Δευτερονόμιο 32:1-52

32  «Δώστε ακρόαση, ουρανοί, για να μιλήσω·Και ας ακούσει η γη τα λόγια του στόματός μου.+   Η διδασκαλία μου θα στάξει σαν βροχή,+Τα λόγια μου θα σταλάξουν σαν δροσιά,+Σαν ψιλόβροχο πάνω στο χορτάρι+Και σαν άφθονες βροχές πάνω στη βλάστηση.+   Διότι θα διακηρύξω το όνομα του Ιεχωβά.+Αποδώστε μεγαλοσύνη στον Θεό μας!+   Ο Βράχος—οι ενέργειές του είναι τέλειες,+Διότι όλες οι οδοί του είναι δικαιοσύνη.+Θεός πιστότητας,+ στον οποίο δεν υπάρχει αδικία·+Δίκαιος και ευθύς είναι αυτός.+   Εκείνοι ενήργησαν καταστροφικά από μόνοι τους·+Δεν είναι παιδιά του, το ελάττωμα είναι δικό τους.+Γενιά στρεβλή και διεστραμμένη!+   Απέναντι στον Ιεχωβά ενεργείς έτσι,+Λαέ ασύνετε και άσοφε;+Δεν είναι αυτός ο Πατέρας σου που σε έφερε σε ύπαρξη,+Αυτός που σε έφτιαξε και σε εδραίωσε;+   Θυμήσου τις παλιές ημέρες,+Σκεφτείτε τα χρόνια που πέρασαν από γενιά σε γενιά·Ρώτησε τον πατέρα σου, και θα σε πληροφορήσει·+Τους ηλικιωμένους σου, και θα σου το πουν.+   Όταν ο Ύψιστος έδωσε στα έθνη κληρονομιά,+Όταν χώρισε τους γιους του Αδάμ τον έναν από τον άλλον,+Στερέωσε το όριο των λαών+Με τον αριθμό των γιων του Ισραήλ υπόψη.+   Διότι μερίδιο του Ιεχωβά είναι ο λαός του·+Ο Ιακώβ είναι η μερίδα που κληρονομεί.+ 10  Σε έρημη γη τον βρήκε,+Και σε άδεια έρημο ουρλιαχτών.+Άρχισε να τον περιβάλλει+ και να τον φροντίζει,+Να τον διαφυλάττει σαν την κόρη του ματιού του.+ 11  Σαν αετός που ξεσηκώνει τη φωλιά του,Φτερουγίζει πάνω από τα μικρά του,+Απλώνει τις φτερούγες του και τα παίρνει,Τα μεταφέρει πάνω στα φτερά του,+ 12  Μόνο ο Ιεχωβά τον οδηγούσε,+Και δεν υπήρχε θεός αλλοεθνών μαζί του.+ 13  Τον έκανε να ιππεύει πάνω στους υψηλούς τόπους της γης,+Ώστε έτρωγε τα προϊόντα του αγρού.+Και τον έκανε να θηλάζει μέλι από τον απόκρημνο βράχο,+Και λάδι από τον πυρολιθικό βράχο·+ 14  Βούτυρο από τις αγελάδες και γάλα από το ποίμνιο του έδινε+Μαζί με το πάχος των κριαριών,Και αρσενικά πρόβατα, το θρέμμα της Βασάν, και τράγους+Μαζί με το πάχος των νεφρών του σιταριού·+Και το αίμα των σταφυλιών έπινες για κρασί.+ 15  Όταν άρχισε να παχαίνει ο Ιεσουρούν,+ τότε κλώτσησε.+Πάχυνες, χόντρυνες, πρήστηκες από το φαγητό.+Εγκατέλειψε, λοιπόν, τον Θεό που τον έφτιαξε+Και καταφρόνησε τον Βράχο+ της σωτηρίας του. 16  Άρχισαν να διεγείρουν τη ζηλοτυπία+ του με ξένους θεούς·+Με απεχθή πράγματα τον πρόσβαλλαν.+ 17  Θυσίαζαν σε δαίμονες και όχι στον Θεό·+Σε θεούς που δεν γνώριζαν,+Καινούριους θεούς, νεοφερμένους,+Που δεν τους ήξεραν οι προπάτορές σας. 18  Τον Βράχο που έγινε πατέρας σου τον ξέχασες,+Και έσβησες από τη μνήμη σου τον Θεό, Εκείνον που σε γέννησε με πόνους γέννας.+ 19  Όταν το είδε αυτό ο Ιεχωβά, έπαψε να τους σέβεται,+Αφού οι γιοι του και οι κόρες του τον πρόσβαλαν. 20  Και είπε: “Ας κρύψω το πρόσωπό μου από αυτούς.+Ας δω ποιο θα είναι το τέλος τους μετά.Διότι είναι γενιά διαστροφής,+Γιοι χωρίς πιστότητα.+ 21  Εκείνοι διήγειραν τη ζηλοτυπία μου με αυτό που δεν είναι θεός·+Με πρόσβαλαν με τα μάταια είδωλά τους.+Και εγώ, λοιπόν, θα διεγείρω τη ζηλοτυπία τους με αυτό που δεν είναι λαός·+Με ένα ασύνετο έθνος θα τους προσβάλω.+ 22  Διότι φωτιά άναψε μέσα στο θυμό μου+Και θα καίει μέχρι τον Σιεόλ, το χαμηλότερο τόπο.+Και θα καταφάει τη γη και τα προϊόντα της+Και θα πυρπολήσει τα θεμέλια των βουνών.+ 23  Θα πληθύνω τις συμφορές που θα τους βρουν·+Τα βέλη μου θα τα ξοδέψω πάνω τους.+ 24  Εξαντλημένοι θα είναι από την πείνα+ και καταφαγωμένοι από τον καυτό πυρετό+Και την πικρή καταστροφή.+Και τα δόντια των ζώων θα στείλω πάνω τους,+Με το δηλητήριο των ερπετών του χώματος.+ 25  Έξω θα είναι το σπαθί+Και μέσα ο φόβος+Που θα τους στερήσουν τον νεαρό και την παρθένα,+Το βρέφος που θηλάζει και τον γκριζομάλλη.+ 26  Έπρεπε να πω: «Θα τους διασπείρω,+Θα εξαλείψω τη μνεία τους από τους θνητούς»,+ 27  Αν δεν φοβόμουν τις προσβολές του εχθρού,+Μήπως οι αντίδικοί τους το παρερμηνεύσουν+Και πουν: «Το χέρι μας αποδείχτηκε υπέρτερο·+Δεν ήταν ο Ιεχωβά εκείνος που το απεργάστηκε όλο αυτό».+ 28  Διότι είναι έθνος όπου η συμβουλή χάνεται,+Και δεν υπάρχει κατανόηση+ ανάμεσά τους. 29  Μακάρι να ήταν σοφοί!+ Τότε θα το στοχάζονταν αυτό.+Θα σκέφτονταν ποιο θα ήταν το τέλος τους μετά.+ 30  Πώς θα μπορούσε ένας να καταδιώξει χίλιουςΚαι δύο να τρέψουν σε φυγή δέκα χιλιάδες,+ Αν δεν τους είχε πουλήσει ο Βράχος τους+Και δεν τους είχε παραδώσει ο Ιεχωβά; 31  Διότι ο βράχος τους δεν είναι σαν τον Βράχο μας·+Ακόμη και οι εχθροί μας θα έκριναν έτσι.+ 32  Διότι το κλήμα τους είναι από το κλήμα των ΣοδόμωνΚαι από τις αναβαθμίδες των Γομόρρων.+ Τα σταφύλια τους είναι σταφύλια με δηλητήριο,Τα τσαμπιά τους είναι πικρά.+ 33  Το κρασί τους είναι δηλητήριο από μεγάλα φίδιαΚαι αμείλικτο δηλητήριο από κόμπρες.+ 34  Μήπως δεν είναι φυλαγμένο κοντά μου,Με μια σφραγίδα πάνω του, στην αποθήκη μου;+ 35  Η εκδίκηση είναι δική μου, και η ανταπόδοση.+Στον προσδιορισμένο καιρό το πόδι τους θα παραπατήσει,+Γιατί η ημέρα της συμφοράς τους πλησιάζει+Και τα γεγονότα που τους περιμένουν σπεύδουν”.+ 36  Διότι ο Ιεχωβά θα κρίνει το λαό του+Και θα μεταμεληθεί σε σχέση με τους υπηρέτες του,+Επειδή θα δει ότι εξαφανίστηκε κάθε στήριγμαΚαι υπάρχει μόνο ο αβοήθητος και άχρηστος. 37  Και θα πει: “Πού είναι οι θεοί τους,+Ο βράχος όπου ζητούσαν καταφύγιο,+ 38  Αυτοί που έτρωγαν το πάχος από τις θυσίες τους,+Που έπιναν το κρασί από τις σπονδές τους;+Ας σηκωθούν να σας βοηθήσουν,+Ας γίνουν η κρυψώνα σας.+ 39  Δείτε, λοιπόν, ότι εγώ—εγώ είμαι αυτός+Και δεν υπάρχουν θεοί εκτός από εμένα.+Εγώ θανατώνω και ζωοποιώ.+Εγώ τραυμάτισα βαριά+ και εγώ ο ίδιος θα γιατρέψω,+Και κανείς δεν μπορεί να αρπάξει από το χέρι μου.+ 40  Διότι σηκώνω το χέρι μου στον ουρανό για να ορκιστώ+Και λέω: «Όσο βέβαιο είναι ότι εγώ ζω στον αιώνα»,+ 41  Αν ακονίσω το αστραφτερό σπαθί μου+Και το χέρι μου πιάσει την κρίση,+Θα ξεπληρώσω τους αντιδίκους μου με εκδίκηση+Και θα κάνω ανταπόδοση σε όσους έχουν μεγάλο μίσος για εμένα.+ 42  Θα μεθύσω τα βέλη μου με αίμα,+Ενώ το σπαθί μου θα φάει σάρκα,+Με το αίμα των σκοτωμένων και των αιχμαλώτων,Με τα κεφάλια των ηγετών του εχθρού”.+ 43  Ευφρανθείτε, έθνη, μαζί με το λαό του,+Γιατί θα πάρει εκδίκηση για το αίμα των υπηρετών του+Και θα ξεπληρώσει τους αντιδίκους του με εκδίκηση+Και θα κάνει εξιλέωση για τη γη του λαού του». 44  Ήρθε, λοιπόν, ο Μωυσής και είπε όλα τα λόγια αυτού του ύμνου+—αυτός και ο Ωσιέ, ο γιος του Ναυή+—και ο λαός άκουγε. 45  Αφού ο Μωυσής τελείωσε όλα αυτά τα λόγια που έλεγε σε ολόκληρο τον Ισραήλ, 46  τους είπε: «Προσηλώστε τις καρδιές σας σε όλα τα λόγια που σας λέω για προειδοποίηση σήμερα,+ ώστε να διατάξετε τους γιους σας να φροντίζουν να εκτελούν όλα τα λόγια αυτού του νόμου.+ 47  Διότι αυτά δεν είναι για εσάς λόγια χωρίς αξία,+ αλλά είναι η ζωή σας,+ και με αυτά τα λόγια μπορείτε να μακροημερεύσετε στη γη για την οποία περνάτε τον Ιορδάνη προκειμένου να την πάρετε στην κατοχή σας».+ 48  Και ο Ιεχωβά μίλησε στον Μωυσή την ίδια αυτή ημέρα, λέγοντας: 49  «Ανέβα σε αυτό το βουνό της Αβαρίμ,+ στο Όρος Νεβώ,+ που βρίσκεται στη γη του Μωάβ, που βλέπει προς την Ιεριχώ, και δες τη γη Χαναάν, την οποία δίνω ως ιδιοκτησία στους γιους του Ισραήλ.+ 50  Κατόπιν να πεθάνεις πάνω στο βουνό, στο οποίο ανεβαίνεις, και να συναχθείς στο λαό σου,+ όπως πέθανε ο Ααρών ο αδελφός σου στο Όρος Ωρ+ και συνάχθηκε στο λαό του· 51  επειδή απειθήσατε σε εμένα+ στο μέσο των γιων του Ισραήλ, στα νερά της Μεριβά+ της Κάδης, στην έρημο Ζιν· επειδή δεν με αγιάσατε στο μέσο των γιων του Ισραήλ.+ 52  Διότι από απόσταση θα δεις τη γη, αλλά δεν θα μπεις εκεί, στη γη που δίνω στους γιους του Ισραήλ».+

Υποσημειώσεις