Ψαλμός 74:1-23
Μασκίλ. Του Ασάφ.+
74 Γιατί, Θεέ, μας απέρριψες για πάντα;+Γιατί βγάζει καπνούς ο θυμός σου εναντίον του ποιμνίου της βοσκής σου;+
2 Θυμήσου τη σύναξή σου την οποία απέκτησες πολύ παλιά,+Τη φυλή την οποία απολύτρωσες για να είναι κληρονομιά σου,+Αυτό το Όρος Σιών στο οποίο κατοίκησες.+
3 Ανέβασε τα βήματά σου στις μακρόχρονες ερημώσεις.+Όλα τα κακομεταχειρίστηκε ο εχθρός στον άγιο τόπο.+
4 Αυτοί που σου δείχνουν εχθρότητα βρυχήθηκαν μέσα στο δικό σου τόπο συνάθροισης.+Έθεσαν ως σημεία τα δικά τους σημεία.+
5 Είναι διαβόητοι μοιάζοντας με εκείνον που σηκώνει το τσεκούρι και χτυπάει συστάδα δέντρων.
6 Και τώρα, όλα τα σκαλιστά έργα που υπάρχουν εκεί τα χτυπούν με τσεκούρι και σκεπάρνια.+
7 Έριξαν το αγιαστήριό σου στη φωτιά.+Βεβήλωσαν τη σκηνή του ονόματός σου, μέχρις εδάφους.+
8 Αυτοί, μάλιστα και οι απόγονοί τους, είπαν όλοι μέσα στην καρδιά τους:«Όλοι οι τόποι συνάθροισης του Θεού πρέπει να καούν σε αυτή τη γη».+
9 Τα σημεία μας δεν τα είδαμε· δεν υπάρχει πια προφήτης+Ούτε κάποιος από εμάς που να γνωρίζει ως πότε.
10 Ως πότε, Θεέ, θα ονειδίζει ο αντίδικος;+Θα μεταχειρίζεται για πάντα ο εχθρός το όνομά σου χωρίς σεβασμό;+
11 Γιατί συγκρατείς το χέρι σου, το δεξί σου χέρι,+Που έχεις βγάλει από τον κόρφο σου, ώστε να φέρεις το τέλος μας;
12 Εντούτοις, ο Θεός είναι ο Βασιλιάς μου από παλιά,+Αυτός που εκτελεί μεγαλειώδη σωτηρία στο μέσο της γης.+
13 Εσύ ανατάραξες τη θάλασσα με την ισχύ σου·+Συνέτριψες τα κεφάλια των θαλάσσιων τεράτων μέσα στα νερά.+
14 Εσύ κατασύντριψες τα κεφάλια του Λευιάθαν.+Τον έδωσες για τροφή στο λαό, στους κατοίκους των άνυδρων περιοχών.+
15 Εσύ έσκισες στα δύο την πηγή και το χείμαρρο·+Εσύ ξέρανες ποταμούς που έρρεαν ανέκαθεν.+
16 Σε εσένα ανήκει η ημέρα, σε εσένα και η νύχτα.+Εσύ ετοίμασες το φωτοδότη, τον ήλιο.+
17 Εσύ έθεσες όλα τα όρια της γης·+Το καλοκαίρι και το χειμώνα—εσύ τα έκανες.+
18 Θυμήσου αυτό: Ο εχθρός έχει ονειδίσει, Ιεχωβά,+Και ένας ασύνετος λαός μεταχειρίστηκε το όνομά σου χωρίς σεβασμό.+
19 Μη δώσεις στο θηρίο την ψυχή του τρυγονιού σου.+Μην ξεχάσεις για πάντα τη ζωή των ταλαιπωρημένων σου.+
20 Στρέψε το βλέμμα σου στη διαθήκη,+Γιατί οι σκοτεινοί τόποι της γης γέμισαν από τις κατοικίες της βίας.+
21 Ας μην επιστρέψει ταπεινωμένος ο συντετριμμένος.+Ας αινεί το όνομά σου ο ταλαιπωρημένος και ο φτωχός.+
22 Ας εγερθείς, Θεέ· χειρίσου τη δικαστική σου υπόθεση.+Θυμήσου τον ονειδισμό που σου επέφερε ο ασύνετος όλη την ημέρα.+
23 Μην ξεχάσεις τη φωνή εκείνων που σου δείχνουν εχθρότητα.+Ο θόρυβος που κάνουν όσοι εγείρονται εναντίον σου ανεβαίνει διαρκώς.+
