Ρωμαίους 6:1-23
6 Τι θα πούμε λοιπόν; Θα συνεχίσουμε στην αμαρτία για να αφθονήσει η παρ’ αξία καλοσύνη;+
2 Ποτέ να μη συμβεί αυτό! Εφόσον πεθάναμε σε σχέση με την αμαρτία,+ πώς θα εξακολουθήσουμε να ζούμε πια σε αυτήν;+
3 Ή μήπως δεν ξέρετε ότι όλοι εμείς, που βαφτιστήκαμε στον Χριστό Ιησού,+ βαφτιστήκαμε στο θάνατό του;+
4 Άρα λοιπόν, θαφτήκαμε+ μαζί του μέσω του βαφτίσματός μας στο θάνατό του, ώστε, όπως ο Χριστός εγέρθηκε από τους νεκρούς μέσω της δόξας του Πατέρα,+ παρόμοια και εμείς να περπατήσουμε σε μια νέα κατάσταση ζωής.+
5 Διότι αν έχουμε ενωθεί μαζί του κατά την ομοιότητα του θανάτου του,+ σίγουρα θα ενωθούμε επίσης μαζί του κατά την ομοιότητα της ανάστασής του·+
6 επειδή γνωρίζουμε ότι η παλιά μας προσωπικότητα κρεμάστηκε στο ξύλο μαζί του,+ για να αδρανοποιηθεί το αμαρτωλό μας σώμα,+ ώστε να μη συνεχίζουμε πια να είμαστε δούλοι της αμαρτίας.+
7 Διότι αυτός που έχει πεθάνει έχει απαλλαχτεί από την αμαρτία του.+
8 Επιπλέον, αν έχουμε πεθάνει μαζί με τον Χριστό, πιστεύουμε ότι θα ζήσουμε επίσης μαζί του.+
9 Διότι γνωρίζουμε ότι ο Χριστός, τώρα που έχει εγερθεί από τους νεκρούς,+ δεν πεθαίνει πια·+ ο θάνατος δεν τον εξουσιάζει πια.
10 Διότι με το θάνατο με τον οποίο πέθανε, πέθανε σε σχέση με την αμαρτία μία φορά για πάντα·+ αλλά με τη ζωή με την οποία ζει, ζει σε σχέση με τον Θεό.+
11 Παρόμοια και εσείς: να θεωρείτε τους εαυτούς σας ότι είστε μεν νεκροί+ σε σχέση με την αμαρτία, αλλά ζωντανοί+ σε σχέση με τον Θεό μέσω του Χριστού Ιησού.
12 Μην αφήνετε, λοιπόν, την αμαρτία να βασιλεύει+ στα θνητά σας σώματα ώστε να υπακούτε στις επιθυμίες τους.+
13 Ούτε να παρουσιάζετε τα μέλη σας στην αμαρτία+ ως όπλα αδικίας,+ αλλά παρουσιάστε τους εαυτούς σας στον Θεό ως ζωντανούς+ από τους νεκρούς, καθώς και τα μέλη σας στον Θεό ως όπλα+ δικαιοσύνης.
14 Διότι η αμαρτία δεν πρέπει να σας εξουσιάζει, δεδομένου ότι δεν είστε κάτω από νόμο,+ αλλά κάτω από παρ’ αξία καλοσύνη.+
15 Τι λοιπόν; Θα διαπράξουμε αμαρτία επειδή δεν είμαστε κάτω από νόμο,+ αλλά κάτω από παρ’ αξία καλοσύνη;+ Ποτέ να μη συμβεί αυτό!
16 Δεν γνωρίζετε ότι αν παρουσιάζετε σε κάποιον τους εαυτούς σας ως δούλους για να τον υπακούτε, είστε δούλοι του επειδή τον υπακούτε,+ είτε της αμαρτίας+ με προοπτική το θάνατο+ είτε της υπακοής+ με προοπτική τη δικαιοσύνη;+
17 Αλλά ευχαριστίες ας δοθούν στον Θεό, γιατί ήσασταν δούλοι της αμαρτίας αλλά γίνατε υπάκουοι από καρδιάς σε εκείνη τη μορφή διδασκαλίας στην οποία παραδοθήκατε.+
18 Ναι, αφού ελευθερωθήκατε+ από την αμαρτία, γίνατε δούλοι+ της δικαιοσύνης.+
19 Μιλώ με ανθρώπινους όρους εξαιτίας της αδυναμίας της σάρκας σας·+ διότι όπως παρουσιάσατε τα μέλη+ σας ως υπόδουλα στην ακαθαρσία+ και στην ανομία με προοπτική την ανομία, έτσι παρουσιάστε τώρα τα μέλη σας ως υπόδουλα στη δικαιοσύνη με προοπτική την αγιότητα.+
20 Διότι όταν ήσασταν δούλοι της αμαρτίας,+ ήσασταν ελεύθεροι ως προς τη δικαιοσύνη.
21 Ποιος ήταν, λοιπόν, ο καρπός+ που είχατε τότε; Πράγματα+ για τα οποία ντρέπεστε τώρα. Διότι το τέλος εκείνων των πραγμάτων είναι θάνατος.+
22 Τώρα δε, επειδή ελευθερωθήκατε από την αμαρτία και γίνατε δούλοι του Θεού,+ έχετε τον καρπό+ σας σε σχέση με αγιότητα, και το τέλος αιώνια ζωή.+
23 Διότι ο μισθός που πληρώνει η αμαρτία είναι θάνατος,+ αλλά το δώρο+ που δίνει ο Θεός είναι αιώνια ζωή+ μέσω του Χριστού Ιησού του Κυρίου μας.+
