Ιακώβου 4:1-17
4 Από πού προέρχονται πόλεμοι και από πού προέρχονται διαμάχες μεταξύ σας; Δεν προέρχονται από αυτό,+ δηλαδή από τους πόθους σας για αισθησιακή απόλαυση που συγκρούονται μέσα στα μέλη σας;+
2 Επιθυμείτε, και όμως δεν έχετε. Δολοφονείτε+ και έχετε πλεονεξία,+ και όμως δεν μπορείτε να αποκτήσετε. Μάχεστε+ και διεξάγετε πόλεμο. Δεν έχετε επειδή δεν ζητάτε.
3 Ζητάτε, και όμως δεν λαβαίνετε, επειδή ζητάτε με εσφαλμένο σκοπό,+ για να το δαπανήσετε στους πόθους σας για αισθησιακή απόλαυση.+
4 Μοιχαλίδες,+ δεν γνωρίζετε ότι η φιλία με τον κόσμο είναι έχθρα με τον Θεό;+ Όποιος, λοιπόν, θέλει να είναι φίλος+ του κόσμου καθιστά τον εαυτό του εχθρό του Θεού.+
5 Ή σας φαίνεται ότι η γραφή λέει άσκοπα: «Το πνεύμα+ που έχει κατοικήσει μέσα μας λαχταράει έχοντας τάση για φθόνο»;
6 Ωστόσο, η παρ’ αξία καλοσύνη που δίνει αυτός είναι μεγαλύτερη.+ Γι’ αυτό, η γραφή λέει: «Ο Θεός εναντιώνεται στους υπερηφάνους+ αλλά δίνει παρ’ αξία καλοσύνη στους ταπεινούς».+
7 Υποταχθείτε,+ λοιπόν, στον Θεό· αλλά εναντιωθείτε στον Διάβολο,+ και θα φύγει από εσάς.+
8 Πλησιάστε τον Θεό, και αυτός θα πλησιάσει εσάς.+ Καθαρίστε τα χέρια σας, αμαρτωλοί,+ και εξαγνίστε τις καρδιές σας,+ αναποφάσιστοι.+
9 Νιώστε συντριβή και πενθήστε και κλάψτε.+ Ας μετατραπεί το γέλιο σας σε πένθος, και η χαρά σας σε κατήφεια.+
10 Ταπεινωθείτε στα μάτια του Ιεχωβά,+ και αυτός θα σας εξυψώσει.+
11 Μη μιλάτε ο ένας εναντίον του άλλου, αδελφοί.+ Αυτός που μιλάει εναντίον αδελφού ή κρίνει+ τον αδελφό του μιλάει εναντίον του νόμου και κρίνει το νόμο. Αν, λοιπόν, κρίνεις το νόμο, δεν είσαι εκτελεστής του νόμου, αλλά κριτής.+
12 Ένας είναι νομοθέτης και κριτής,+ εκείνος που μπορεί να σώσει και να καταστρέψει.+ Αλλά εσύ ποιος είσαι που κρίνεις τον πλησίον σου;+
13 Ελάτε, τώρα, εσείς που λέτε: «Σήμερα ή αύριο θα ταξιδέψουμε σε εκείνη την πόλη και θα μείνουμε έναν χρόνο εκεί, και θα ασχοληθούμε με δουλειές και θα βγάλουμε κέρδη»,+
14 ενώ δεν γνωρίζετε ποια θα είναι η ζωή σας αύριο.+ Διότι είστε ομίχλη που εμφανίζεται για λίγο και κατόπιν εξαφανίζεται.+
15 Αντίθετα, θα έπρεπε να λέτε: «Αν ο Ιεχωβά θέλει,+ θα ζήσουμε και θα κάνουμε αυτό ή εκείνο».+
16 Αλλά τώρα υπερηφανεύεστε για τους αλαζονικούς κομπασμούς σας.+ Κάθε τέτοια υπερηφάνεια είναι πονηρή.
17 Αν, λοιπόν, κάποιος ξέρει να κάνει το σωστό και όμως δεν το κάνει,+ είναι αμαρτία+ για αυτόν.
