Ιώβ 16:1-22
16 Και ο Ιώβ αποκρίθηκε και είπε:
2 «Πολλά τέτοια άκουσα.Όλοι σας είστε ανυπόφοροι παρηγορητές!+
3 Τελειώνουν τα λόγια του ανέμου;+Ή τι σε ερεθίζει και απαντάς;
4 Και εγώ θα μπορούσα κάλλιστα να μιλήσω όπως εσείς.Αν ήταν οι ψυχές σας στη θέση της ψυχής μου,Μήπως θα διέπρεπα στα λόγια εναντίον σας+Και μήπως θα κουνούσα το κεφάλι μου εναντίον σας;+
5 Θα σας ενίσχυα με τα λόγια του στόματός μου,+Και η παρηγοριά των χειλιών μου θα λιγόστευε—.
6 Αν μιλώ, ο πόνος μου δεν λιγοστεύει,+Και αν πάψω να μιλώ, τι φεύγει από πάνω μου;
7 Μόνο που τώρα εκείνος με έκανε να αποκάμω·+Ερήμωσε όλους όσους συνάγονταν μαζί μου.
8 Με πιάνεις γερά. Μαρτυρία+ έχει γίνει αυτό,Ώστε η ισχνότητά μου εγείρεται εναντίον μου. Καταθέτει σε βάρος μου.
9 Ο θυμός του με κατασπάραξε· αυτός τρέφει εχθρότητα+ για εμένα.Τρίζει τα δόντια του εναντίον μου.+Ο αντίδικός μου οξύνει τα μάτια του εναντίον μου.+
10 Άνοιξαν διάπλατα το στόμα τους εναντίον μου,+Με χαστούκισαν με ονειδισμούς,Συγκεντρώνονται πολλοί εναντίον μου.+
11 Ο Θεός με παραδίδει σε μικρά αγόρια,Και στα χέρια των πονηρών με ρίχνει.+
12 Ήμουν αμέριμνος, αλλά με τράνταξε·+Με άρπαξε από τον αυχένα και με συνέτριψε·Και με στήνει ως στόχο του.
13 Οι τοξότες+ του με περικυκλώνουν·Σκίζει στα δύο τα νεφρά+ μου χωρίς συμπόνια·Αδειάζει την κύστη της χολής μου στη γη.
14 Με διαπερνάει με αλλεπάλληλα ρήγματα·Τρέχει καταπάνω μου σαν κραταιός άντρας.+
15 Σάκο+ έραψα πάνω από το δέρμα μουΚαι βύθισα το κέρας μου στο χώμα.+
16 Το πρόσωπό μου κοκκίνισε από το κλάμα+Και πάνω στα βλέφαρά μου υπάρχει βαθιά σκιά,+
17 Παρ’ όλο που δεν υπάρχει βία στις παλάμες μουΚαι η προσευχή μου είναι αγνή.+
18 Γη, μη σκεπάσεις το αίμα μου!+Και ας μην υπάρξει τόπος για την κραυγή μου!
19 Και τώρα, δείτε! στους ουρανούς υπάρχει κάποιος που καταθέτει για εμένα,Και ο μάρτυράς μου είναι στα ύψη.+
20 Οι φίλοι μου είναι εκπρόσωποι που μιλούν εναντίον μου·+Προς τον Θεό κοιτάζουν ξάγρυπνα τα μάτια μου.+
21 Και πρέπει να βγει κρίση μεταξύ ακμαίου ανθρώπου και Θεού,Όπως μεταξύ του γιου του ανθρώπου και του συνανθρώπου του.+
22 Διότι λίγα χρόνια απομένουν,Και θα φύγω από το μονοπάτι από το οποίο δεν θα επιστρέψω.+