Ψαλμός 71:1-24

71  Σε εσένα, Ιεχωβά, έχω καταφύγει.+Είθε ποτέ να μην ντραπώ.+   Με τη δικαιοσύνη σου ελευθέρωσέ με και προμήθευσέ μου διαφυγή.+Κλίνε προς εμένα το αφτί σου και σώσε με.+   Γίνε για εμένα φρούριο πάνω σε βράχο, στο οποίο να μπαίνω πάντοτε.+Δώσε διαταγή να σωθώ,+Γιατί εσύ είσαι ο απόκρημνος βράχος μου και το οχυρό μου.+   Θεέ μου, προμήθευσέ μου διαφυγή από το χέρι του πονηρού,+Από την παλάμη εκείνου που ενεργεί άδικα και καταδυναστευτικά.+   Διότι εσύ είσαι η ελπίδα μου,+ Υπέρτατε Κύριε Ιεχωβά, η πεποίθησή μου από τη νεότητά μου.+   Πάνω σου στηρίχτηκα, από την κοιλιά ακόμη·+Από τα σπλάχνα της μητέρας μου εσύ με αποχώρισες.+Για εσένα είναι διαρκώς ο αίνος μου.+   Για πολλούς είμαι σαν ένα θαύμα·+Αλλά εσύ είσαι το ισχυρό καταφύγιό μου.+   Το στόμα μου είναι γεμάτο από τον αίνο σου,+Όλη την ημέρα από την ωραιότητά σου.+   Μη με απορρίψεις στον καιρό των γηρατειών·+Όταν θα σβήνει η δύναμή μου, μη με εγκαταλείψεις.+ 10  Διότι οι εχθροί μου μίλησαν σχετικά με εμένα+Και εκείνοι που παρακολουθούν την ψυχή μου συνεννοήθηκαν όλοι μαζί,+ 11  Λέγοντας: «Ο Θεός τον εγκατέλειψε.+Καταδιώξτε τον και πιάστε τον, γιατί δεν υπάρχει ελευθερωτής».+ 12  Θεέ, μην κρατιέσαι μακριά μου.+Θεέ μου, σπεύσε προς βοήθειά μου.+ 13  Ας ντραπούν, ας φτάσουν στο τέλος τους εκείνοι που αντιστέκονται στην ψυχή μου.+Ας ντυθούν με όνειδος και ταπείνωση εκείνοι που ζητούν τη συμφορά μου.+ 14  Εγώ, όμως, θα προσμένω διαρκώς+Και θα επαυξάνω όλο τον αίνο σου. 15  Το στόμα μου θα διηγείται τη δικαιοσύνη σου,+Όλη την ημέρα τη σωτηρία σου,+Γιατί δεν γνωρίζω το πλήθος τους.+ 16  Θα έρθω με τη μεγαλειώδη κραταιότητά σου,+ Υπέρτατε+ Κύριε Ιεχωβά·Θα μνημονεύω τη δικαιοσύνη σου, τη δική σου μόνο.+ 17  Θεέ, με διδάσκεις από τη νεότητά μου,+Και μέχρι τώρα μιλώ για τα θαυμαστά σου έργα.+ 18  Ακόμη και μέχρι τον καιρό των γηρατειών και των γκρίζων μαλλιών, Θεέ, μη με εγκαταλείπεις,+Ώσπου να μιλήσω για το βραχίονά σου στη γενιά,+Για την κραταιότητά σου σε όλους όσους θα έρθουν.+ 19  Η δικαιοσύνη σου, Θεέ, είναι ως τα ύψη·+Σε ό,τι αφορά τα μεγάλα πράγματα που έχεις κάνει,+Θεέ, ποιος είναι όμοιός σου;+ 20  Επειδή με έκανες να δω πολλές στενοχώριες και συμφορές,+Ας με αναζωογονήσεις πάλι·+Και από τα υδάτινα βάθη της γης ας με ανεβάσεις πάλι.+ 21  Ας αυξήσεις τη μεγαλοσύνη μου+Και ας με περιβάλεις και ας με παρηγορήσεις.+ 22  Και εγώ θα σε εξυμνώ με έγχορδο όργανο,+Για τη φιλαλήθειά σου, Θεέ μου.+Θα αναπέμπω σε εσένα μελωδία με άρπα, Άγιε του Ισραήλ.+ 23  Τα χείλη μου θα κραυγάζουν χαρούμενα όποτε θέλω να αναπέμψω μελωδία σε εσένα·+Και η ψυχή μου, την οποία απολύτρωσες.+ 24  Η γλώσσα μου, επίσης, όλη την ημέρα θα μιλάει χαμηλόφωνα για τη δικαιοσύνη σου,+Επειδή ντράπηκαν, επειδή καταισχύνθηκαν εκείνοι που ζητούν τη συμφορά μου.+

Υποσημειώσεις