαν τα νύχια των πουλιών.+
34 «Και στο τέλος των ημερών+ εγώ ο Ναβουχοδονόσορ σήκωσα προς τους ουρανούς τα μάτια μου,+ και η κατανόησή μου άρχισε να επιστρέφει σε εμένα· και ευλόγησα τον Ύψιστο,+ και Αυτόν που ζει στον αιώνα αίνεσα και δόξασα,+ επειδή η εξουσία του για διακυβέρνηση είναι εξουσία που διαρκεί στον αιώνα και η βασιλεία του είναι επί γενεές γενεών.+
35 Και όλοι οι κάτοικοι της γης λογίζονται ως ένα τίποτα,+ και αυτός ενεργεί σύμφωνα με το δικό του θέλημα ανάμεσα στο στράτευμα των ουρανών και στους κατοίκους της γης.+ Και δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να εμποδίσει το χέρι+ του ή που να μπορεί να του πει: “Τι έκανες;”+
36 »Την ίδια ώρα η κατανόησή μου άρχισε να επιστρέφει σε εμένα, και για την αξιοπρέπεια της βασιλείας μου άρχισε να επιστρέφει σε εμένα η μεγαλειότητά μου και η λαμπρότητά μου·+ και οι ανώτεροι βασιλικοί αξιωματούχοι μου και οι μεγιστάνες μου άρχισαν να με αποζητούν, και εδραιώθηκα και πάλι στη βασιλεία μου, και μεγαλοσύνη εξαιρετική προστέθηκε σε εμένα.+
37 »Τώρα, εγώ ο Ναβουχοδονόσορ αινώ και εξυψώνω και δοξάζω τον Βασιλιά των ουρανών,+ επειδή όλα τα έργα του είναι αλήθεια και οι οδοί του δικαιοσύνη,+ και επειδή εκείνους που περπατούν με υπερηφάνεια μπορεί να τους ταπεινώνει».+
