Ψαλμός 137:1-9

137  Δίπλα στους ποταμούς της Βαβυλώνας+—εκεί καθήσαμε.+Και κλάψαμε όταν θυμηθήκαμε τη Σιών.+   Στις λεύκες+ που υπήρχαν στο μέσο τηςΚρεμάσαμε τις άρπες μας.+   Διότι εκεί οι αιχμαλωτιστές μας ζήτησαν να τους πούμε έναν ύμνο,+Και οι εμπαίκτες μας να τους ευφράνουμε:+«Ψάλτε μας έναν από τους ύμνους της Σιών».+   Πώς να ψάλουμε τον ύμνο του Ιεχωβά+Σε γη αλλοεθνών;+   Αν σε ξεχάσω, Ιερουσαλήμ,+Να ξεχάσει το δεξί μου χέρι.   Να κολλήσει η γλώσσα μου στον ουρανίσκο μου,+Αν δεν σε θυμάμαι,+Αν δεν εξυψώνω την ΙερουσαλήμΠάνω από τη μεγαλύτερη χαρά+ που έχω.   Θυμήσου,+ Ιεχωβά, την ημέρα της Ιερουσαλήμ+ σε σχέση με τους γιους του Εδώμ,+Οι οποίοι έλεγαν: «Γυμνώστε την! Γυμνώστε την μέχρι το θεμέλιό της!»+   Κόρη της Βαβυλώνας, που πρόκειται να λεηλατηθείς,+Ευτυχισμένος θα είναι όποιος σε αμείψει+Με τη μεταχείριση με την οποία μας μεταχειρίστηκες.+   Ευτυχισμένος θα είναι όποιος αρπάξει και κάνει κομμάτια+Τα παιδιά σου πάνω στον απόκρημνο βράχο.

Υποσημειώσεις