ዳዊት፦ ኢዮብ፣ እንዲህ እየተገናኘን በመጽሐፍ ቅዱስ ላይ የምናደርገው ውይይት በጣም ያስደስተኛል። * ባለፈው ጊዜ ስንወያይ ስለ አምላክ መንግሥት አንድ ጥያቄ አንስተህ ነበር። የይሖዋ ምሥክሮች ‘የአምላክ መንግሥት መግዛት የጀመረው በ1914 ነው’ የሚሉት ለምን እንደሆነ ጠይቀኸኝ ነበር።

ኢዮብ፦ አዎን፣ አንድ የእናንተን ጽሑፍ ሳነብ የአምላክ መንግሥት መግዛት የጀመረው በ1914 እንደሆነ የሚናገር ሐሳብ አገኘሁ። የምታምኑበት ነገር በሙሉ በመጽሐፍ ቅዱስ ላይ እንደተመሠረተ ስለምትናገሩ ለዚህ የምታቀርቡትን ማስረጃ ለማየት ጓጉቻለሁ።

ዳዊት፦ ልክ ነህ፤ የምናምነው ነገር በሙሉ በመጽሐፍ ቅዱስ ላይ የተመሠረተ ነው።

ኢዮብ፦ ይኸውልህ፣ መጽሐፍ ቅዱስን ከዳር እስከ ዳር አንብቤያለሁ። ይሁን እንጂ 1914 የሚለውን ዓመት የሚጠቅስ ሐሳብ አላገኘሁም። ስለዚህ ኢንተርኔት ላይ ገብቼ አንድ መጽሐፍ ቅዱስ አወጣሁና “1914” የሚለውን ቁጥር እንዲፈልግልኝ አደረግኩ። እንዲህም አድርጌ ይህን ዓመት ማግኘት አልቻልኩም።

ዳዊት፦ ኢዮብ፣ ሁለት የሚያስመሰግኑ ነገሮችን አድርገሃል። አንደኛ፣ ሙሉውን መጽሐፍ ቅዱስ አንብበሃል። ይህም የአምላክን ቃል እንደምትወድ ያሳያል።

ኢዮብ፦ አዎን፣ እወደዋለሁ። እንደ መጽሐፍ ቅዱስ ያለ መጽሐፍ የለም።

ዳዊት፦ እኔም በዚህ እስማማለሁ። ሁለተኛ ደግሞ የጥያቄውን መልስ ከመጽሐፍ ቅዱስ ላይ ለማግኘት ያደረግከውን ጥረት አድንቄያለሁ። መጽሐፍ ቅዱስ ማስተዋልን ‘አጥብቀን እንድንፈልግ’ ያበረታታል፤ አንተም ያደረግከው ይህንኑ ነው። * እንዲህ ዓይነት ጥረት ማድረግህ የሚያስመሰግን ነው።

ኢዮብ፦ አመሰግናለሁ። ምርምር ማድረጌን ማቆም አልፈልግም። እንዲያውም ስለ 1914 ተጨማሪ ምርምር አድርጌ በዚህ በምናጠናው መጽሐፍ ላይ አንዳንድ መረጃዎችን አግኝቻለሁ። መጽሐፉ አንድ ንጉሥ ስላየው ሕልም ይጠቅሳል፤ ካልተሳሳትኩ፣ ሕልሙ የሚናገረው ተቆርጦ ስለነበረና ተመልሶ ስላቆጠቆጠ አንድ ትልቅ ዛፍ መሰለኝ።

ዳዊት፦ አዎ፣ ልክ ነህ። በዳንኤል ምዕራፍ 4 ላይ የሚገኝ ትንቢት ነው። ሕልሙን የተመለከተው የባቢሎን ንጉሥ ናቡከደነፆር ነው።

ኢዮብ፦ አዎ፣ እሱ ነው። ትንቢቱን ደጋግሜ አንብቤዋለሁ። እውነቱን ለመናገር ግን ከአምላክ መንግሥት ወይም ከ1914 ጋር ምን እንደሚያገናኘው አልገባኝም።

ዳዊት፦ ይህ የሚያስገርም አይደለም፤ ነቢዩ ዳንኤልም እንኳ በመንፈስ ቅዱስ ተመርቶ የጻፋቸውን ነገሮች ሙሉ በሙሉ አልተረዳም ነበር!

ኢዮብ፦ እውነትህን ነው?

ዳዊት፦ አዎ። እንዲያውም ዳንኤል 12:8 ምን እንደሚል ተመልከት፤ “እኔም ሰማሁ፤ ነገር ግን አላስተዋልሁትም።”

ኢዮብ፦ አሃ፣ ያልገባኝ እኔ ብቻ አይደለሁም ማለት ነው። ያልገባኝ እኔ ብቻ እንዳልሆንኩ ማወቄ አስደስቶኛል።

 ዳዊት፦ ምን መሰለህ ኢዮብ፣ ዳንኤል የትንቢቱን ትርጉም መረዳት ያልቻለው ሰዎች በዳንኤል መጽሐፍ ውስጥ ያሉትን ትንቢቶች ትርጉም ሙሉ በሙሉ ማስተዋል እንዲችሉ አምላክ የፈቀደበት ጊዜ ገና ስላልደረሰ ነበር። አሁን በእኛ ዘመን ግን የትንቢቶቹን ትርጉም መረዳት እንችላለን።

ኢዮብ፦ እንዲህ እንድትል ያደረገህ ምንድን ነው?

ዳዊት፦ እስቲ የሚቀጥለውን ቁጥር ላሳይህ። ዳንኤል 12:9 “ቃሉ እስከ ፍጻሜው ዘመን ድረስ የተዘጋና የታተመ ስለ ሆነ ሂድ” ይላል። ስለዚህ ትንቢቶቹን መረዳት የሚቻለው ከዳንኤል ዘመን በኋላ ብዙ ጊዜ ቆይቶ ይኸውም ‘በፍጻሜው ዘመን’ ነው ማለት ነው። አሁን የምንኖረው በዚህ የፍጻሜ ዘመን ውስጥ እንደሆነ የሚጠቁሙ ብዙ ማስረጃዎች እንዳሉ በቅርቡ በመጽሐፍ ቅዱስ ውይይታችን ላይ እንመለከታለን። *

ኢዮብ፦ ታዲያ በዳንኤል መጽሐፍ ላይ ያለውን ይህን ትንቢት ልታብራራልኝ ትችላለህ?

ዳዊት፦ እሺ፣ ደስ ይለኛል።

ዳዊት፦ በመጀመሪያ ንጉሥ ናቡከደነፆር በሕልሙ ያየው ምን እንደሆነ አጠር አድርጌ ልግለጽልህ። ከዚያ ስለ ትርጉሙ እንነጋገራለን።

ኢዮብ፦ እሺ።

ዳዊት፦ ናቡከደነፆር በሕልሙ፣ ቁመቱ እስከ ሰማይ የሚደርስ አንድ ግዙፍ ዛፍ አየ። ከዚያም አንድ የአምላክ መልእክተኛ ዛፉ እንዲቆረጥ ትእዛዝ ሲያስተላልፍ ሰማ። ጉቶው ግን በመሬት ውስጥ እንዲተው አዘዘ። “ሰባት ዓመት” ካለፈ በኋላ ዛፉ እንደገና ማደግ ይጀምራል። * ይህ ትንቢት የመጀመሪያ ፍጻሜውን የሚያገኘው በራሱ በናቡከደነፆር ላይ ነበር። ናቡከደነፆር ጫፉ እስከ ሰማይ እንደሚደርሰው ዛፍ ሁሉ ታዋቂ ንጉሥ የነበረ ቢሆንም ‘ለሰባት ዓመት’ ተቆርጦ ነበር። በዚህ ጊዜ ምን እንደተከናወነ ታስታውሳለህ?

ኢዮብ፦ አይ፣ አላስታውስም።

ዳዊት፦ ችግር የለውም፣ እኔ እነግርሃለሁ። ናቡከደነፆር ለሰባት ዓመታት አእምሮውን ስቶ እንደቆየ መጽሐፍ ቅዱስ ይገልጻል። በመሆኑም በእነዚህ ዓመታት ንጉሥ ሆኖ ማስተዳደር አልቻለም። ይሁን እንጂ በሰባቱ ዓመታት ፍጻሜ ላይ ናቡከደነፆር አእምሮው የተመለሰለት ሲሆን እንደገና ንጉሥ ሆኖ መግዛት ጀመረ። *

ኢዮብ፦ እሺ፣ እስካሁን ያልከው ገብቶኛል። ግን ይህ ሁሉ ከአምላክ መንግሥትና ከ1914 ጋር ምን ግንኙነት አለው?

ዳዊት፦ በአጭሩ ለመናገር ያህል፣ ይህ ትንቢት ሁለት ፍጻሜዎች አሉት። የመጀመሪያ ፍጻሜውን ያገኘው የንጉሥ ናቡከደነፆር ንግሥና ሲቋረጥ ነው። ሁለተኛው ፍጻሜ ደግሞ ከአምላክ አገዛዝ መቋረጥ ጋር የተያያዘ ነው። ስለዚህ ከአምላክ መንግሥት ጋር የሚያያዘው ይኼኛው የትንቢቱ ፍጻሜ ነው።

ኢዮብ፦ ትንቢቱ ከአምላክ መንግሥት ጋር የተያያዘ ሁለተኛ ፍጻሜ እንዳለው እንዴት አወቅህ?

ዳዊት፦ በመጀመሪያ ደረጃ፣ ትንቢቱ ራሱ ይህን የሚጠቁም ሐሳብ ይዟል። ዳንኤል 4:17 (የ1954 ትርጉም) ትንቢቱ የተሰጠው “ልዑሉ በሰዎች መንግሥት ላይ እንዲሠለጥን፣ ለወደደውም እንዲሰጠው . . . ሕያዋን ያውቁ ዘንድ” እንደሆነ ይናገራል። “በሰዎች መንግሥት ላይ” የሚለውን አገላለጽ ልብ ብለኸዋል?

ኢዮብ፦ አዎ፣ ልዑሉ በሰዎች መንግሥት ላይ እንደሚሠለጥን ይናገራል።

ዳዊት፦ ልክ ነህ። “ልዑሉ” የተባለው ማን ይመስልሃል?

ኢዮብ፦ አምላክ ይመስለኛል።

ዳዊት፦ ልክ ነው። ስለዚህ ትንቢቱ የሚናገረው ስለ ናቡከደነፆር ብቻ እንዳልሆነ ከዚህ ማየት ይቻላል። ትንቢቱ ስለ “ሰዎች መንግሥት” ማለትም አምላክ የሰው ልጆችን በሙሉ ለማስተዳደር ስላቋቋመው መንግሥትም የሚናገር ነው። ይህ ትንቢት የሚገኝበትን ዐውድ ብንመረምር ይህ ሐሳብ ይበልጥ ግልጽ ይሆንልናል።

ኢዮብ፦ እንዴት?

ዳዊት፦ የዳንኤል መጽሐፍ በተደጋጋሚ የሚጠቅሰው አንድ ጉዳይ አለ። የአምላክ ልጅ በሆነው በኢየሱስ የሚመራ የአምላክ መንግሥት እንደሚቋቋም ይናገራል። እስቲ፣ አንድ ሁለት ምዕራፎች ወደ ኋላ መለስ ብለን እንመልከት። እባክህ ዳንኤል 2:44ን ታነበዋለህ?

 ኢዮብ፦ እሺ። “በነዚያ ነገሥታት ዘመን፣ የሰማይ አምላክ ፈጽሞ የማይፈርስና ለሌላም ሕዝብ የማይሰጥ መንግሥት ይመሠርታል፤ እነዚያን መንግሥታት ሁሉ ያደቃል፤ እስከ መጨረሻውም ያጠፋቸዋል፤ ይህ መንግሥት ራሱ ግን ለዘላለም ጸንቶ ይኖራል።”

ዳዊት፦ አመሰግንሃለሁ። ይህ ጥቅስ ስለ አምላክ መንግሥት የሚናገር ሐሳብ የያዘ ይመስልሃል?

ኢዮብ፦ እኔ እንጃ። እርግጠኛ አይደለሁም።

ዳዊት፦ ይኸውልህ፣ ይህ መንግሥት “ለዘላለም ጸንቶ ይኖራል” መባሉን ልብ በል። እንዲህ ማለት የሚቻለው ስለ አምላክ መንግሥት ብቻ ነው፤ እንዲህ ሊባልለት የሚችል ሰብዓዊ መንግሥት አለ?

ኢዮብ፦ አይ፣ አይመስለኝም።

ዳዊት፦ በዳንኤል መጽሐፍ ውስጥ ከአምላክ መንግሥት ጋር የተያያዘ ሌላ ትንቢትም አለ። እሱም በዳንኤል 7:13, 14 (የ1954 ትርጉም) ላይ የሚገኘው ትንቢት ነው። ትንቢቱ ወደፊት ስለሚመጣ አንድ ገዢ ሲናገር እንዲህ ይላል፦ “ግዛትና ክብር መንግሥትም ተሰጠው፤ ግዛቱም የማያልፍ የዘላለም ግዛት ነው፣ መንግሥቱም የማይጠፋ ነው።” በዚህ ትንቢት ላይ አሁን ከምንነጋገረው ጉዳይ ጋር የተያያዘ ነገር እንደተጠቀሰ ልብ አልክ?

ኢዮብ፦ አዎ፣ ስለ አንድ መንግሥት ይጠቅሳል።

ዳዊት፦ ትክክል ነህ። ደግሞም የሚጠቅሰው ስለ አንድ ተራ መንግሥት አይደለም። “ወገኖችና አሕዛብ በልዩ ልዩ ቋንቋም የሚናገሩ ሁሉ” ለዚህ መንግሥት እንደሚገዙለት ልብ በል። በሌላ አነጋገር፣ ይህ መንግሥት መላውን ዓለም የሚገዛ ነው።

ኢዮብ፦ ይህን አላስተዋልኩትም ነበር፤ ግን ልክ ነህ። ጥቅሱ የሚለው እንደዚህ ነው።

ዳዊት፦ በተጨማሪም ትንቢቱ “ግዛቱም የማያልፍ የዘላለም ግዛት ነው፣ መንግሥቱም የማይጠፋ ነው” እንደሚል ልብ በል። ይህ ትንቢት ዳንኤል 2:44 ላይ ካነበብነው ትንቢት ጋር በጣም የሚመሳሰል ነው አይደል?

ኢዮብ፦ አዎ፣ ይመሳሰላል።

ዳዊት፦ እስቲ እስካሁን የተወያየነውን በአጭሩ እንከልስ። በዳንኤል ምዕራፍ 4 ላይ ያለው ትንቢት የተነገረው ‘ልዑሉ በሰዎች መንግሥት ላይ እንደሚገዛ’ ሰዎች እንዲያውቁ ነው። ይህ በራሱ ትንቢቱ በናቡከደነፆር ላይ ካገኘው የበለጠ ፍጻሜ እንዳለው የሚጠቁም ነው። ደግሞም በዳንኤል መጽሐፍ ውስጥ በአምላክ ልጅ የሚመራ መንግሥት እንደሚቋቋም የሚገልጹ ሌሎች ትንቢቶችን እናገኛለን። ታዲያ በዳንኤል ምዕራፍ 4 ላይ ያለው ትንቢት ከአምላክ መንግሥት ጋር ግንኙነት እንዳለው ማሰቡ ምክንያታዊ አይመስልህም?

ኢዮብ፦ ይመስለኛል። ይሁን እንጂ አሁንም ከ1914 ጋር ያለው ግንኙነት አልገባኝም።

ዳዊት፦ አሁን ደግሞ ወደ ንጉሥ ናቡከደነፆር እንመለስ። በትንቢቱ የመጀመሪያ ፍጻሜ ላይ ንጉሥ ናቡከደነፆር በዛፉ ተመስሏል። ዛፉ ተቆርጦ የቆየባቸው ሰባት ዓመታት ናቡከደነፆር አእምሮውን በመሳቱ የተነሳ አገዛዙ የተቋረጠበትን ጊዜ ያመለክታል። እነዚያ ሰባት ዓመታት ሲያበቁ አእምሮው ተመልሶለት ወደ ንግሥናው ተመለሰ። በትንቢቱ ሁለተኛ ፍጻሜ መሠረት ደግሞ የአምላክ አገዛዝ ለተወሰነ ጊዜ ይቋረጣል፤ ይሁን እንጂ የሚቋረጠው አምላክ አንድ ዓይነት እንከን ስለሚገጥመው አይደለም።

ኢዮብ፦ ምን ለማለት እንደፈለግክ አልገባኝም።

ዳዊት፦ በጥንት ዘመን በኢየሩሳሌም ሆነው የሚገዙ እስራኤላውያን ነገሥታት “በእግዚአብሔር ዙፋን” ላይ እንደተቀመጡ ተገልጿል። * እሱን ወክለው የአምላክን ሕዝብ ያስተዳድሩ ነበር። ስለዚህ የእነዚያ ነገሥታት አገዛዝ የአምላክን አገዛዝ የሚወክል ነበር ማለት ነው። ይሁን እንጂ ከጊዜ በኋላ ከእነዚህ ነገሥታት አብዛኞቹ በአምላክ ላይ ዓመፁ፤ አብዛኞቹ ተገዢዎቻቸውም የእነሱን መጥፎ ምሳሌ ተከተሉ። እስራኤላውያን  ባለመታዘዛቸው የተነሳ አምላክ በ607 ዓ.ዓ. ባቢሎናውያን ድል እንዲያደርጓቸው ፈቀደ። ከዚያ ጊዜ ወዲህ በኢየሩሳሌም ይሖዋን የሚወክሉ ነገሥታት አልነበሩም። በመሆኑም የአምላክ አገዛዝ የተቋረጠው ከዚህ አንጻር ነው። እስካሁን የነገርኩህ ግልጽ ሆኖልሃል?

ኢዮብ፦ አዎ።

ዳዊት፦ ስለዚህ ‘ሰባቱ ዓመታት’ ማለትም የአምላክ አገዛዝ ተቋርጦ የሚቆይባቸው ዘመናት የጀመሩት በ607 ዓ.ዓ. ነው። ሰባቱ ዓመታት ሲያበቁ አምላክ እሱን የሚወክል አዲስ ንጉሥ ያነግሳል፤ ይህ የሚሆነው ግን በሰማይ ነው። በዳንኤል ትንቢት ውስጥ ያነበብናቸው ሌሎቹ ትንቢቶችም የሚፈጸሙት በዚሁ ጊዜ ነው። ስለዚህ ዋናው ጥያቄ ‘ሰባቱ ዓመታት የሚያበቁት መቼ ነው?’ የሚለው ነው። ይህን ጥያቄ መመለስ ከቻልን የአምላክ መንግሥት መግዛት የሚጀምረው መቼ እንደሆነ እናውቃለን።

ኢዮብ፦ አሃ። ስለዚህ ሰባቱ ዓመታት የሚያበቁት በ1914 ነው እያልከኝ ነው?

ዳዊት፦ ትክክል!

ኢዮብ፦ ግን ይህን እንዴት እናውቃለን?

ዳዊት፦ ይኸውልህ፣ ኢየሱስ ምድር ላይ በነበረበት ወቅት እነዚህ ሰባት ዓመታት ገና እንዳላበቁ የሚጠቁም ሐሳብ ተናግሯል። * ስለዚህ ሰባቱ ዓመታት በጣም ረጅም ጊዜን የሚያመለክቱ መሆን አለባቸው። ሰባቱ ዓመታት የጀመሩት ኢየሱስ ወደ ምድር ከመምጣቱ ከብዙ መቶ ዓመታት በፊት ሲሆን ወደ ሰማይ ተመልሶ ከሄደ በኋላም እስከተወሰነ ጊዜ ድረስ አላበቁም ነበር። በተጨማሪም በዳንኤል መጽሐፍ ውስጥ ያሉት ትንቢቶች ትርጉም “እስከ ፍጻሜው ዘመን ድረስ” ግልጽ እንደማይሆን አስታውስ። * የሚገርመው፣ በ1880ዎቹ ማብቂያ ላይ ቅን የሆኑ የመጽሐፍ ቅዱስ ተማሪዎች በዳንኤል ምዕራፍ 4 ላይ የሚገኘውን ጨምሮ ሌሎች ትንቢቶችንም በጥንቃቄ መመርመር ጀመሩ። ከዚያም ሰባቱ ዓመታት በ1914 እንደሚያበቁ አስተዋሉ። በተጨማሪም ከ1914 ወዲህ በዓለም ላይ የታዩት ታላላቅ ክስተቶች በእርግጥም የአምላክ መንግሥት በዚህ ዓመት በሰማይ መግዛት እንደጀመረ አረጋግጠዋል። የፍጻሜው ዘመን ወይም የመጨረሻዎቹ ቀኖች የጀመሩት በዚህ ዓመት ነበር። ይህ ሐሳብ አዲስ ሊሆንብህ ስለሚችል ለመረዳት ጊዜ እንደሚያስፈልግህ ይሰማኛል።

ኢዮብ፦ አዎ። ሐሳቡን በደንብ ለመረዳት ደጋግሜ ማንበብ አለብኝ።

ዳዊት፦ ትችላለህ። እኔም ብሆን እነዚህን ትንቢቶችና ፍጻሜያቸውን ለመረዳት ጊዜ ወስዶብኛል። ይሁን እንጂ ዛሬ ያደረግነው ውይይት፣ ቢያንስ ቢያንስ የይሖዋ ምሥክሮች ስለ አምላክ መንግሥት የሚያምኑት ነገር በመጽሐፍ ቅዱስ ላይ የተመሠረተ መሆኑን እንድታስተውል ረድቶሃል ብዬ ተስፋ አደርጋለሁ።

ኢዮብ፦ በትክክል። የምታምኑባቸው ነገሮች በሙሉ የተመሠረቱት በመጽሐፍ ቅዱስ ላይ መሆኑ ሁልጊዜም ያስደንቀኛል።

ዳዊት፦ አንተም ለምታምነው ነገር ሁሉ መጽሐፍ ቅዱስን መሠረት ማድረግ እንደምትፈልግ አስተውያለሁ። እንደነገርኩህ ሁሉንም ነገር በአንድ ጊዜ መረዳት ከባድ ነው። ምናልባት አሁንም አንዳንድ ጥያቄዎች ይኖሩህ ይሆናል። ለምሳሌ ያህል፣ ሰባቱ ዓመታት ከአምላክ መንግሥት ጋር ግንኙነት እንዳላቸውና በ607 ዓ.ዓ. እንደጀመሩ ተወያይተናል። ይሁን እንጂ እነዚህ ሰባት ዓመታት ልክ 1914 ላይ እንዳበቁ እንዴት እናውቃለን? *

ኢዮብ፦ አዎን፣ እኔም ስለ እሱ እያሰብኩ ነበር።

ዳዊት፦ መጽሐፍ ቅዱስ ራሱ የሰባቱ ዓመታት ትክክለኛ ርዝማኔ ምን ያህል እንደሆነ እንድናውቅ ይረዳናል። በሚቀጥለው ጊዜ ስመጣ ስለዚህ ጉዳይ ብንነጋገር ምን ይመስልሃል? *

ኢዮብ፦ እሺ፣ ጥሩ ነው።