Εκκλησιαστής 3:1-22

3  Για το καθετί υπάρχει προσδιορισμένος καιρός,+ καιρός για κάθε υπόθεση κάτω από τους ουρανούς:  καιρός να γεννιέται+ κανείς και καιρός να πεθαίνει·+ καιρός να φυτεύει και καιρός να ξεριζώνει αυτό που ήταν φυτεμένο·+  καιρός να θανατώνει+ κανείς και καιρός να γιατρεύει·+ καιρός να γκρεμίζει και καιρός να χτίζει·+  καιρός να κλαίει+ κανείς και καιρός να γελάει·+ καιρός να θρηνεί+ και καιρός να χοροπηδάει·+  καιρός να πετάει κανείς τις πέτρες+ και καιρός να μαζεύει τις πέτρες·+ καιρός να αγκαλιάζει+ και καιρός να απέχει από το αγκάλιασμα·+  καιρός να ζητάει κανείς κάτι+ και καιρός να το θεωρήσει χαμένο· καιρός να φυλάει και καιρός να πετάει·+  καιρός να σκίζει+ κανείς και καιρός να ράβει·+ καιρός να σωπαίνει+ και καιρός να μιλάει·+  καιρός να αγαπάει κανείς και καιρός να μισεί·+ καιρός για πόλεμο+ και καιρός για ειρήνη.+  Τι πλεονέκτημα αποκομίζει αυτός που εργάζεται από εκείνο στο οποίο εργάζεται σκληρά;+ 10  Είδα τις ασχολίες τις οποίες έδωσε ο Θεός στους γιους των ανθρώπων για να ασχολούνται με αυτές.+ 11  Όλα τα έκανε ωραία, το καθένα στον καιρό του.+ Και την αιωνιότητα έβαλε στην καρδιά τους,+ ώστε οι άνθρωποι να μην ανακαλύψουν ποτέ το έργο που έκανε ο αληθινός Θεός από την αρχή ως το τέλος.+ 12  Έχω κατανοήσει ότι δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο για αυτούς από το να χαίρονται και να κάνουν καλό όσο ζουν·+ 13  και επίσης ότι κάθε άνθρωπος πρέπει να τρώει και να πίνει και να απολαμβάνει το καλό για όλη τη σκληρή εργασία του.+ Αυτό είναι δώρο Θεού.+ 14  Έχω κατανοήσει ότι όλα όσα κάνει ο αληθινός Θεός θα υπάρχουν στον αιώνα.+ Τίποτα δεν μπορεί να προστεθεί σε αυτά και τίποτα δεν μπορεί να αφαιρεθεί από αυτά·+ αλλά ο ίδιος ο αληθινός Θεός τα έκανε αυτά,+ ώστε οι άνθρωποι να φοβούνται ενώπιόν του.+ 15  Ό,τι έχει συμβεί υπήρχε ήδη και ό,τι πρόκειται να συμβεί έχει ήδη συμβεί·+ και ο αληθινός Θεός+ ζητάει αυτό που καταδιώκεται.+ 16  Και είδα επίσης κάτω από τον ήλιο τον τόπο της κρίσης, όπου υπήρχε πονηρία, και τον τόπο της δικαιοσύνης, όπου ήταν η πονηρία.+ 17  Είπα μέσα στην καρδιά μου:+ «Ο αληθινός Θεός θα κρίνει και τον δίκαιο και τον πονηρό,+ γιατί υπάρχει καιρός για κάθε υπόθεση και σχετικά με κάθε έργο εκεί».+ 18  Εγώ είπα μέσα στην καρδιά μου, όσον αφορά τους γιους των ανθρώπων, ότι ο αληθινός Θεός πρόκειται να τους διαλέξει, για να δουν ότι και αυτοί είναι ζώα.+ 19  Διότι υπάρχει κάποια κατάληξη για τους γιους των ανθρώπων και κάποια κατάληξη για το ζώο, και η κατάληξή τους είναι ίδια.+ Όπως πεθαίνει αυτό, έτσι πεθαίνει και εκείνος·+ και όλα έχουν ένα και το αυτό πνεύμα,+ ώστε δεν υπάρχει ανωτερότητα του ανθρώπου σε σχέση με το ζώο, γιατί τα πάντα είναι ματαιότητα. 20  Όλα πηγαίνουν στον ίδιο τόπο.+ Όλα έχουν γίνει από χώμα+ και όλα επιστρέφουν στο χώμα.+ 21  Ποιος γνωρίζει το πνεύμα των γιων των ανθρώπων, αν ανεβαίνει πάνω, και το πνεύμα του ζώου, αν κατεβαίνει κάτω στη γη;+ 22  Και είδα ότι δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να χαίρεται ο άνθρωπος τα έργα του,+ επειδή αυτή είναι η μερίδα του· διότι ποιος θα τον φέρει να δει τι θα γίνει έπειτα από αυτόν;+

Υποσημειώσεις