Ιώβ 6:1-30
6 Και ο Ιώβ αποκρίθηκε και είπε:
2 «Μακάρι να ζυγιζόταν πλήρως η δυσφορία+ μουΚαι ταυτόχρονα να έβαζαν στη ζυγαριά τα δεινά μου!
3 Διότι τώρα είναι πιο βαριά και από την άμμο των θαλασσών.Γι’ αυτό και τα λόγια μου ήταν αχαλίνωτα.+
4 Διότι τα βέλη του Παντοδυνάμου είναι μέσα μου,+Το πνεύμα μου πίνει το δηλητήριό τους·+Τρόμοι από τον Θεό παρατάσσονται εναντίον μου.+
5 Βγάζει κραυγές η ζέβρα+ όταν έχει χορτάρι;Ή μουγκρίζει ο ταύρος όταν έχει ζωοτροφή;
6 Τρώγεται κάτι άνοστο χωρίς αλάτι;Ή υπάρχει γεύση στο γλοιώδη χυμό της νερομολόχας;
7 Η ψυχή μου αρνείται να αγγίξει οτιδήποτε.Αυτά είναι σαν αρρώστια στην τροφή μου.
8 Μακάρι να πραγματοποιούνταν το αίτημά μουΚαι να εκπλήρωνε ο Θεός την ελπίδα μου!
9 Και να προχωρούσε ο Θεός και να με συνέτριβε,Να άφηνε ελεύθερο το χέρι του ώστε να με εκκόψει!+
10 Ακόμη και αυτό θα με παρηγορούσε·Και θα σκιρτούσα από χαρά+ μέσα σε πόνους τοκετού,Παρ’ όλο που δεν θα έδειχνε συμπόνια, γιατί δεν έχω κρύψει τα λόγια+ του Αγίου.+
11 Ποια είναι η δύναμή μου για να περιμένω;+Και ποιο είναι το τέλος μου για να παρατείνω την ψυχή μου;
12 Μήπως η δύναμή μου είναι η δύναμη της πέτρας;Ή μήπως είναι η σάρκα μου από χαλκό;
13 Μήπως δεν μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου,Και οι αποτελεσματικές ενέργειες διώχτηκαν μακριά μου;
14 Όποιος αρνείται τη στοργική καλοσύνη προς το συνάνθρωπό του+Θα εγκαταλείψει και το φόβο του Παντοδυνάμου.+
15 Οι ίδιοι μου οι αδελφοί φέρθηκαν δόλια+ σαν χείμαρρος,Σαν την κοίτη χειμάρρων που εξαφανίζονται.
16 Είναι σκοτεινοί από τον πάγο.Πάνω τους κρύβεται το χιόνι.
17 Όταν έρθει ο καιρός γίνονται άνυδροι,+ κατασιωπούνται·Όταν πιάνει ζέστη ξεραίνονται και χάνονται από τον τόπο τους.+
18 Τα μονοπάτια της πορείας τους εκτρέπονται·Ανεβαίνουν στην ερημιά και αφανίζονται.
19 Τα καραβάνια της Θεμά+ κοίταζαν,Η ομάδα των Σαβαίων+ ταξιδιωτών τούς περίμενε.
20 Ντρέπονται που είχαν δείξει εμπιστοσύνη·Έφτασαν ως εκεί και απογοητεύτηκαν.+
21 Διότι τώρα αποδειχτήκατε ανώφελοι·+Βλέπετε τον τρόμο και φοβάστε.+
22 Μήπως είπα: “Δώστε μου κάτι,Ή από τη δύναμή σας δώστε δώρο για λογαριασμό μου,
23 Και σώστε με από το χέρι αντιδίκου,+Και από το χέρι τυράννων απολυτρώστε με”;+
24 Διδάξτε με και εγώ θα σωπάσω·+Και δώστε μου να καταλάβω το λάθος που έκανα.+
25 Τα λόγια της ευθύτητας δεν είναι οδυνηρά!+Αλλά ο έλεγχος που ασκείτε τι ελέγχει;+
26 Καταστρώνετε σχέδια για να ελέγξετε λόγια,Τη στιγμή που οι κουβέντες του απελπισμένου+ είναι για τον άνεμο;+
27 Εσείς είστε ικανοί να ρίξετε κλήρο ακόμη και για έναν ορφανό από πατέρα,+Και να εμπορευτείτε το φίλο σας!+
28 Εμπρός λοιπόν! Προσέξτε μεΚαι δείτε αν θα σας πω ψέματα+ κατά πρόσωπο.
29 Επιστρέψτε, σας παρακαλώ—ας μη γίνει αδικία—Ναι, επιστρέψτε—η δικαιοσύνη μου υπάρχει ακόμη.+
30 Υπάρχει αδικία στη γλώσσα μου;Ή μήπως ο ουρανίσκος μου δεν διακρίνει τα δεινά;
