Εκκλησιαστής 8:1-17
8 Ποιος είναι σαν τον σοφό;+ Και ποιος γνωρίζει την ερμηνεία των πραγμάτων;+ Η σοφία του ανθρώπου κάνει το πρόσωπό του να λάμπει, και η βλοσυρότητα του προσώπου του αλλάζει προς το καλύτερο.+
2 Εγώ λέω: «Τήρησε την προσταγή του βασιλιά,+ και αυτό από σεβασμό για τον όρκο του Θεού.+
3 Μη βιάζεσαι να φύγεις από μπροστά του.+ Μη στέκεσαι σε κάτι κακό.+ Διότι εκείνος θα κάνει όλα όσα ευχαριστείται να κάνει·+
4 επειδή ο λόγος του βασιλιά είναι η δύναμη της εξουσίας·+ και ποιος μπορεί να του πει: “Τι είναι αυτό που κάνεις;”»
5 Αυτός που τηρεί την εντολή δεν θα γνωρίσει τίποτα που να φέρνει συμφορά·+ η δε σοφή καρδιά θα γνωρίζει και τον καιρό και την κρίση.+
6 Διότι υπάρχει καιρός και κρίση για κάθε υπόθεση,+ επειδή η συμφορά των ανθρώπων αφθονεί πάνω τους.+
7 Διότι κανείς δεν γνωρίζει τι θα γίνει,+ επειδή ποιος μπορεί να του πει πώς θα γίνει;
8 Δεν υπάρχει άνθρωπος που να έχει εξουσία πάνω στο πνεύμα, ώστε να εμποδίσει το πνεύμα·+ ούτε υπάρχει δύναμη εξουσίας την ημέρα του θανάτου·+ ούτε υπάρχει απαλλαγή κατά τον πόλεμο.+ Και η πονηρία δεν θα προμηθεύσει διαφυγή για εκείνους που εντρυφούν σε αυτήν.+
9 Όλα αυτά τα είδα και προσήλωσα την καρδιά μου σε κάθε έργο που γίνεται κάτω από τον ήλιο, τον καιρό κατά τον οποίο ο άνθρωπος εξουσιάζει τον άνθρωπο προς βλάβη του.+
10 Αλλά αν και συμβαίνει αυτό, είδα να θάβουν τους πονηρούς,+ να έρχονται αυτοί και να φεύγουν από τον άγιο τόπο+ και να λησμονιούνται στην πόλη όπου ενήργησαν έτσι.+ Και αυτό επίσης είναι ματαιότητα.
11 Επειδή η ποινή εναντίον ενός κακού έργου δεν εκτελείται γοργά,+ γι’ αυτό η καρδιά των γιων των ανθρώπων είναι μέσα τους πλήρως δοσμένη στο να κάνει το κακό.+
12 Αν και ένας αμαρτωλός μπορεί να κάνει το κακό+ εκατό φορές και να παραμένει πολύ καιρό ενεργώντας όπως του αρέσει, εγώ όμως ξέρω ότι για εκείνους που φοβούνται τον αληθινό Θεό τα πράγματα θα εξελιχθούν καλά,+ επειδή αυτοί ένιωθαν φόβο για εκείνον.+
13 Αλλά για τον πονηρό τα πράγματα δεν θα εξελιχθούν καθόλου καλά+ ούτε θα παρατείνει τις ημέρες του που είναι σαν σκιά,+ επειδή δεν έχει φόβο Θεού.+
14 Υπάρχει ματαιότητα η οποία παρατηρείται στη γη: ότι υπάρχουν δίκαιοι στους οποίους συμβαίνουν πράγματα σαν να επρόκειτο για το έργο πονηρών+ και υπάρχουν πονηροί στους οποίους συμβαίνουν πράγματα σαν να επρόκειτο για το έργο δικαίων.+ Είπα ότι και αυτό επίσης είναι ματαιότητα.
15 Και εγώ επαίνεσα τη χαρά,+ επειδή οι άνθρωποι δεν έχουν τίποτα καλύτερο κάτω από τον ήλιο εκτός από το να τρώνε και να πίνουν και να χαίρονται, και αυτό πρέπει να τους συνοδεύει στη σκληρή εργασία τους όλες τις ημέρες της ζωής+ τους τις οποίες τους έδωσε ο αληθινός Θεός κάτω από τον ήλιο.+
16 Σύμφωνα με αυτό προσήλωσα την καρδιά+ μου στο να γνωρίσω τη σοφία και να δω τις ασχολίες που λαβαίνουν χώρα στη γη,+ επειδή υπάρχει κάποιος που δεν βλέπει ύπνο με τα μάτια του, ούτε ημέρα ούτε νύχτα.+
17 Και είδα όλο το έργο του αληθινού Θεού,+ πώς οι άνθρωποι δεν μπορούν να ανακαλύψουν το έργο που έχει γίνει κάτω από τον ήλιο·+ όσο και αν εργάζονται σκληρά οι άνθρωποι αναζητώντας, ωστόσο δεν το ανακαλύπτουν.+ Ακόμη και αν πουν ότι είναι αρκετά σοφοί ώστε να γνωρίσουν,+ δεν θα μπορέσουν να το ανακαλύψουν.+
