Контентә кеч

Мүндәриҹаты ҝөстәр

ФӘСИЛ 30

Иса пејғәмбәрин Аллаһла мүнасибәти

Иса пејғәмбәрин Аллаһла мүнасибәти

ЈӘҺЈА 5:17—47

  • АЛЛАҺ ИСА ПЕЈҒӘМБӘРИН РУҺАНИ АТАСЫДЫР

  • ДИРИЛМӘ ҮМИДИ

Иса Мәсиһ шәнбә ҝүнү хәстәни сағалданда бәзи јәһудиләр ону шәнбә һаггындакы гануну позмагда иттиһам едирләр. О, бу иттиһама белә ҹаваб верир: «Мәним Атам индијәдәк ишләјир, мән дә ишләјирәм» (Јәһја 5:17).

Мәсиһин ҝөрдүјү иш Аллаһын шәнбә ҝүнү илә бағлы вердији гануну позмур. Чүнки тәблиғ етмәси вә инсанлара шәфа вермәси Аллаһын хејирхаһ ишләринин тәҹәссүмүдүр. Беләликлә, Иса бир ҝүн дә олсун саваб иш ҝөрмәкдән галмыр. Онун тәнгидчиләрә вердији ҹаваб онлары лап өзүндән чыхарыр вә онлар Исаны өлдүрмәк гәрарына ҝәлирләр. Бәс нијә?

Иса пејғәмбәрин шәнбә ҝүнү һагда гануну поздуғуну дүшүнмәләри галсын бир јана, онлар һәлә онун өзүнү Аллаһын Оғлу адландырмасыны тәһгир кими гәбул едирләр. Онун Аллаһа Ата демәсини күфр һесаб едирләр, чүнки онларын фикринҹә, бу сөзләрлә Иса өзүнү Аллаһа тај тутур. Амма Исанын ҝөзү горхмур. Онлара Аллаһла хүсуси мүнасибәтләри һагда данышмаға давам едир. О дејир: «Ата Оғулу севир вә етдији һәр шеји она ҝөстәрир» (Јәһја 5:20).

Јеһова һәјат верән Аллаһдыр вә буну кечмишдә јашамыш бәндәләринә өлүләри дирилтмәк ҝүҹү вермәклә ҝөстәриб. Иса сөзүнә давам едир: «Ата өлүләри дирилдиб онлара һәјат вердији кими, Оғул да үрәји истәдији адамлара һәјат верир» (Јәһја 5:21). Бу сөзләр неҹә дә үмидвериҹидир! Һәтта индики дөврдә дә Иса Мәсиһ руһани мәнада өлү оланлары дирилдир. О дејир: «Мәним сөзләрими ешидиб мәни ҝөндәрәнә иман едән әбәди һәјата говушаҹаг. О мәһкум едилмәјәҹәк, өлүмдән һәјата кечәҹәк» (Јәһја 5:24).

Дүздүр, Иса пејғәмбәрин һәмин вахта гәдәр кимисә дирилтмәси барәдә мәлумат јохдур. Лакин о, өз иттиһамчыларына дејир ки, ҝәләҹәкдә дирилмә мүтләг олаҹаг: «Елә бир вахт ҝәләҹәк ки, гәбирләрдә оланларын һамысы онун сәсини ешидәҹәк... һәјата [говушаҹаг]» (Јәһја 5:28, 29).

Иса Мәсиһин бу мәсәләдә мөһтәшәм ролу олса да, о, ачыг-ајдын билдирир ки, Аллаһдан асылыдыр: «Мән өзбашына һеч бир шеј едә билмәрәм... Мән өз истәјими јох, мәни ҝөндәрәнин ирадәсини һәјата кечирмәјә чалышырам» (Јәһја 5:30). Бунунла, Иса Мәсиһ ҹамаатын гаршысында ачыг шәкилдә Аллаһын нијјәтиндә өз ролу барәдә илк дәфә данышыр. Амма бу иттиһамчылара Иса Мәсиһ һагда башга адам да шәһадәт вериб. Мәсиһ онлара хатырладыр: «Сиз [Вәфтизчи] Јәһјанын јанына адам ҝөндәрмишдиниз, о, һәгигәт барәсиндә шәһадәт етди» (Јәһја 5:33).

Бу иттиһамчылар ҹәми ики ил бундан әввәл Вәфтизчи Јәһја дин хадимләринә өзүндән сонра ҝәлән «пејғәмбәр» вә «Мәсиһ» һагда данышанда ешидибләр (Јәһја 1:20—25). Иса Мәсиһ һәбсдә олан Јәһјаја әввәлләр бөјүк һөрмәт ҝөстәрдикләрини онларын јадына салараг дејир: «Сиз гыса мүддәт онун ишығында шадланмаг истәдиниз» (Јәһја 5:35). Анҹаг Иса Мәсиһ Јәһјанын вердији шәһадәтдән дә артыг шәһадәт верир.

«Ҝөрдүјүм бу ишләр [о ҹүмләдән јениҹә ҝөстәрдији мөҹүзә] мәним Ата тәрәфиндән ҝөндәрилдијими тәсдигләјир». Бундан әлавә, Иса пејғәмбәр дејир: «Мәни ҝөндәрән Ата мәним һаггымда Өзү шаһидлик едиб» (Јәһја 5:36, 37). Мәсәлән, Аллаһ Иса Мәсиһин вәфтизи заманы шәһадәт вермишди (Мәтта 3:17).

Һәгигәтән дә, иттиһамчылар Иса Мәсиһи әсассыз олараг рәдд едирләр. Ахы онларын, өзләринин дә дедикләринә ҝөрә, диггәтлә арашдырдыглары Мүгәддәс Јазыларда онун һаггында шәһадәт верилир! Иса пејғәмбәр сөзүнү белә јекунлашдырыр: «Әҝәр сиз Мусаја инансајдыныз, мәнә дә инанардыныз, чүнки о, мәним һаггымда јазмышды. Амма әҝәр онун јаздыгларына инанмырсынызса, мәним сөзләримә неҹә инанаҹагсыныз?» (Јәһја 5:46, 47).