Ησαΐας 26:1-21
26 Εκείνη την ημέρα+ αυτός ο ύμνος θα ψαλεί+ στη γη του Ιούδα:+ «Έχουμε ισχυρή πόλη.+ Τη σωτηρία βάζει αυτός ως τείχη και πρόχωμα.+
2 Ανοίξτε τις πύλες+ για να μπει το δίκαιο έθνος που διατηρεί πιστή διαγωγή.+
3 Την τάση που είναι καλά στηριγμένη θα τη διαφυλάξεις με διαρκή ειρήνη,+ επειδή σε εσένα οδηγήθηκαν να εμπιστευτούν.+
4 Εμπιστευτείτε στον Ιεχωβά+ παντοτινά, γιατί στον Γιαχ Ιεχωβά είναι ο Βράχος+ των αιώνων.
5 »Διότι αυτός έριξε χαμηλά εκείνους που κατοικούσαν στα ύψη,+ την υψωμένη πόλη.+ Την υποβιβάζει, την υποβιβάζει μέχρι τη γη· την κάνει να ακουμπήσει στο χώμα.+
6 Το πόδι θα την καταπατήσει, τα πόδια του ταλαιπωρημένου, τα βήματα των ασήμαντων».+
7 Ο δρόμος του δικαίου είναι ευθύτητα.+ Εφόσον εσύ είσαι ευθύς, θα εξομαλύνεις την πορεία του δικαίου.+
8 Ναι, για το δρόμο των κρίσεών σου, Ιεχωβά, ελπίσαμε σε εσένα.+ Για το όνομά σου και για το ενθύμημά+ σου ήταν η επιθυμία της ψυχής.+
9 Με την ψυχή μου σε επιθύμησα τη νύχτα·+ ναι, με το πνεύμα που είναι μέσα μου σε αναζητώ+ συνεχώς· επειδή, όταν θα υπάρχουν από εσένα κρίσεις για τη γη,+ οι κάτοικοι των παραγωγικών εδαφών θα μάθουν+ δικαιοσύνη.+
10 Ακόμη και αν δειχτεί εύνοια στον πονηρό, δεν πρόκειται να μάθει δικαιοσύνη.+ Στη γη της ευθύτητας θα ενεργήσει άδικα+ και δεν θα δει την εξοχότητα του Ιεχωβά.+
11 Ιεχωβά, το χέρι σου έχει υψωθεί,+ αλλά αυτοί δεν το βλέπουν.+ Θα δουν και θα ντραπούν+ με το ζήλο που δείχνεται για το λαό σου. Ναι, η φωτιά+ που προορίζεται για τους αντιδίκους σου θα τους καταφάει.
12 Ιεχωβά, θα απονείμεις ειρήνη σε εμάς,+ επειδή όλα τα έργα μας εσύ τα εκτέλεσες για εμάς.+
13 Ιεχωβά Θεέ μας, άλλοι κύριοι εκτός από εσένα έχουν ενεργήσει ως ιδιοκτήτες μας.+ Μόνο με τη βοήθειά σου θα μνημονεύουμε το όνομά σου.+
14 Αυτοί είναι νεκροί· δεν θα ζήσουν.+ Ανίσχυροι στο θάνατο,+ δεν θα εγερθούν.+ Έστρεψες, λοιπόν, την προσοχή σου για να τους αφανίσεις και να εξαλείψεις κάθε μνεία τους.+
15 Πλήθυνες το έθνος· Ιεχωβά, πλήθυνες το έθνος·+ δόξασες τον εαυτό σου.+ Επέκτεινες πολύ όλα τα σύνορα αυτής της γης.+
16 Ιεχωβά, σε καιρό στενοχώριας έστρεψαν την προσοχή τους σε εσένα·+ έβγαλαν ψίθυρο προσευχής όταν λάβαιναν διαπαιδαγώγηση+ από εσένα.
17 Όπως μια έγκυος γυναίκα κοντεύει να γεννήσει, έχει πόνους τοκετού, φωνάζει μέσα στους πόνους της γέννας της, έτσι γίναμε εξαιτίας σου, Ιεχωβά.+
18 Εγκυμονήσαμε, είχαμε πόνους τοκετού·+ ήταν σαν να γεννήσαμε άνεμο. Καμιά πραγματική σωτηρία δεν κατορθώνουμε να φέρουμε για αυτή τη γη,+ και δεν υπάρχουν κάτοικοι για την παραγωγική γη που να πέφτουν με γέννα.+
19 «Οι νεκροί σου θα ζήσουν.+ Τα πτώματά μας θα εγερθούν.+ Ξυπνήστε και κραυγάστε χαρούμενα, εσείς που κατοικείτε στο χώμα!+ Διότι η δροσιά+ σου είναι σαν τη δροσιά στις μολόχες+ και η γη θα αφήσει να πέσουν με γέννα ακόμη και εκείνοι που βρίσκονται ανίσχυροι στο θάνατο.+
20 »Πήγαινε, λαέ μου, μπες στα εσωτερικά σου δωμάτια και κλείσε τις πόρτες σου πίσω σου.+ Κρύψου για μια στιγμή μόνο, μέχρι να περάσει η κατάκριση.+
21 Διότι ο Ιεχωβά εξέρχεται από τον τόπο του για να ζητήσει λογαριασμό από τον κάτοικο αυτής της γης για το σφάλμα του,+ και η γη θα αποκαλύψει την αιματοχυσία+ της και δεν θα σκεπάσει πια τους σκοτωμένους+ της».
